Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/39278Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Τσάνου, Βιργινία | el |
| dc.date.accessioned | 2025-09-02T07:11:42Z | - |
| dc.date.available | 2025-09-02T07:11:42Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/39278 | - |
| dc.rights | Attribution 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/us/ | * |
| dc.subject | Αυτοφροντίδα | el |
| dc.subject | Άτυποι φροντιστές | el |
| dc.subject | Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια | el |
| dc.subject | Άγχος | el |
| dc.subject | Μοναξιά | el |
| dc.subject | Self-care | en |
| dc.subject | Informal caregivers | en |
| dc.subject | Chronic renal failure | en |
| dc.subject | Anxiety | en |
| dc.subject | Loneliness | en |
| dc.title | Διερεύνηση της σχέσης της αυτοφροντίδας των άτυπων φροντιστών ασθενών με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου με τα επίπεδα άγχους και μοναξιάς τους | el |
| dc.type | mastherThesis | en |
| heal.type | masterThesis | el |
| heal.type.en | Master thesis | en |
| heal.type.el | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| heal.generalDescription | Η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου αποτελεί μια σοβαρή ασθένεια που απαιτεί μακροχρόνια φροντίδα, κυρίως από άτυπους φροντιστές, όπως μέλη της οικογένειας. Η φροντίδα αυτή συχνά επιβαρύνει ψυχολογικά τους φροντιστές, οδηγώντας σε αυξημένα επίπεδα άγχους και μοναξιάς, τα οποία μπορεί να επηρεάσουν την αυτοφροντίδα τους και την ποιότητα ζωής τους. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της αυτοφροντίδας των άτυπων φροντιστών ασθενών με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου και των επιπέδων άγχους και μοναξιάς που βιώνουν. Πραγματοποιήθηκε μια ποσοτική έρευνα. Το δείγμα αποτέλεσαν 60 συμμετέχοντες από τον γενικό πληθυσμό και 60 φροντιστές που βρίσκονται στο Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Συγκεντρώθηκαν δημογραφικά στοιχεία και αξιολογήθηκαν με ειδικές κλίμακες για την αυτοφροντίδα, το άγχος (STAI) και τη μοναξιά (ESLS-GR). Χρησιμοποιήθηκαν στατιστικές αναλύσεις, συμπεριλαμβανομένων συσχετίσεων και πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης, καθώς και μη παραμετρικών τεστ (Kruskal–Wallis) για τη σύγκριση ομάδων. Οι φροντιστές παρουσίασαν μέτρια επίπεδα άγχους και μοναξιάς, με την αυτοφροντίδα να διατηρείται σε σχετικά υψηλά επίπεδα. Παρατηρήθηκαν αρνητικές συσχετίσεις μεταξύ αυτοφροντίδας και άγχους–μοναξιάς, ενώ το άγχος και η μοναξιά συσχετίστηκαν θετικά μεταξύ τους. Σημαντικές διαφορές υπήρξαν ανάλογα με την ηλικία, την εκπαίδευση και τη συχνότητα φροντίδας. Η πολλαπλή παλινδρόμηση έδειξε ότι η αύξηση άγχους και μοναξιάς σχετίζεται με μείωση της αυτοφροντίδας, χωρίς όμως στατιστική σημαντικότητα. Προκύπτει το συμπέρασμα πως η ψυχολογική επιβάρυνση των άτυπων φροντιστών μέσω άγχους και μοναξιάς μπορεί να μειώσει την αυτοφροντίδα τους. Η αναγνώριση και η υποστήριξη των φροντιστών είναι απαραίτητη για τη βελτίωση της ψυχολογικής τους κατάστασης και της ποιότητας της φροντίδας που παρέχουν. | el |
| heal.generalDescription | End-stage renal disease is a serious disease that requires long-term care, mainly from informal caregivers, such as family members. This care often places a psychological burden on caregivers, leading to increased levels of anxiety and loneliness, which may affect their self-care and quality of life. The aim of this study is to investigate the relationship between the self-care of informal caregivers of patients with end-stage renal disease and the levels of anxiety and loneliness they experience. A quantitative study was conducted. The sample consisted of 60 participants from the general population and 60 caregivers who are at the General University Hospital of Ioannina. Demographic data were collected and assessed with specific scales for self-care, anxiety (STAI) and loneliness (ESLS-GR). Statistical analyses, including correlations and multiple linear regression, as well as non-parametric tests (Kruskal–Wallis) were used to compare groups. Caregivers presented moderate levels of anxiety and loneliness, with self-care being maintained at relatively high levels. Negative correlations were observed between self-care and anxiety-loneliness, while anxiety and loneliness were positively correlated with each other. Significant differences were observed depending on age, education and frequency of caregiving. Multiple regression showed that an increase in anxiety and loneliness is associated with a decrease in self-care, but without statistical significance. It is concluded that the psychological burden of informal caregivers through anxiety and loneliness can reduce their self-care. Recognition and support of caregivers is essential to improve their psychological state and the quality of care they provide. | en |
| heal.classification | Νοσηλευτική φροντίδα ενηλίκων | el |
| heal.dateAvailable | 2025-09-02T07:12:42Z | - |
| heal.language | el | el |
| heal.access | free | el |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Νοσηλευτικής | el |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| Appears in Collections: | Διατριβές Μεταπτυχιακής Έρευνας (Masters) - ΝΟΣ | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Μ.Ε._Τσάνου, Β.(2025) .pdf | 2.52 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
