Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/4940
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΡετζέπης, Κωνσταντίνοςel
dc.date.accessioned2016-03-11T09:28:41Z-
dc.date.available2016-03-11T09:28:41Z-
dc.date.issued2016-03-11-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/4940-
dc.rightsDefault License-
dc.subjectΚαρκίνος παχέος εντέρου, Νοσηλευτικές διεργασίεςel
dc.titleΚαρκίνος παχέος εντέρου και νοσηλευτικές διεργασίεςel
heal.typebachelorThesis-
heal.classificationΝοσηλευτικήel
heal.classificationΝοσηλευτική ογκολογία-
heal.dateAvailable2024-01-09T21:56:27Z-
heal.languageel-
heal.accessfree-
heal.recordProviderΤ.Ε.Ι. Ηπείρουel
heal.publicationDate2015-
heal.bibliographicCitationΡετζέπης Κ., 2015. Καρκίνος παχέος εντέρου και νοσηλευτικές διεργασίες. Πτυχιακή εργασία. Ιωάννινα: Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας. Τμήμα Νοσηλευτικής.el
heal.abstractΟ καρκίνος του παχέος εντέρου είναι η τρίτη σε συχνότητα κακοήθεια στον άνδρα μετά τον καρκίνο του πνεύμονα και του προστάτη και η δεύτερη στις γυναίκες μετά τον καρκίνο του μαστού. Η νόσος είναι συχνή στις ανεπτυγμένες δυτικές κοινωνίες. Ο κίνδυνος εκδήλωσης καρκίνου του παχέος εντέρου στη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου ανέρχεται σε 5%, και έχει διπλασιασθεί το τελευταίο τέταρτου του περασμένου αιώνα σε χώρες με παραδοσιακά αυξημένη επίπτωση της νόσου. Στην αιτιοπαθογένεια της νόσου εμπλέκονται, με διαφορετική βαρύτητα ο καθένας, κληρονομικοί, γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Μέλη οικογενειών με σύνδρομα κληρονομικού καρκίνου, όπως η οικογενής πολυποδίαση και σύνδρομο Lynch, το ιστορικό κολοορθικού καρκίνου και αδενωμάτων του παχέος εντέρου, ιδιοπαθούς φλεγμονώδους νόσου του εντέρου (ελκώδους κολίτιδας και νόσου του Crohn) ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου και απαιτούν ειδική παρακολούθηση και αντιμετώπιση. Η πρόληψη βασίζεται στην έγκαιρη διάγνωση των πολυπόδων του παχέος εντέρου και της αφαίρεσης αυτών, στη διάγνωση της νόσου σε πιο πρώιμο στάδιο, στην κατάλληλη χειρουργική θεραπεία και στην εφαρμογή ορθολογικών και πιο αποτελεσματικών θεραπευτικών σχημάτων και ιδιαίτερα της επικουρικής χημειοθεραπείας. Η έκβαση της νόσου εξαρτάται εν πολλοίς από το στάδιο κατά τη διάγνωση. Η ριζική χειρουργική εκτομή παραμένει για περισσότερο από ένα αιώνα η μόνη μέθοδος θεραπείας που μπορεί να επιτύχει την ίαση. Η χορήγηση μετεγχειρητικής – επικουρικής χημειοακτινοθεραπείας αποσκοπεί στην “εξάλειψη” των μικρομεταστάσεων αυτών. Το όφελος από την επικουρική χημειοθεραπεία είναι εμφανές σε ασθενείς με διασπορά της νόσου στους επιχώριους λεμφαδένες.el
heal.advisorNameΠαπανικολάου, Χριστίναel
heal.academicPublisherΤ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Νοσηλευτικήςel
heal.academicPublisherIDteiep-
heal.numberOfPages70-
heal.fullTextAvailabilityfalse-
Appears in Collections:Προπτυχιακές εργασίες Τμ. Νοσηλευτικής ΤΕΙ Ηπείρου

Files in This Item:
There are no files associated with this item.


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.