Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/30848Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Φλιτούρης, Λάμπρος | el |
| dc.date.accessioned | 2021-04-16T05:10:01Z | - |
| dc.date.available | 2021-04-16T05:10:01Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/30848 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.10683 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | Napoleon III | fr |
| dc.subject | Antiquites | fr |
| dc.subject | Diplomatie | fr |
| dc.title | l’interet de Napoleon III pour les antiquites et la diplomatie archeologique francaise | fr |
| heal.type | journalArticle | el |
| heal.type.en | Journal article | en |
| heal.type.el | Άρθρο περιοδικού | el |
| heal.generalDescription | σσ. 223-238 | el |
| heal.dateAvailable | 2021-04-16T05:11:01Z | - |
| heal.language | fr | el |
| heal.access | free | el |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας | el |
| heal.publicationDate | 2017 | - |
| heal.bibliographicCitation | Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές παραπομπές | el |
| heal.abstract | Στα τέλη του 19ου αιώνα αποκαλύπτεται ότι η αρχαιολογία είναι μια νέα δομημένη επιστήμη βασισμένη σε πειθαρχίες, στις μεθοδικές ανασκαφές, την μελέτη και την έρευνα πεδίου, την αναζήτηση και αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων πηγών. Παράλληλα όμως γίνεται φανερό ότι αποτελεί ένα θεμελιώδες μέσο διαμόρφωσης και συντήρησης της ταυτότητας των νεότευκτων εθνικών κρατών. Η σημασία της «αρχαιολογικής επιβεβαίωσης» για την προώθηση των σκοπών της εξωτερικής πολιτικής του κάθε κράτους καθιστά τον αρχαιολόγο όχι μόνο επιστήμονα αλλά και απόστολο των εθνικών δικαίων, πρεσβευτή της μητέρας-πατρίδας και παράγοντα συνδιαμόρφωσης των διμερών σχέσεων. Η μελέτη μας επικεντρώνεται στην περίοδο της Δεύτερης Γαλλικής Αυτοκρατορίας (1852-1870), όταν και η αρχαιολογία περνάει πλέον στη φάση της επιστημονικής ωρίμανσής της, ενώ τίθεται στην υπηρεσία άσκησης της εξωτερικής πολιτικής του Ναπολέοντα ΙΙΙ. Το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για το ιστορικό παρελθόν τους και η ζέση τους να συνδέσουν το παρόν με τις φαντασιακές τους καταβολές έλκει την καταγωγή του από την περίοδο και το πνεύμα του δυτικού ρομαντισμού και αναπτύσσεται καθόλη τη διάρκεια της εθναφύπνισης του δεύτερου μισού του 19ου αι. Ο Ναπολέων ΙΙΙ έδειξε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προώθηση της αρχαιολογική έρευνας παράλληλα με την άσκηση μιας πολυποίκιλης εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Έχοντας ως ελατήρια τις προσωπικές του απόψεις για την ιστορία της πατρίδας του, προώθησε την αρχαιολογική έρευνα εντός της επικράτειάς του με στόχο την ενίσχυση της εθνικής μυθολογικής συνέχειας από τους Γαλάτες και τους Ρωμαίους στους σύγχρονους Γάλλους. Στα πλαίσια της εξωτερικής πολιτικής του και μιμούμενος τις ανάλογες πρωτοβουλίες του Μεγάλου Ναπολέοντα στην Αίγυπτο ή της Παλινόρθωσης στον Μοριά, οργάνωσε με την βοήθεια του ανανεωμένου και επιστημονικά καταρτισμένου προσωπικού των γαλλικών ιδρυμάτων και μουσείων μια σειρά από αρχαιολογικές έρευνας. Επίκεντρο της δράσης των Γάλλων υπήρξε η λεκάνη της Μεσογείου (Αλγερία, Αίγυπτος, Μέση Ανατολή, Βαλκάνια και Οθωμανική Αυτοκρατορία). Η αρχαιολογική σκαπάνη θα φέρει στην επιφάνεια εκατοντάδες ανεκτίμητους πολιτιστικούς θησαυρούς και η γαλλική αρχαιολογία θα καταστεί συνώνυμο του γαλλικού πολιτιστικού μεγαλείου. Η γαλλική διπλωματία δεν θα κρύψει ότι ο βασικός στόχος της ήταν να υπερκεραστούν σε κάθε επίπεδο οι αντίστοιχες βρετανικές και γερμανικές πρωτοβουλίες. Μια διπλωματία των μαρμάρων και των ανασκαφών θα χαρακτηρίσει το ανταγωνιστικό πνεύμα που αναπτύσσεται μεταξύ των αποικιακών δυνάμεων στην Μεσόγειο. Παράμετρος ιδιαίτερη, η αρχαιολογική διπλωματία συνδυάζεται την εποχή εκείνη με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Κριμαία, στην Συρία, στην Αίγυπτο, με τις τεχνολογικές προόδους όπως λ.χ. στο Σουέζ και με την προσπάθεια δημιουργίας δικτύων επιστημονικής και ευρύτερα πολιτισμικής επίδρασης όπως φανερώνουν οι δράσεις των ευρωπαϊκών αρχαιολογικών αποστολών, των σχολών και των ιδρυμάτων και η πατερναλιστική εκ μέρους της Δύσης σχέση με τις αναδυόμενες τοπικές επιστημονικές κοινότητες όπως λ.χ. στην Ελλάδα ή στην Αίγυπτο. | el |
| heal.publisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων | el |
| heal.journalName | Δωδώνη : επιστημονική επετηρίδα Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας; τ. 45-46 (2016-2017) | el |
| heal.journalType | peer-reviewed | el |
| heal.fullTextAvailability | true | - |
| Appears in Collections: | Τόμος 45-46 (2016-2017) | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| l’interet de Napoleon III pour les antiquites et la diplomatie archeologique fran9aise.pdf | 113.87 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
