Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33201Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Ζινδριλή, Πολυξένη | el |
| dc.contributor.author | Zindrili, Polyxeni | en |
| dc.date.accessioned | 2023-10-30T10:19:36Z | - |
| dc.date.available | 2023-10-30T10:19:36Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33201 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.12956 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | επιφανειακό και βαθύ εγώ | el |
| dc.subject | προσωπικότητα και ατομικότητα | el |
| dc.subject | προσπάθεια και αυτοματισμός | el |
| dc.subject | συνήθειες και δημιουργικότητα | el |
| dc.subject | συνείδηση ζωής | el |
| dc.title | Περί της συνείδησης της ζωής και του θανάτου ή περί του εν ζωή θανάτου: Μια διερεύνηση αναφορικά με το πώς και πότε πρέπει να πεθαίνουμε, υπό το πρίσμα της φιλοσοφικής οπτικής του Μπερξόν και του Γκουρτζίεφ | el |
| dc.title | About consciousness of life and death or about death during life: An investigation about how and when we should die, through Bergson’s and Gurdjieff’s philosophical aspect | en |
| dc.type | conferenceItem | - |
| heal.type | conferenceItem | - |
| heal.type.en | Conference presentation | en |
| heal.type.el | Δημοσίευση σε συνέδριο | el |
| heal.dateAvailable | 2023-10-30T10:20:36Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων | el |
| heal.publicationDate | 2017-04-29 | - |
| heal.bibliographicCitation | Ζινδριλή Π. «Περί της συνείδησης της ζωής και του θανάτου ή περί του εν ζωή θανάτου. Μια διερεύνηση αναφορικά με το πώς και πότε πρέπει να πεθαίνουμε, υπό το πρίσμα της φιλοσοφικής οπτικής του Μπερξόν και του Γκουρτζίεφ». Στο: «Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε; (ΠΠΠ). Πρακτικά 1ου Διεπιστημονικού Συμποσίου, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 28-30 Απριλίου 2017. ISBN 978-960-233-288-7». Εκδόσεις Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αποθετήριο Ολυμπιάς. Δεκέμβριος 2023. Άρθρο Σ85: σς 3. https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33201 & http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.12956 | el |
| heal.abstract | «Ο θάνατος μου ψιθυρίζει στο αυτί: “Ζήσε” μου λέει, “έρχομαι”» (Βιργίλιος). Από την αρχαιότητα, οι δυαδικές αντιθέσεις (ζωή-θάνατος, ημέρα-νύχτα) διαμόρφωναν ανέκαθεν το σκηνικό πάνω στο οποίο στηνόταν το παιγνίδι της ζωής και της εξέλιξης. Η προσπάθεια να συνδυαστεί το Είναι με το Γίγνεσθαι, η σταθερότητα με τη μεταβολή ήταν μια δυναμική σχέση εναρμόνισης των αντιθέτων, την οποία διασφάλιζε η «συμπάθεια» Όλου-Μέρους. Πολλούς αιώνες αργότερα, η ίδια αντίθεση προσδιορίζει τις οντολογικές συντεταγμένες της συνείδησης, η οποία αναδύεται στην προσπάθειά της να διασχίσει το μεσοδιάστημα μεταξύ παρελθόντος-παρόντος, μνήμης-αντίληψης, βάθους-επιφάνειας (H. Bergson). Ο θάνατος λοιπόν, σε ψυχολογικό επίπεδο, δεν είναι παρά το εμπόδιο που πρέπει να υπερνικήσει η συνείδηση, ώστε να μετασχηματίσει τη μηχανικότητα της επιφάνειας προς την ελευθερία του βάθους. Η σύγκρουση επιφάνειας και βάθους είναι σύγκρουση μεταξύ «προσωπικότητας» και «ατομικότητας», αυτοματισμού και ελευθερίας. Για να μπορέσει ο συνηθισμένος άνθρωπος να δραπετεύσει από τον ύπνο της προσωπικότητας, πρέπει να δεχτεί απ’ έξω ένα σοκ, το οποίο πρέπει να είναι όχι μόνο ένα και γερό, αλλά πολλά και συνεχή. Αυτά τον κάνουν ν’ αντιληφθεί ότι η προσωπικότητά του, ο χαρακτήρας του είναι το κύριο εμπόδιο για την αφύπνισή του, έτσι ώστε να βρει τελικά το θάρρος να “πεθάνει” ως προς αυτό που ήταν και να αναγεννηθεί πλέον ως προς αυτό που πραγματικά είναι (Γκουρτζίεφ). Το δράμα της σύγχρονης παιδείας έγκειται στο ότι εξοστράκισε τη δυναμική ασυμμετρία των αντιθέτων· στο ότι εκπαίδευσε τον άνθρωπο να τεμπελιάζει αντί να προσπαθεί. Όμως, στον δημιουργό (καλλιτέχνη, επιστήμονα, ήρωα) ο θάνατος δεν έχει καμία λαβή επάνω του. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις (αρρώστια, αυτοχειρία, ευθανασία κ.ά), η σχέση μας με το επέκεινα εξακολουθεί να τρομάζει. Συνεπώς, το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί δεν είναι το πότε πρέπει να πεθαίνουμε, αλλά το πώς πρέπει να ζούμε. | el |
| heal.abstract | «Death whispers in my ear: “Live” he tells me, “I'm coming”» (Virgil). Since ancient times, binary oppositions (life-death, day-night) have always shaped the scene on which the game of life and evolution was based. The effort to combine Being with Becoming, constancy with change, was a dynamic relation of harmonizing opposites, ensured by the "sympathy" of the Whole-Part. Many centuries later, the same opposition determines the ontological coordinates of consciousness, which emerges in its attempt to cross the interval between past-present, memory-perception, depth-surface (H. Bergson). Death, then, on a psychological level, is nothing more than an obstacle that must be overcome by consciousness in order to transform the mechanics of the surface towards the freedom of the deep. The conflict of surface and depth is a conflict between 'personality' and 'individuality', automation and freedom. In order for the ordinary man to escape from the sleep of the personality, he must receive a shock from without, which must be not only one and strong, but many and continuous. These make him realize that his personality, his character is the main obstacle to his awakening, so that he finally finds the courage to "die" to what he was and to be reborn now to what he really is (Gurdjieff). The drama of modern education is that it has ostracized the dynamic asymmetry of opposites; that it has trained man to be lazy instead of trying. But for the creator (artist, scientist, hero) death has no hold on him. In all other cases (illness, suicide, euthanasia, etc.), our relationship with the afterlife is still frightening. Therefore, the question that should concern us is not when we should die, but how we should live. | en |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| heal.conferenceName | 1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;" | el |
| heal.conferenceItemType | full paper | - |
| Appears in Collections: | 2η Ημέρα (1ο ΠΠΠ - 29/4/2017) | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| ORISTIKO-2S85-ZINDRILI-Sinidisi-zois-canato-PRAKTIKA-25mai2023-be.pdf | 450.48 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
