Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/38936Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Λεοντάρη, Μαρία | el |
| dc.date.accessioned | 2025-05-09T12:15:19Z | - |
| dc.date.available | 2025-05-09T12:15:19Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/38936 | - |
| dc.rights | Default License | - |
| dc.subject | HBV-ιός της ηπατίτιδας Β | el |
| dc.subject | Αντίσωμα Ηπατίτιδα Β | el |
| dc.subject | Hepatitis HBV DNA | en |
| dc.title | Ανίχνευση ενεργότητας του ιού ηπατίτιδας Β σε ασθενείς με αντισώματα έναντι του πυρηνικού αντιγόνου (ANTI-HBcAg) σαν μοναδικός δείκτης επαφής με τον ιό | el |
| dc.title | Detection of hepatitis B virus activity in patients with antibodies against the hepatitis B core antigen (ANTI-HBcAg) as the sole marker of exposure to the virus | en |
| dc.type | doctoralThesis | en |
| heal.type | doctoralThesis | el |
| heal.type.en | Doctoral thesis | en |
| heal.type.el | Διδακτορική διατριβή | el |
| heal.generalDescription | Το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων εξέτασε 702 αιμοδότες, διαπιστώνοντας 56 περιπτώσεις (7,9%%) ενεργού HBV λοίμωξης (HBsAg θετικό) και 144 περιπτώσεις (20,5%) παλαιότερης λοίμωξης HBV (HBsAg(-) / anti-HBc(+)). Βρέθηκαν 38 περιπτώσεις ΟΒΙ, που αντιπροσωπεύουν επιπολασμό 5,4 τοις εκατό. Η πλειονότητα των ασθενών με ΟΒΙ ήταν άνδρες, με διάμεση ηλικία τα 39 έτη (εύρος: 22-64 έτη) (68,4 τοις εκατό ). Ένα φορτίο HBV DNA κάτω από το όριο των 225 IU/mL σε 36 από τις 38 περιπτώσεις OBI έδειξε χαμηλού επιπέδου ιαιμία. Μόνο δύο περιπτώσεις OBI (και οι δύο με μεταλλάξεις του γονιδίου S που ταυτοποιήθηκαν με αλληλούχιση) είχαν υψηλά επίπεδα HBV DNA (>200.000 IU/mL). Η ταυτόχρονη μόλυνση από τον ιό HIV ανακαλύφθηκε σε έναν ασθενή με OBI, ο οποίος είναι γνωστό ότι αυξάνει τον κίνδυνο ηπατικής νόσου που σχετίζεται με τον HBV (Chen et al., 2016). Ωστόσο, δεν βρέθηκαν πρόσθετες αξιοσημείωτες διακρίσεις στα δημογραφικά ή κλινικά χαρακτηριστικά μεταξύ των ατόμων με ΟΒΙ και εκείνων χωρίς. Τέσσερις περιπτώσεις OBI, συμπεριλαμβανομένων των δύο περιπτώσεων με υψηλά επίπεδα HBV DNA, είχαν μεταλλάξεις στο γονίδιο HBV pre-S/S μετά από ανάλυση αλληλουχίας και ανάλυση μετάλλαξης. Missense μεταλλάξεις, διαγραφές και παρεμβολές ήταν μεταξύ των μεταλλάξεων που βρέθηκαν. αυτά είχαν προηγουμένως συνδεθεί με OBI ή αυξημένη λοιμογόνο δύναμη του ιού (Abbas et al., 2021; Yousif et al., 2018). Συνολικά, η μελέτη διαπίστωσε ότι ο OBI ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένος σε έναν πληθυσμό που αποτελούνταν σε μεγάλο βαθμό από μετανάστες από ενδημικά έθνη. Ένα μικρό ποσοστό των περιπτώσεων OBI είχε υψηλά επίπεδα HBV DNA και σχετικές μεταλλάξεις του γονιδίου S, αλλά η πλειονότητα των περιπτώσεων OBI συνδέθηκε με χαμηλά επίπεδα ιαιμίας. Η ανακάλυψη της ταυτόχρονης λοίμωξης με HIV σε ένα περιστατικό OBI τονίζει τη σημασία του προσυμπτωματικού ελέγχου και για τους δύο ιούς σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου Στη Βορειοδυτική Ελλάδα, έναν πληθυσμό με υψηλό επιπολασμό λοίμωξης από HBV, η τρέχουσα μελέτη εξέτασε τον επιπολασμό και τα χαρακτηριστικά του OBI. Η μελέτη ανακάλυψε υψηλό επιπολασμό του OBI, με το 5,4% των ανθρώπων που βρέθηκαν θετικοί για HBV DNA αλλά ήταν αρνητικοί για HBsAg αλλά θετικοί για anti- HBc. Αυτός ο επιπολασμός συμφωνεί με παλαιότερες έρευνες σε ομάδες υψηλού κινδύνου, όπως μετανάστες από ενδημικά έθνη (Alavian et al., 2013; Tien et al., 2014). Σελίδα 169 Η πλειονότητα των περιπτώσεων OBI σε αυτή τη μελέτη συνδέθηκε με χαμηλού επιπέδου ιαιμία, κάτι που είναι σύμφωνο με προηγούμενες μελέτες που βρήκαν χαμηλό ιικό φορτίο σε ασθενείς με OBI (Candotti et al., 2019). Είναι ανησυχητικό ότι ένα μικρό ποσοστό των περιπτώσεων ΟΒΙ είχε υψηλά επίπεδα HBV DNA (>200.000 IU/mL), καθώς αυξάνει την πιθανότητα εξέλιξης και μετάδοσης της ηπατικής νόσου (Raimondo et al., 2019). Η ανακάλυψη μεταλλάξεων του γονιδίου S σε περιπτώσεις OBI με υψηλά επίπεδα HBV DNA ήταν ένα ενδιαφέρον εύρημα της μελέτης. Αυτό είναι σύμφωνο με προηγούμενη έρευνα που πρότεινε μια σύνδεση μεταξύ συγκεκριμένων μεταλλάξεων του HBV και OBI ή υψηλότερης μολυσματικότητας του ιού (Abbas et al., 2021; Yousif et al., 2018). Missense μεταλλάξεις, διαγραφές και εισαγωγές ήταν μεταξύ των μεταλλάξεων που βρέθηκαν στην τρέχουσα μελέτη. Αυτές οι μεταλλάξεις είχαν προηγουμένως συνδεθεί με OBI ή αυξημένη λοιμογόνο δύναμη του ιού (Abbas et al., 2021; Yousif et al., 2018). Η κλινική σημασία αυτών των μεταλλάξεων και το δυναμικό τους ως βιοδείκτες για την ΟΒΙ απαιτούν περαιτέρω έρευνα. Επιπλέον, σε αυτή τη μελέτη βρέθηκε ένα περιστατικό ΟΒΙ με συνλοίμωξη HIV, το οποίο είναι ανησυχητικό επειδή αυξάνει τον κίνδυνο θνησιμότητας και εξέλιξης της ηπατικής νόσου (Chen et al., 2016). Αυτό υπογραμμίζει πόσο σημαντικό είναι να εξετάζουμε τους πληθυσμούς υψηλού κινδύνου για ιούς και να διαχειριζόμαστε και να αντιμετωπίζουμε σωστά τα άτομα που έχουν μολυνθεί μαζί. Υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί στη μελέτη που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την ερμηνεία των αποτελεσμάτων, επιπλέον των ευρημάτων σχετικά με τον επιπολασμό και τα χαρακτηριστικά του OBI. Ο σχεδιασμός ενός κέντρου της μελέτης είναι ένα μειονέκτημα, καθώς μπορεί να καταστήσει δυσκολότερη τη γενίκευση των αποτελεσμάτων σε άλλους πληθυσμούς. Επιπλέον, η μελέτη δεν εξέτασε τον τρόπο με τον οποίο άλλοι παράγοντες, όπως η ηλικία, το φύλο και οι συννοσηρότητες, μπορεί να έχουν αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται και εξελίσσεται το OBI και πώς αντιμετωπίζεται και αντιμετωπίζεται κλινικά. Επιπλέον, η μελέτη δεν αξιολόγησε τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις του OBI στην ανάπτυξη ηπατικής νόσου ή HCC, η οποία αποτελεί σημαντική ανησυχία σε άτομα με χρόνια λοίμωξη HBV (Raimondo et al., 2019). Απαιτείται μελλοντική έρευνα για να εξεταστούν τα κλινικά αποτελέσματα των ασθενών με ΟΒΙ και να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα διαφόρων τρόπων θεραπείας, όπως η αντιική θεραπεία, στην καθυστέρηση της εξέλιξης της ηπατικής νόσου και στη μείωση του κινδύνου HCC. 170 Σελίδα Η μελέτη προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τον επιπολασμό και τα χαρακτηριστικά του OBI σε έναν πληθυσμό με υψηλό επιπολασμό λοίμωξης από HBV παρά αυτούς τους περιορισμούς. Η ανακάλυψη μεταλλάξεων του γονιδίου S σε περιπτώσεις OBI με υψηλά επίπεδα HBV DNA μπορεί να έχει συνέπειες για το σχεδιασμό εστιασμένων παρεμβάσεων και θεραπειών και τονίζει την αξία του προσυμπτωματικού ελέγχου OBI σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου. Η τρέχουσα μελέτη ρίχνει επίσης σημαντικό φως στο πώς η μετανάστευση μπορεί να επηρεάσει τον επιπολασμό της λοίμωξης από OBI και HBV στον υπό μελέτη πληθυσμό. Η σημασία των στοχευμένων στρατηγικών προσυμπτωματικού ελέγχου και πρόληψης για αυτόν τον πληθυσμό υπογραμμίζεται από τον υψηλό επιπολασμό της λοίμωξης από HBV και OBI σε άτομα που έχουν μεταναστεύσει από ενδημικές περιοχές. Αυτό είναι σύμφωνο με προηγούμενη έρευνα, η οποία απέδειξε ότι η μετανάστευση από ενδημικές περιοχές ενέχει σημαντικό κίνδυνο μόλυνσης από HBV και OBI (Jilg et al., 2015). Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έχουν επίσης σημαντικές επιπτώσεις για τη διαχείριση και τη θεραπεία ατόμων που έχουν λοίμωξη από HBV και OBI στο πλαίσιο της συνλοίμωξης HIV. Επειδή η ταυτόχρονη μόλυνση με HIV μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εξέλιξης ηπατικής νόσου και HCC σε άτομα με λοίμωξη από HBV, η ανακάλυψη ενός περιστατικού OBI με ταυτόχρονη λοίμωξη HIV υπογραμμίζει τη σημασία του ελέγχου και για τους δύο ιούς σε πληθυσμούς υψηλού κινδύνου (Tao et. al., 2017). Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των διαφόρων θεραπευτικών προσεγγίσεων σε αυτόν τον πληθυσμό, επειδή η καλύτερη διαχείριση και θεραπεία για τα άτομα με HIV και OBI είναι ακόμα άγνωστη. Σελίδα 171 5. ΠΕΡΙΛΗΨΗ H συγχρονική αυτή μελέτη πραγματοποιείται στην Αιμοδοσία του Π.Π.Ν.Ι από τον Φεβρουάριο του 2021 έως τον Φεβρουάριο του 2023. Στη μελέτη αυτή συμπεριλαμβάνονται ασθενείς κ αιμοδότες. Οι ασθενείς προέρχονται από την Β΄ Παθολογική Κλινική του Π.Π.Ν.Ι και από το Εξωτερικό ιατρείο Γαστρεντερολογικής Κλινικής του Π.Π.Ν.Ι. Ο πληθυσμός των αιμοδοτών αφορά τους 4 νομούς της Ηπείρου που διέμεναν τα 10 τελευταία χρόνια στη περιοχή αυτή. Η επιλογή των αιμοδοτών γίνεται όπως καθορίζουν οι διεθνείς κανόνες Αιμοδοσίας. Ο αριθμός των ασθενών έως τώρα που εξετάστηκαν είναι 500 ενώ ο αριθμός αιμοδοτών 200. Συνολικά δηλαδή ελέγχθηκαν 700 δείγματα ηλικίας 18-60 ετών. Από κάθε ασθενή κ αιμοδότη λαμβανόταν δύο δείγματα αίματος. Από το ένα δείγμα γινόταν ο ορολογικός έλεγχος για HAV, HBV και HCV, ενώ από το άλλο δείγμα (που συλλεγόταν σε αποστειρωμένο σωληνάριο)επίσης ο ορός φυλασσόταν σε βαθιά κατάψυξη(-80) με σκοπό την εκτέλεση μοριακών τεχνικών PCR, στα θετικά δείγματα που θα προέκυπταν από τον ορολογικό έλεγχο. Οι δείκτες που προσδιορίστηκαν για την Ηπατίτιδα Β ήταν το HbsAg, το αντι-Hbc (Igm και ολικό), το αντιHbs, τo αντιγόνο e του HBV(HBeAg) και το αντίσωμα κατά του HbeAg (αντι-Hbe) με μικροσωματιδιακή ανοσοενζυματική μέθοδο (IMX Abbott GmbH Diagnostika, Wiesbaden Delkenheim, German. Στα δείγματα με θετικό HbsAg καθώς και σε εκείνους με αρνητικό HbsAg αλλά με αντι-Hbc θετικό χωρίς την παρουσία αντι-Hbs θα έγινε προσδιορισμός του HBV DNA με την τεχνική της αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης (PCR).Οι δότες αυτοί καθώς και οι ασθενείς με άγνωστης προέλευσης επηρεασμένη ηπατική λειτουργία μπορούν να εντοπιστούν μέσω ευαίσθητης ανάλυσης PCR ή και εξετάζοντας την ύπαρξη αντισωμάτων για το HBc (αντι-HBc). Είναι γνωστό ότι στην οξεία HBV λοίμωξη εκτός από την περίοδο του παραθύρου που προηγείται της δυνατότητας ανίχνευσης του HBsAg στην αρχική φάση της νόσου, υπάρχει και μια δεύτερη περίοδος αργότερα (φάση κάθαρσης) όπου ο ασθενής μπορεί να είναι μολυσματικός ενώ το HBsAg να είναι κάτω από τα όρια ανίχνευσης που έχουν και οι πλέον ευαίσθητες διαγνωστικές μέθοδοι. Τότε το ΙgM αντι-HBc είναι ο μόνος δείκτης οξείας HBV λοίμωξης προ της εμφάνισης του προστατευτικού αντισώματος κατά του HBsAg (anti-HBs) μαζί με το DNA του ιού. Επίσης μεταλλάξεις του HBV που μπορούν να διαφύγουν από τις διαγνωστικές μεθόδους ανίχνευσης του HBsAg μπορεί να έχουν ως μόνο εργαστηριακό εύρημα την παρουσία αντι-HBc. Aπό τις μελέτες στη διεθνή βιβλιογραφία είναι γνωστό και συνεπάγεται ότι κάποιοι αιμοδότες με αρνητικό HBsAg μπορεί να έχουν ως μόνο εργαστηριακό εύρημα την παρουσία αντι-ΗΒc. Επομένως εύλογα προκύπτει ότι κάποιοι 172 Σελίδα ασθενείς και αιμοδότες με αρνητικό HBsAg μπορεί να είναι δυνητικά μολυσματικοί. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι μεταγγίσεις με δείκτη HBsAg αρνητικό δεν είναι απολύτως ασφαλείς για τους παραπάνω λόγους. Για αυτό συνίσταται πάντα να γίνεται HBV-DNA εξέταση. Αυτό βέβαια συνεπάγεται χρονοβόρα διαδικασία επιπλέον προσωπικό εργαστηρίων, αυξημένο κόστος και κατά συνέπεια δυσχέρεια στις μεταγγίσεις με τις υπάρχουσες συνθήκες. | el |
| heal.classification | Κλινική Ιατρική - Ηπατολογία | el |
| heal.language | el | el |
| heal.access | account | el |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας | el |
| heal.publicationDate | 2024-10-30 | - |
| heal.abstract | H συγχρονική αυτή μελετή πραγματοποιείται στην Αιμοδοσία του Π.Π.Ν.Ι από τονΦεβρουάριο του 2021 εώς τον Φεβρουάριο του 2023. Στη μελέτη αυτήσυμπεριλαμβάνονται ασθενείς κ αιμοδότες. Οι ασθενείς προέρχονται από την ΒΠαθολογική Κλινική του Π.Π.Ν.Ι κ από το Εξωτερικό ιατρείο Γαστρεντερολογικής Κλινικήςτου Π.Π.Ν.ΙΟ πληθυσμός των αιμοδοτών αφορά τους 4 νομούς της Ηπείρου που διέμεναν τα 10τελευταία χρόνια στη περιοχή αυτή. Η επιλογή των αιμοδοτών γίνεται όπως καθορίζουν οιδιεθνείς κανόνες Αιμοδοσίας. Ο αριθμός των ασθενών εώς τώρα που εξετάστηκαν είναι 500ενώ ο αριθμός αιμοδοτών200.Συνολικά δηλαδή ελέχθησαν 700 δείγματα ηλικίας 18-60ετών. Από κάθε ασθενή κ αιμοδότη λαμβανόταν δύο δείγματα αίματος. Από το ένα δείγμαγινόταν ο ορολογικός έλεγχος για HAV,HBV και HCV,ενώ από το άλλο δείγμα (πουσυλλεγόταν σε αποστειρωμένο σωληνάριο)επίσης ο ορός φυλασσόταν σε βαθιά κατάψυξη(-80) με σκοπό την εκτέλεση μοριακών τεχνικών PCR,στα θετικά δείγματα που θαπροέκυπταν από τον ορολογικό έλεγχο.Οι δείκτες που προσδιορίστηκαν για την Ηπατίτιδα Β ήταν το HbsAg,το αντι-Hbc (Igmκαι ολικό),το αντιHbs,τo αντιγόνο e του HBV(HBeAg) και το αντίσωμα κατά του HbeAg( αντι-Hbe)με μικροσωματιδιακή ανοσοενζυματική μέθοδο (IMX Abbott GmbHDiagnostika,Wiesbaden Delkenheim,German. Στα δείγματα με θετικό HbsAg καθώς κ σεεκείνους με αρνητικό HbsAg αλλά με αντι-Hbc θετικό χωρίς την παρουσία αντι-Hbs θα έγινεπροσδιορισμός του HBV DNA με την τεχνική της αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης(PCR).Οι δότες αυτοί καθώς και οι ασθενείς με άγνωστης προέλευσης επηρεασμένη ηπατικήλειτουργία μπορούν να εντοπιστούν μέσω ευαίσθητης ανάλυσης PCR ή και εξετάζοντας τηνύπαρξη αντισωμάτων για το HBc(αντι-HBc).Είναι γνωστό ότι στην οξεία HBV λοίμωξη εκτός από την περίοδοτου παραθύρου που προηγείται της δυνατότητας ανίχνευσης του HBsAg στην αρχική φάσητης νόσου,υπάρχει και μια δεύτερη περίοδος αργότερα(φάση κάθαρσης)όπου ο ασθενήςμπορεί να είναι μολυσματικός ενώ το HBsAg να είναι κάτω από τα όρια ανίχνευσης πουέχουν και οι πλέον ευαίσθητες διαγνωστικές μέθοδοι.Τότε το ΙgM αντι-HBc είναι ο μόνοςδείκτης οξείας HBV λοίμωξης προ της εμφάνισης του προστατευτικού αντισώματος κατάτου HBsAg(anti-HBs) μαζί με το DNA του ιού.Επίσης μεταλλάξεις του HBV που μπορούν να διαφύγουν από τις διαγνωστικέςμεθόδους ανίχνευσης του HBsAg μπορεί να έχουν ως μόνο εργαστηριακό εύρημα τηνπαρουσία αντι-HBc. Aπό τις μελέτες στη διεθνή βιβλιογραφία είναι γνωστό και συνεπάγεταιότι κάποιοι αιμοδότες με αρνητικό HBsAg μπορεί να έχουν ως μόνο εργαστηριακό εύρηματην παρουσία αντι-ΗΒc.Επομένως εύλογα προκύπτει ότι κάποιοι ασθενείς και αιμοδότες με αρνητικό HBsAgμπορεί να είναι δυνητικά μολυσματικοί. Αποδεικνύεται λοιπόν ότι οι μεταγγίσεις με δείκτηHBsAg αρνητικό δεν είναι απολύτως ασφαλείς για τους παραπάνω λόγους.Για αυτοσυνίσταται πάντα να γίνεται HBV-DNA εξέταση.Αυτό βέβαια συνεπάγεται χρονοβόραδιαδικασία επιπλέον προσωπικό εργαστηρίων,αυξημένο κόστος και κατά συνέπειαδυσχέρεια στις μεταγγίσεις με τις υπάρχουσες συνθήκες. | el |
| heal.abstract | This cross-sectional study was conducted at the Blood Donation Department of P.P.N.I. from February 2021 to February 2023. The study includes both patients and blood donors. The patients are from the B Pathology Clinic of P.P.N.I. and the Outpatient Gastroenterology Clinic of P.P.N.I. The donor population consists of individuals from the four counties of Epirus who have lived in this area for the past 10 years. Donor selection is made according to the international blood donation guidelines. So far, 500 patients and 200 blood donors have been examined, for a total of 700 samples from individuals aged 18 to 60 years. Two blood samples were taken from each patient and donor. One sample was used for serological testing for HAV, HBV, and HCV, while the other sample, collected in a sterile tube, was stored in deep freeze (-80°C) for molecular PCR analysis in case of positive serological findings. The markers for Hepatitis B that were identified included HBsAg, anti-HBc (IgM and total), anti-HBs, HBeAg, and anti-HBe, using the immunoenzymatic method (IMX Abbott GmbH Diagnostika, Wiesbaden Delkenheim, Germany). For samples with positive HBsAg, as well as for those with negative HBsAg but positive anti-HBc without the presence of anti-HBs, HBV DNA was tested using PCR. Blood donors and patients with impaired liver function of unknown origin can be identified through sensitive PCR analysis or by testing for the presence of antibodies against HBc (anti-HBc). It is well-known that in acute HBV infection, besides the window period before HBsAg becomes detectable in the early stage of the disease, there is also a later phase (clearance phase) where the patient may be infectious, even though the HBsAg level may be below the detection threshold of the most sensitive diagnostic methods. During this phase, IgM anti-HBc is the only marker of acute HBV infection, before the appearance of protective antibodies against HBsAg (anti-HBs), along with the viral DNA. Moreover, mutations in HBV that may escape detection by standard HBsAg testing could result in the presence of anti-HBc as the only laboratory finding. Studies in the international literature indicate that some blood donors with negative HBsAg may have only the presence of anti-HBc as the laboratory marker. Therefore, it is reasonable to conclude that some patients and blood donors with negative HBsAg could still be potentially infectious. This demonstrates that blood transfusions with HBsAg-negative blood are not entirely safe for these reasons. It is therefore recommended to always perform an HBV-DNA test. However, this results in a time-consuming process, additional laboratory staff, increased costs, and consequently, difficulties in blood transfusions under the current conditions. | en |
| heal.advisorName | Χρήστου, Λεωνίδας | el |
| heal.committeeMemberName | Μπαλταγιάννης, Γεράσιμος | el |
| heal.committeeMemberName | Καλαμπόκης, Γεώργιος | el |
| heal.committeeMemberName | Τσιάρα, Σταυρούλα | el |
| heal.committeeMemberName | Λιάμης, Γεώργιος | el |
| heal.committeeMemberName | Χριστάκη, Ειρήνη | el |
| heal.committeeMemberName | Χριστοδούλου, Δημήτριος | el |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Ιατρικής | el |
| heal.academicPublisherID | uoi | el |
| heal.numberOfPages | 245 | el |
| heal.fullTextAvailability | true | - |
| Appears in Collections: | Διδακτορικές Διατριβές - ΙΑΤ | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Leontari-PhD-uoi-2024.pdf | Leontari PHD UOI 2024 | 5.37 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
