Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/530
Full metadata record
DC Field | Value | Language |
---|---|---|
dc.contributor.author | Χατζηστέργος, Κωνσταντίνος Ε. | el |
dc.date.accessioned | 2015-10-13T16:41:42Z | - |
dc.date.available | 2015-10-13T16:41:42Z | - |
dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/530 | - |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.198 | - |
dc.rights | Default License | - |
dc.subject | Έμφραγμα μυοκαρδίου | el |
dc.subject | Αυξητική ορμόνη | el |
dc.subject | Ινσουλινόμορφος αυξητικός παράγοντας | el |
dc.subject | Αγγειογένεση | el |
dc.subject | Εξωκυττάρια ουσία | el |
dc.subject | Αριστερή κοιλία | el |
dc.title | Αυξητικοί παράγοντες για την πρόληψη της αναδιαμόρφωσης της αριστερής κοιλίας μετά το έμφραγμα του μυοκαρδίου | el |
heal.type | doctoralThesis | - |
heal.type.en | Doctoral thesis | en |
heal.type.el | Διδακτορική διατριβή | el |
heal.classification | Καρδιά | el |
heal.classification | Ασθένειες | el |
heal.identifier.secondary | http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/17492#page/1/mode/2up | - |
heal.language | el | - |
heal.access | free | - |
heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής. Τμήμα Ιατρικής. Τομέας Μορφολογικός - Κλινικοεργαστηριακός | el |
heal.publicationDate | 2006 | - |
heal.bibliographicCitation | Βιβλιογραφία: 129-163 σ. | el |
heal.abstract | Η αναδιαµόρφωση της αριστεράς κοιλίας µετά από έµφραγµα του µυοκαρδίου µπορεί να οδηγήσει στην εµφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας οδηγώντας σε αυξηµένη θνητότητα. Βασική υπόθεση της παρούσας µελέτης είναι ότι η διαδικασία της αναδιαµόρφωσης είναι δυνατό να προληφθεί, µετά από µια πρώιµη-εφάπαξ-εκλεκτική στην εµφραχθείσα περιοχή χορήγηση GH, ή IGF-I. ΜΕΘΟ?ΟΙ: Η µελέτη πραγµατοποιήθηκε σε δυο φάσεις. Στην πρώτη φάση χρησιµοποιηθήκαν συνολικά 40 χοίροι (29±4kg). Στους 35 από αυτούς προκλήθηκε οξύ έµφραγµα του µυοκαρδίου µετά από φούσκωµα ενός µπαλονιού αγγειοπλαστικής στην αρχή της περισπωµένης αρτηρίας για 60 λεπτά. Τα υπόλοιπα 5 πειραµατόζωα απότέλεσαν την οµάδα SHAM. ?έκα λεπτά µετά το ξεφούσκωµα του µπαλονιού γινόταν τυχαιοποίηση των πειραµατοζώων σε δύο οµάδες µε κλήρωση για την ενδοστεφανιαία χορήγηση είτε GH (1 IU/kg) (n=23), είτε φυσιολογικού ορού (n=12). Σε όλα τα πειραµατόζωα χορηγούνταν καθηµερινά καπτοπρίλη. Μετά από 4 εβδοµάδες τα πειραµατόζωα οδηγούνταν σε ευθανασία. Στη δεύτερη φάση χρησιµοποιήθηκαν 90 επίµυες (218±13 kg). Πέντε λεπτά πριν την πρόκληση του εµφράγµατος γινόταν τυχαιοποίηση των πειραµατοζώων σε τρεις οµάδες για την ενδοµυοκαρδιακή χορήγηση στο τοίχωµα της αριστεράς κοιλίας είτε GH (0.5µg), είτε IGF-I (0.5µg), είτε φυσιολογικού ορού (0.2ml). Το έµφραγµα προκαλούνταν µετά από µόνιµο αποκλεισµό του πρόσθιου κατιόντος κλάδου. Μετά από 24 ώρες τα πειραµατόζωα οδηγούνταν σε ευθανασία. 135 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Πρώτη φάση: Σε σύγκριση µε την οµάδα ελέγχου, τα πειραµατόζωα που έλαβαν GH παρουσίασαν µικρότερο βάρος καρδιάς (4.1±0.5 g/kg σωµατικού βάρους, έναντι 3.4±0.4 g/kg, αντίστοιχα, p=0.003) και µικρότερες διαστάσεις κοιλιών (βραχεία διάµετρος αριστεράς κοιλίας 46±7 mm έναντι 37±6 mm, p=0.01, βραχεία διάµετρος δεξιάς κοιλίας 38±7 mm έναντι 30±5 mm p=0.001). Η GH οδήγησε σε αύξηση του πάχους του τοιχώµατος της εµφραγµατικής (6.0±1.8 της οµάδας ελέγχου έναντι 9.9±3.7 της οµάδας GH, p=0.004), αλλά και της µη εµφραγµατικής περιοχής (10.6±1.8 της οµάδας ελέγχου έναντι 15.5±3.8 της οµάδας GH, p=0.0006). Η µικροαγγειακή πυκνότητα, αυξήθηκε τόσο στην εµφραγµατική περιοχή (p=0.03, F=3.9), όσο και στην οριακή (p=0.05, F=3.5) και στη µη εµφραγµατική περιοχή (p=0.002, F-8.6). Επίσης, η µικροαγγειακή πυκνότητα ήταν σηµαντικά αυξηµένη και στην περιοχή του υπενδοκαρδίου που γειτνίαζε της εµφραγµατικής περιοχής (p=0.0007, F=11.2), αλλά και της µη εµφραγµατικής περιοχής (p=0.00004, F=18.6). ?εύτερη φάση: Από τα 90 πειραµατόζωα που χρησιµοποιηθήκαν 30(219±13 kg) έλαβαν GH, 29(218±14 kg) IGF-1, ενώ τα υπόλοιπα 31(218±12 kg) έλαβαν φυσιολογικό ορό. Είκοσι τέσσερις ώρες µετά την πρόκληση του ΟΕΜ, τα ποσοστά επιβίωσης µεταξύ των τριών οµάδων δεν παρουσίασαν σηµαντική διαφορά. Το µέγεθος του εµφράγµατος ήταν 29.9±9.8 για την οµάδα GH, 36.2±9.0 για την οµάδα IGF-I και 42.1±12.1 για την οµάδα ελέγχου. Η διαφορά ήταν στατιστικά σηµαντική µεταξύ των οµάδων GH και ελέγχου (p=0.012 ). Η έκφραση του γονιδίου Collagen type I, παρουσίασε σηµαντικές µεταβολές µεταξύ των οµάδων τόσο στην εµφραγµατική (p=0.007, F=6.2), όσο και στην οριακή ζώνη (p=0.039, F=3.68), ενώ η έκφραση του γονιδίου Collagen type III παρουσίασε σηµαντικές µεταβολές µεταξύ των οµάδων στην εµφραγµατική ζώνη (p=0.009, F=5.99). | |
heal.advisorName | - | |
heal.committeeMemberName | Μαλάμου-Μήτση, Βασιλική | el |
heal.committeeMemberName | Μπάη, Μαρία | el |
heal.committeeMemberName | Κωλέττης, Θεόφιλος | el |
heal.committeeMemberName | Καναβάρος, Παναγιώτης | el |
heal.committeeMemberName | Γουδεβένος, Ιωάννης | el |
heal.committeeMemberName | Μιχάλης, Λάμπρος | el |
heal.committeeMemberName | Φατούρος, Μιχάλης | el |
heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Ιατρικής. Τμήμα Ιατρικής. Τομέας Μορφολογικός - Κλινικοεργαστηριακός. Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής | el |
heal.academicPublisherID | uoi | - |
heal.numberOfPages | 152 σ. | - |
heal.fullTextAvailability | false | - |
Appears in Collections: | Διδακτορικές Διατριβές - ΙΑΤ |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
This item is licensed under a Creative Commons License