Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/12903
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΒάντσιου, Μαργαρίταel
dc.date.accessioned2021-06-07T16:04:50Z-
dc.date.available2021-06-07T16:04:50Z-
dc.date.issued2021-06-07-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/12903-
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΣχιζοφρένειαel
dc.subjectΨυχική υγείαel
dc.subjectΝοσηλευτική παρέμβασηel
dc.titleΣχιζοφρένεια και ο ρόλος του νοσηλευτή - τριαςel
heal.typebachelorThesis-
heal.generalDescriptionΒάντσιου, Μ., 2014. Σχιζοφρένεια ο ρόλος του νοσηλευτή - τριας. Πτυχιακή εργασία. Ιωάννινα: Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας & Πρόνοιας. Τμήμα Νοσηλευτικής.el
heal.classificationΨυχολογίαel
heal.dateAvailable2024-01-10T16:24:18Z-
heal.languageel-
heal.accessfree-
heal.recordProviderΤ.Ε.Ι. Ηπείρουel
heal.publicationDate2014-
heal.abstractΗ σχιζοφρένεια είναι μία σοβαρή ψυχική διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται από έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα (ψύχωση), ψευδαισθήσεις, παραληρητικές ιδέες (εξωπραγματικές ιδέες), παράλογες σκέψεις και αδυναμία λειτουργικότητας στην εργασία και στην κοινωνία. Η σχιζοφρένεια αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην αιτιολογία της σχιζοφρένειας έχουν εμπλακεί πολλοί παράγοντες όπως περιβαλλοντικοί παράγοντες, βιολογικοί, γενετικοί παράγοντες (οι συγγενείς ατόμων με σχιζοφρένεια έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου σε σχέση με τους υπόλοιπους), και λοιμώξεις. Δεν υπάρχει ειδική εξέταση για τη διάγνωση της σχιζοφρένειας. Ο ψυχίατρος θέτει τη διάγνωση βασιζόμενος σε μία προσεκτική εκτίμηση των συμπτωμάτων και του ιστορικού. Η συνηθέστερη ηλικία έναρξης της σχιζοφρένειας είναι μεταξύ 18 και 25 ετών για τους άνδρες και μεταξύ 26 και 45 ετών για τις γυναίκες. Ωστόσο, δεν είναι σπάνια η έναρξη στην παιδική ηλικία ή στην αρχή της εφηβείας ή αργά στη ζωή. Η έναρξη μπορεί να είναι απότομη, μέσα σε περίοδο ημερών ή εβδομάδων, ή αργή και ύπουλη, μέσα σε μια περίοδο ετών. Επί ένα μικρό χρονικό διάστημα (1 έτους), η πρόγνωση της σχιζοφρένειας έχει στενή σχέση με το πόσο καλά συμμορφώνεται ο ασθενής με το πρόγραμμα της φαρμακοθεραπείας. Χωρίς φαρμακευτική αγωγή, το 70-80% των ατόμων που πέρασαν ένα επεισόδιο σχιζοφρένειας θα υποτροπιάσουν μέσα στους επόμενους 12 μήνες και θα έχουν νέο επεισόδιο. Τα φάρμακα, όταν λαμβάνονται συνεχώς, μπορούν να μειώσουν τα ποσοστά των υποτροπών κατά 30% περίπου. Τα τρία κύρια στοιχεία της θεραπείας είναι τα αντιψυχωτικά φάρμακα, η αγωγή αποκατάστασης και κοινωνικής υποστήριξης και η ψυχοθεραπεία. Η αποκατάσταση και η κοινωνική υποστήριξη αποβλέπουν στην εκμάθηση τρόπων αναγκαίων για την επιβίωση μέσα στην κοινωνία. Έτσι, το άτομο με σχιζοφρένεια γίνεται ικανό να εργάζεται, να ψωνίζει, να φροντίζει τον εαυτό του, να ασχολείται με το νοικοκυριό και να συναναστρέφεται με άλλους. Γενικά, τα καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα προέρχονται από μικτή θεραπευτική αγωγή (φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπευτικές τεχνικές) ενώ η ψυχοθεραπεία και η θεραπείαel
heal.advisorNameΠαπαγιαννοπούλου, Ευρυδίκηel
heal.academicPublisherΤ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας, Τμήμα Νοσηλευτικήςel
heal.academicPublisherIDteiep-
heal.numberOfPages86-
heal.fullTextAvailabilityfalse-
Appears in Collections:Προπτυχιακές εργασίες Τμ. Νοσηλευτικής ΤΕΙ Ηπείρου

Files in This Item:
There are no files associated with this item.


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons