Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/12909Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Νικολαΐδη, Σοφία | el |
| dc.date.accessioned | 2021-06-07T16:06:16Z | - |
| dc.date.available | 2021-06-07T16:06:16Z | - |
| dc.date.issued | 2021-06-07 | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/12909 | - |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
| dc.subject | Νόσος Parkinson | el |
| dc.subject | Νευρικό σύστημα | el |
| dc.subject | Νοσηλευτική φροντίδα | el |
| dc.title | Νοσηλευτικές διεργασίες στη νόσο του Parkinson | el |
| heal.type | bachelorThesis | - |
| heal.classification | Πάρκινσον ασθένεια | el |
| heal.classification | Νοσηλευτική | el |
| heal.dateAvailable | 2024-01-10T16:47:18Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Τ.Ε.Ι. Ηπείρου | el |
| heal.publicationDate | 2014 | - |
| heal.bibliographicCitation | Νικολαΐδη, Σ., 2014. Νοσηλευτικές διεργασίες στη νόσο του Parkinson. Πτυχιακή εργασία. Ιωάννινα: Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας & Πρόνοιας. Τμήμα Νοσηλευτικής. | el |
| heal.abstract | Ο έλεγχος της κίνησης είναι η ικανότητα ρύθμισης και ελέγχου των μηχανισμών που είναι βασικοί για την κίνηση. Απώλεια του φυσιολογικού ελέγχου της κινητικότητας σημαίνει απώλεια της ικανότητας υιοθέτησης αντιδράσεων στις μεταβαλλόμενες εργασίες και περιβαλλοντολογικές απαιτήσεις. Ο ‘’παρκινσονισμός’’ περιγράφει τη μη φυσιολογική κίνηση που χαρακτηρίζει τη νόσο του Parkinson, παρατηρείται όμως και σε άλλες καταστάσεις. Τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν τη κινητικότητα αλλά, όπως και με άλλες παθήσεις, ο σκοπός του νοσηλευτή, ως μέλους της ομάδας φροντίδας, είναι να βοηθήσει τους ασθενείς να καταλάβουν και να αποδεχτούν τη νόσο του Parkinson και να βοηθήσουν αυτούς και τα άτομα που τους φροντίζουν να μάθουν πώς να διαχειρίζονται τα συμπτώματα όσο το δυνατόν καλύτερα. Αυτή η χρόνια προοδευτική νευροψυχική διαταραχή επηρεάζει από 1 στα 1000 ως 1 στα 600 άτομα παγκοσμίως. Τα σημεία και τα συμπτώματα της νόσου του Parkinson, γνωστή παλιότερα και ως τρομώδης παράλυση, προέρχονται από την εκφύλιση της μελανοραβδωτής οδού, που προβάλλει από τη μέλαινα ουσία, στο μεσεγκέφαλο, ως τα βασικά γάγγλια, βαθιά μέσα στον πρόσθιο εγκέφαλο. Τα όργανα αυτά συμβάλλουν στο σχεδιασμό και τον έλεγχο της σύνθετης κινητικής συμπεριφοράς, έτσι ώστε η μη φυσική έξοδος από τα βασικά γάγγλια να προκαλεί διαταραγμένη λειτουργία του κινητικού φλοιού και για το λόγο αυτό διαταραχές της κίνησης. Οι οποίες είναι: Ακινησία- έλλειψη κινητικότητας Υποκινησία- ένδεια εσκεμμένων και αυτόματων κινήσεων Βραδυκινησία- αποτυχία έναρξης κινήσεων, βραδείες κινήσεις, δυσχέρεια με αλληλοδιάδοχες ή σύνθετες κινήσεις. Ακαμψία –αυξημένη αντίσταση των μυών στη παθητική έκταση αλλά όχι εξαρτώμενη από τη ταχύτητα της έκτασης του μυός. Περιγράφεται ως ακαμψία μολύβδινου σωλήνα όταν είναι ομαλή και ως οδοντωτού τροχού όταν είναι σπασμωδική. Τρόμος- μια ακούσια, εκκρεμοειδής ρυθμική κίνηση ενός μέλους ή του κεφαλιού, συχνότερα κατά την ηρεμία. Δεν εμφανίζεται σε όλους τους ασθενείς και δεν αποτελεί μεγάλο λειτουργικό πρόβλημα, αλλά μπορεί να είναι κοινωνικά δυσάρεστο, π.χ. όταν το μαχαίρι και το πιρούνι χτυπάνε στο πιάτο. Δεδομένων των διαταραχών αυτών, τα άτομα με νόσο του Parkinson εμφανίζουν συχνά ποικίλης βαρύτητας περιορισμούς στην ισορροπία και την κίνηση. Μπορεί επίσης να παρουσιάζουν βραδεία επεξεργασία πληροφοριών, αργή ομιλία και συμπτώματα κατάθλιψης. Νωρίς στη πορεία της νόσου μπορεί να έχουν δυσκολίες στο να γυρίσουν πλευρό στο κρεβάτι ή να εγερθούν από χαμηλή καρέκλα. Μπορεί να περπατούν αργά ή ακόμη και να πέφτουν. Σταδιακά αυτά τα προβλήματα αυξάνουν. Τα άτομα με εγκατεστημένη νόσο έχουν μια σκυφτή στάση, τείνοντας να στέκονται με τα γόνατα, τα ισχία, τον κορμό, τους αγκώνες και το λαιμό σε ελαφρά κάμψη και με τα ισχία σε προσαγωγή, δίνοντας μια στενή βάση στήριξης των ποδιών τους. Αποτελεί μεγάλη προσπάθεια για αυτούς να επιχειρήσουν να αλλάξουν τη στάση τους εκούσια και απεχθάνονται να δέχονται απότομες διαταγές να σταθούν ευθυτενείς. Οι ασθενείς μπορεί να κάθονται πολύ περισσότερο ακίνητοι από άλλα άτομα, εμφανίζοντας ελάχιστα τις αυτόματες κινήσεις αλλαγής του βάρους, τις κινήσεις της κεφαλής ή άλλες μικρές κινήσεις. Το πρόσωπο του ασθενή φαίνεται ανέκφραστο, κάτι που μπορεί να κάνει τα άτομα που παρέχουν φροντίδα να υποθέσουν κάποια ψυχική διαταραχή. Το να κινούνται στο χώρο γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Στην αρχή τα άτομα μπορεί να μπερδεύουν τα πόδια τους καθώς περπατάνε, αλλά με τον καιρό, γέρνουν μπροστά όλο και περισσότερο έτσι ώστε το κέντρο βάρους τους να ωθείται πιο μπροστά από τη στενή βάση στήριξής τους. Μπορεί να αναγκάζονται να προχωρούν στις μύτες των δαχτύλων τους, κάτι που αυξάνει ακόμη περισσότερο τη τάση τους να ανατρέπονται και να πέφτουν. Τα άτομα με νόσο του Parkinson πρέπει να εργάζονται σκληρά για να διατηρούν καλή φυσική κατάσταση και όσο το δυνατόν περισσότερη ανεξάρτητη κινητικότητα. Το να εργάζονται «σκληρά» σημαίνει σκληρά για αυτούς ανεξάρτητα από το επίπεδο φυσικής κατάστασης από το οποίο ξεκινάνε. Γενικά όμως γίνεται τόσο δύσκολο να αρχίσουν τη κίνηση, ώστε εύκολα δέχονται βοήθεια και τελικά καταλήγουν να εξαρτώνται από άλλους για να κάνουν το οτιδήποτε. Από την άλλη μεριά τα άτομα με τη νόσο δε θα πρέπει να αφήνονται να παλεύουν μάταια με κάποια εργασία , όταν η υπομονή και η κατάλληλη δόση βοήθειας την κρίσιμη στιγμή μπορούν να τους βοηθήσουν να επιτύχουν. Η φαρμακοθεραπεία μπορεί να διευκολύνει την κινητικότητα, ιδιαίτερα στα πρώιμα στάδια, αν και κατά τη διάρκεια της πορείας μπορεί να καθίσταται λιγότερο αποτελεσματική. Ανάλογα με το χρόνο που λαμβάνουν θεραπεία οι ασθενείς διαφέρουν σχετικά με το πόσο χρειάζεται για τα αποτελέσματα του φαρμάκου να εμφανιστούν ή να αρχίσουν να χάνονται. Σήμερα εφαρμόζονται πολλές επεμβατικές μέθοδοι που έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα σε πληθώρα ασθενών και όσο η επιστήμη και η τεχνογνωσία προχωρούν με αλματώδη βήματα τόσο οι ελπίδες για καλύτερη πρόγνωση και αυτονομία μεγαλώνουν για τους ασθενείς με νόσο του Parkinson. | el |
| heal.advisorName | Μπακάρα, Θεοδώρα | el |
| heal.academicPublisher | Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Νοσηλευτικής | el |
| heal.academicPublisherID | teiep | - |
| heal.numberOfPages | 67 | - |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| Appears in Collections: | Προπτυχιακές εργασίες Τμ. Νοσηλευτικής ΤΕΙ Ηπείρου | |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
This item is licensed under a Creative Commons License
