Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33197Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Γεωργαδάκη, Κατερίνα | el |
| dc.contributor.author | Γεωργαδάκης, Γεώργιος | el |
| dc.contributor.author | Georgadaki, Katerina | en |
| dc.contributor.author | Georgadakis, Georgios | en |
| dc.date.accessioned | 2023-10-30T10:04:02Z | - |
| dc.date.available | 2023-10-30T10:04:02Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33197 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.12952 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | γονιμοποίηση | el |
| dc.subject | συνένωση γαμετών | el |
| dc.subject | λύση κυτταρικών μεμβρανών των γαμετών | el |
| dc.subject | εμψύχωση ανθρώπου | el |
| dc.subject | ανθρώπινος ζυγώτης | el |
| dc.subject | μη αναστρέψιμη οντότητα | el |
| dc.title | Η έναρξη της ζωής | el |
| dc.title | The beginning of life | en |
| dc.type | conferenceItem | - |
| heal.type | conferenceItem | - |
| heal.type.en | Conference presentation | en |
| heal.type.el | Δημοσίευση σε συνέδριο | el |
| heal.secondaryTitle | γνωσιακή προϋπόθεση για προσέγγιση στο γεγονός του θανάτου. Προέμβρυα και εμφυτευμένα έμβρυα : ανθρωπογενής και εν δυνάμει θάνατος και δυνατότητα αποφυγής του | el |
| heal.secondaryTitle | a cognitive prerequisite for approaching the event of death. Pre-embryos and implanted embryos : anthropogenic and potential death and its avoidance possibility | - |
| heal.dateAvailable | 2023-10-30T10:05:02Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων | el |
| heal.publicationDate | 2017-04-28 | - |
| heal.bibliographicCitation | (2017). In 1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;" | el |
| heal.abstract | Α. Η έναρξη της ζωής και η προσέγγιση στο γεγονός του θανάτου. Η μελέτη του θανάτου είναι μελέτη ζωής. Αναπόφευκτα βλέπουμε μπροστά μας να πλησιάζει ο βιολογικός μας θάνατος, ενώ μέσα μας υπάρχει η δίψα της αιώνιας ζωής. Με επιστημονικά αποδεκτά κριτήρια ο άνθρωπος αρχίζει να υπάρχει, ως ανθρώπινος ζυγώτης, από τη στιγμή που ξεκινούν οι διαδικασίες συνένωσης των γαμετών (ωαρίου και σπερματοζωαρίου), δηλαδή με τη λύση των κυτταρικών τους μεμβρανών, ένα γεγονός διαρκείας λιγότερης του 1 δευτερολέπτου. Η διπλή ανθρώπινη υπόσταση, υλική (σώμα) και πνευματική (ψυχή), τον διαφοροποιεί, κατά κοινή παραδοχή, από όλα τα επί γης έμβια όντα. Η εμψύχωση κάθε νέου ανθρώπου γίνεται, κατά την επικρατούσα διεπιστημονική άποψη, εξ’ άκρας συλλήψεως, από την αρχή της δημιουργίας (in vivo και in vitro) του κάθε ζυγώτη, του οποίου ταυτόχρονα δημιουργούνται (συν-γεννούνται), σώμα και ψυχή, πριν αυτός φθάσει, ως μορίδιο (morula), στη μητρική κοιλότητα και εμφυτευτεί, ως βλαστικό κυστίδιο (βλαστοκύστη), στο τοίχωμά της, ώστε στη συνέχεια να διαμορφωθεί και αναπτυχθεί ως έμβρυο (embryo, fetus). Κάθε ανθρώπινο έμβρυο (ζυγώτης, προέμβρυο, έμβρυο), είναι: 1) Άνθρωπος (με αρχή και ανθρώπινη προοπτική, κυοφορείται από ανθρώπινη μήτρα, μη αναστρέψιμη οντότητα). 2) Πρόσωπο, με ταυτότητα (με φυσικά ιδιώματα που το διακρίνουν από άλλα ανθρώπινα έμβρυα, μοναδική γενετική έκφραση, με δικαίωμα για αναπτυξιακή ολοκλήρωση και έκφραση της δικής του βούλησης, με απεριόριστη αυτοτέλεια, νομικά και ηθικά δικαιώματα). 3) Ψυχή ζώσα (άφθαρτη, αιώνια, ελεύθερη από κάθε νομοτέλεια). Η απάντηση στο ερώτημα για το πότε αρχίζει η ανθρώπινη ζωή, και τι είναι ο ανθρώπινος ζυγώτης, είναι καθοριστική, για την αιτιολογημένη συζήτηση και προσέγγιση στα προβλήματα, της άμβλωσης, και της έρευνας με χρήση εμβρυικών βλαστικών κυττάρων, αλλά και στην αντιμετώπιση των βιοηθικών διλημμάτων στην ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Β. Προέμβρυα και εμφυτευμένα έμβρυα: ανθρωπογενής και "εν δυνάμει" θάνατος και δυνατότητα αποφυγής του. Θάνατος είναι το μόνιμο τέλος της ζωής ενός βιολογικού οργανισμού, εξαιτίας πολλών παραγόντων που τον προκαλούν ή συμβάλλουν σ’ αυτόν. Στην ιατρική, οι βιολογικές λεπτομέρειες και ο ορισμός του ανθρωπίνου θανάτου γίνονται όλο και πιο περίπλοκα, καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται. Ενίοτε είναι αναγκαίο να προσδιοριστεί η ακριβής στιγμή του θανάτου. Αρχικά, ως θάνατος ορίστηκε η διακοπή των παλμών της καρδιάς (καρδιακή ανακοπή) και της αναπνοής, αλλά η ανάπτυξη της ΚΑΡΠΑ (καρδιοαναπνευστικής αναζωογόνησης) και η έγκαιρη απινίδωση έκαναν τον προηγούμενο ορισμό ανεπαρκή, αφού μπορεί μερικές φορές να γίνει επανεκκίνηση της αναπνοής και του καρδιακού παλμού. Αυτό σήμερα ονομάζεται "κλινικός θάνατος". Έτσι, όπου απαιτείται ο ορισμός της στιγμής του θανάτου, οι γιατροί και ιατροδικαστές συνήθως στρέφονται στους όρους "εγκεφαλικός θάνατος" ή "βιολογικός θάνατος". Ο ανθρώπινος θάνατος είναι μόνο βιολογικός. Αφορά μόνο το σωματικό του υλικό στοιχείο. Η ψυχή απενσαρκώνεται και συνεχίζει να υπάρχει, ως άφθαρτο και αιώνιο του ανθρώπου στοιχείο. Συζητείται στη συνέχεια η ηθική κατάσταση του ζυγώτη, των προεμβρύων (in vivo και in vitro) και των εμφυτευμένων εμβρύων (embryos, fetuses). Πάντα υπήρχαν άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑμΕΑ). Προσδιορίζονται ιδιαίτερα: (1) τα προ-έμβρυα με ειδικές ανάγκες (ΠΕμΕΑ): με διαπιστωμένη γενετική πάθηση, τα κρυοσυντηρούμενα και αζήτητα, τα χρησιμοποιούμενα σε γενετικές έρευνες, ως πηγές εμβρυϊκών βλαστοκυττάρων, τα κλωνοποιημένα, τα πολλαπλών γενετικών γονέων, κ.ά. (2) τα έμβρυα με ειδικές ανάγκες (ΕμΕΑ): αυτά με διαπλαστικές ανωμαλίες ή γενετικές παθήσεις, με υπολειπόμενη ενδομήτρια ανάπτυξη, τα ανεπιθύμητα που θανατώνονται με έκτρωση, η θανάτωση σε πολυδύναμες κυήσεις, τα έμβρυα κυήσεων υψηλού κινδύνου, τα αποβαλλόμενα εξαιτίας προγεννητικών επεμβάσεων, τα κλωνοποιημένα, τα πολύ πρόωρα (βάρους σώματος κάτω των 700 γραμμαρίων ή ηλικίας μικρότερης των 26-27 εβδομάδων). Το πλείστα από αυτά ιατρογενώς, βιολογικά θανατώνονται. Συζητούνται οι δυνατότητες διάθεσης των αζήτητων κατεψυγμένων προ-εμβρύων και προσεγγίζεται η πραγματική κατάσταση της ιατρικά υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, στην Ελλάδα και διεθνώς. | el |
| heal.abstract | Α. The beginning of life and the approach to the event of death. The study of death is a study of life. Inevitably we see before us our biological death approaching, while within us is the thirst for eternal life. According to scientifically accepted criteria, the human being begins to exist, as a human zygote, from the moment the process of joining the gametes (egg and sperm) begin, i.e., with the dissolution of their cell membranes, an event lasting less than 1 second. The dual human existence, material (body) and spiritual (soul), differentiates it, according to common acceptance, from all living beings on earth. The enanimation of each new human takes place, according to the prevailing interdisciplinary view, from conception, from the beginning of creation (in vivo and in vitro) of each zygote, whose body and soul are simultaneously created (co-born) before it reach as a morula in the maternal cavity and be implanted as a germinal vesicle (blastocyst) in its wall, so that it is formed and then develops as an embryo (fetus). Every human embryo (zygote, pre-embryo, embryo) is: 1) Human (with a human origin and perspective, conceived by a human womb, irreversible entity). 2) Person, with identity (with physical idioms that distinguish it from other human embryos, unique genetic expression, with a right to developmental integration and expression of one's own will, with unlimited autonomy, legal and moral rights). 3) Living soul (imperishable, eternal, free from any natural law). The answer to the question of when human life begins, and what the human zygote is, is decisive for the reasoned discussion and approach to the problems of abortion and research using embryonic stem cells, but also in dealing with bioethical dilemmas in medically assisted reproduction. Β. Pre-embryos and implanted embryos: anthropogenic and "potential" death and its avoidance. Death is the permanent end of the life of a biological organism, due to many factors that cause it or contribute to it. In medicine, the biological details and definitions of human death become increasingly complex as technology advances. Sometimes it is necessary to determine the exact moment of death. Initially, death was defined as the cessation of heartbeat (cardiac arrest) and breathing, but the development of CPR (cardiorespiratory resuscitation) and timely defibrillation made the previous definition inadequate, as breathing and cardiac activity can sometimes be restarted. This is now called 'clinical death'. Thus, where a definition of the moment of death is required, doctors and coroners usually turn to the terms "brain death" or "biological death". Human death is only biological. It only concerns the physical material element of it. The soul is disembodied and continues to exist, as an indestructible and eternal element of man. The ethical status of the zygote, pre-embryos (in vivo and in vitro) and implanted embryos (fetuses) is then discussed. There have always been people with special needs (PWSN). Specifically identified are: (1) pre-embryos with special needs (PEWSN): with established genetic disease, cryopreserved and unclaimed, those used in genetic research, as sources of embryonic stem cells, cloned, those of multiple genetic parents, etc. (2) embryos with special needs (EWSN): those with formative (developmental) abnormalities or genetic diseases, with residual intrauterine growth, the unwanted ones that are killed by abortion, or are killed in multiple pregnancies, the fetuses of high-risk pregnancies, those aborted due to prenatal interventions, the cloned ones, the very premature (body weight under 700 grams or age less than 26-27 weeks). Most of them are iatrogenically, biologically killed. The possibilities of disposing of unclaimed frozen pre-embryos are discussed and the real situation of medically assisted reproduction, in Greece and internationally, is approached. | en |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| heal.conferenceName | 1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;" | el |
| heal.conferenceItemType | full paper | - |
| Appears in Collections: | 1η Ημέρα (1ο ΠΠΠ - 28/4/2017) | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| ORIStiko-1p32-YEORYADAKIS-Proemvria-emvria-PRAKTIKA-9un2023-be.pdf | 418.72 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
