Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/6941
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΔασούλα, Αγγελικήel
dc.date.accessioned2015-11-19T11:42:02Z-
dc.date.available2015-11-19T11:42:02Z-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/6941-
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.2862-
dc.rightsDefault License-
dc.subject-
dc.titleΜελέτη της μεθυλίωσης του DNA του χρωμοσώματος X στην ανθρώπινη αναπαραγωγήel
heal.typedoctoralThesis-
heal.type.enDoctoral thesisen
heal.type.elΔιδακτορική διατριβήel
heal.classificationDNAen
heal.classificationCOMPASSen
heal.classificationΧρωμοσώματαel
heal.classificationΥπογονιμότηταel
heal.classificationΑποβολή εμβρύουel
heal.identifier.secondaryΔ.Δ. ΔΑΣ 2007-
heal.languageel-
heal.accessfree-
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής. Τμήμα Ιατρικήςel
heal.publicationDate2007-
heal.bibliographicCitationΒιβλιογραφία: σ. 131 - 146el
heal.abstractΣτόχος της παρούσης εργασίας ήταν να μελετήσαμε το φαινόμενο της μεΟυλίωσης του DNA στην ανθρώπινη αναπαραγωγή. II μελέτη μας περιελάμβανε τις εξής ομάδες πληθυσμών: γυναίκες με καΟέξιν αποβολές αδιευκρίνιστης αιτιολογίας (ΟΜΑΛΑ Λ), άνδρες με προβλήματα υπογονιμότητας που καταφεύγουν σε τεχνικές υποβοηΟούμενης αναπαραγωγής (ΟΜΑΔΑ Β) και κορίτσια που γεννήθηκαν μετά από τεχνικές υποβοηΟούμενης αναπαραγωγής και στα οποία είχε γίνει προεμφυτευτική διάγνωση (ΟΜΑΔΑ Γ). Απώτερος στόχος της μελέτης μας η διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο επιγενετικές τροποιποιήσεις του γονιδιώματος και ειδικότερα το μη φυσιολογικό πρότυπο μεΟυλίωσης του DNA, εμπλέκονται στα φαινόμενα των αποβολών και της υπογονιμότητας. Αρχικά και όσον αφορά στη μελέτη της ΟΜΑΔΑΣ Α, η μεθοδολογία που χρησιμοποιήσαμε βασίζεται στη δράση ευαίσθητων στη μεΟυλίωση ενζύμων. Συγκεκριμένα για τη μελέτη του προτύπου αδρανοποίησης του χρωμοσώματος X στο περιφερικό αίμα των γυναικών επιλέξάμε το γονίδιο HUMARA το οποίο είναι μεθυλιωμένο στο αδρανοποιημένο X, ενώ παράλληλα στο εξώνιο 1 διαθέτει μια (CAG)n πολύ πολυμορφική αλληλουχία που επιτρέπει τη διάκριση του μητρικού και πατρικού αλληλομόρφου. Οι 56 από τις 74 γυναίκες-ασθενείς της μελέτης μας βρέθηκαν πληροφοριακές για τη συγκεκριμένη θέση και από αυτές οι 6 μόνο εμφάνισαν διαταραγμένο πρότυπο αδρανοποίησης του X (ακραία επιλεκτική αδρανοποίηση, >90%), δηλαδή ποσοστό 10.7%. Το αντίστοιχο ποσοστό για τις 55 πληροφοριακές από τις 80 γυναίκες- μάρτυρες διαμόρφώθηκε στο 3.6% (3/55). Τα παραπάνω ποσοστά (αν και δεν είναι στατιστικά σημαντικά, Ρ=0.271) υποδηλώνουν συσχέτιση του φαινομένου των καθέξιν αποβολών με το μη φυσιολογικό πρότυπο αδρανοποίησης του χρωμοσώματος X και συμφωνούν με τη συντριπτική πλειοψηφία των αντίστοιχων εργασιών που έχουν πραγματοποιηθεί διεθνώς. Στα πλαίσια της μελέτης του προτύπου μεθυλίωσης του DNA από ορχικό ιστό 86 υπογόνιμων ανδρών (ΟΜΑΔΑ Β), χρησιμοποιήσαμε δύο διαφορετικούς μοριακούς δείκτες (το γονίδιο HUMARA και το γονίδιο SNRPN) για την ένδειξη περιεκτικότητας σε γαμετικά κύτταρα. Τα αποτελέσματα της μοριακής ανάλυσης συγκρίθηκαν με εκείνα της κλασικής μεθόδου μικροσκοπίας. Τελικά, τα ευρήματα έδειξαν ότι για τους 12 αποφρακτικούς άνδρες υπάρχει πλήρης ομοφωνία και των 3 μεθόδων, ενώ για του υπόλοιπους 74 με μη αποφρακτική αζωοσπερμία υπάρχει διαφοροποίηση, αφού φαίνεται η μέθοδος μικροσκοπίας να συγκλίνει με τα αποτελέσματα της SNRPN ανάλυσης σε ποσοστό 82% προσδίδοντας με αυτό τον τρόπο μεγάλη ευαισθησία στη μέθοδο SNRPN ανάλυσης. Η ανάλυση του γονιδίου HUMARA διαφαίνεται ιδιαίτερα χρήσιμη στις περιπτώσεις ανδρών που πάσχουν από το σύνδρομο της πρώιμης διακοπής ωρίμανσης των σπερματοζωαρίων. Τα αποτελέσματα από τη μελέτη της ΟΜΑΔΑΣ Γ μας επιτρέπουν να συμπεράνουμε ότι μάλλον δεν προκαλείται διαταραχή του φυσιολογικού προτύπου αδρανοποίησης του χρωμοσώματος X κατά τη διαδικασία της προεμφυτευτικής διάγνωσης. Τέλος, κατασκευάσαμε 119 ανιχνευτές κατά μήκος του χρωμοσώματος X προκειμένου να ανιχνεύσουμε μικροσκοπικές ελλείψεις ή διπλασιασμούς που ίσως ευθύνονται για τις καθέξιν αποβολές. Μακροπρόθεσμος στόχος η ανάπτυξη μικροσυστοιχιών που θα περιέχουν ανιχνευτές κατά μήκος του X και που θα επιρέπουν την ανακάλυψη μικροσκοπικών δομικών ανακατατάξεων ή και γονιδίων που σχετίζονται με τις αποβολές.el
heal.advisorNameΣύρρου, Μαρίκαel
heal.committeeMemberName-
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής. Τμήμα Ιατρικήςel
heal.academicPublisherIDuoi-
heal.numberOfPages147 σ.-
heal.fullTextAvailabilitytrue-
Appears in Collections:Διδακτορικές Διατριβές - ΙΑΤ

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Δ. Δ. ΔΑΣΟΥΛΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ.pdf7.21 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons