Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/38214Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Γεωργαντάκου, Μαρία | el |
| dc.contributor.author | Georgantakou, Maria | en |
| dc.date.accessioned | 2024-07-18T06:55:04Z | - |
| dc.date.available | 2024-07-18T06:55:04Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/38214 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.17920 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | Strada novissima | el |
| dc.subject | Strada novissima | en |
| dc.subject | Μορφική ανάλυση | el |
| dc.subject | Formal analysis | en |
| dc.subject | Μετάβαση | el |
| dc.subject | Transition | en |
| dc.subject | Σχεδιαστική επαναπροσέγγιση | el |
| dc.subject | Reconceptualization | en |
| dc.title | Meta - Strada Novissima | el |
| dc.title | Meta - Strada Novissima | en |
| heal.type | bachelorThesis | el |
| heal.type.en | Bachelor thesis | en |
| heal.type.el | Προπτυχιακή/Διπλωματική εργασία | el |
| heal.secondaryTitle | μορφική ανάλυση και σχεδιαστική επαναπροσέγγιση της μπιενάλε του 1980 | el |
| heal.secondaryTitle | reconceptualizing the 1980 biennale through formal analysis | en |
| heal.classification | Μπιενάλε 1980 | el |
| heal.classification | Biennale 1980 | en |
| heal.dateAvailable | 2024-07-18T06:56:04Z | - |
| heal.language | el | el |
| heal.access | free | el |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Πολυτεχνική Σχολή | el |
| heal.publicationDate | 2024-06 | - |
| heal.abstract | Η πρώτη διεθνή έκθεση αρχιτεκτονικής στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1980, επιλέχθηκε λόγω της ιστορικής της σημασίας και της τεράστιας επιρροής της στον αρχιτεκτονικό κόσμο. Σηματοδότησε την αρχή του μεταμοντερνισμού αλλά και την εξέλιξη της σύγχρονης αρχιτεκτονικής πρακτικής και θεωρίας, ανάγοντας την Μπιενάλε της Βενετίας σε κεντρική πλατφόρμα ανταλλαγής ιδεών, τάσεων και διαφορετικών αρχιτεκτονικών προσεγγίσεων παγκοσμίως. H μελέτη λοιπόν της Strada Novissima, επιτρέπει δυνητικά μια εις βάθος ανάλυση των αλλαγών στην αρχιτεκτονική σκέψη, στο κίνημα του μεταμοντερνισμού και στην εναντίωση του μοντέρνου. Τα έργα της αλλά και οι προσωπικότητες που συμμετείχαν προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις με θετικές και αρνητικές απόψεις, συζητήσεις και κριτικές που συνεχίζουν ακόμη και σήμερα. Επιχειρείται μια προσπάθεια επανασχεδιασμού και επαναπροσέγγισης των όψεων της Strada Novissima που τροποποιεί τα διαρθρωτικά στοιχεία των πρωτότυπων μορφών, εξετάζοντας την σημασία και την λειτουργία της έννοιας της όψης. Εξετάζεται επίσης ο τρόπος που επιδρούν οι αλλοιώσεις των προσόψεων στο σύνολο της μορφής, μέσα από μια κριτική προσέγγιση που συμβάλλει στην ανάδειξη των μεμονωμένων στοιχείων αλλά και στον τρόπο αλληλεπίδραση τους. Στόχος είναι η αναλυτική εξήγηση των αρχών σχεδιασμού και η παροχή νέων προοπτικών της εμβληματικής αυτής έκθεσης, σχολιάζοντας την ευελιξία και την ανθεκτικότητα των μορφών σε αλλαγές, την επίδραση των τροποποιήσεων στην σημασία και στο συνολικό αντίκτυπο της έκθεσης αλλά και την διερεύνηση της πιθανότητας της εφαρμογής των θεωρητικών μοντέλων σήμερα. Για την περισσότερο αντικειμενική ανάλυση των όψεων της Strada Novissima και για να αποφευχθεί μια πιο προσωπική και ιδιαίτερη συζήτηση που αφορά τις πεποιθήσεις και τις σχέσεις των αρχιτεκτόνων, επιλέχθηκε η τεχνική του Formal Analysis, μια έννοια που ανέπτυξε ο Peter Eisenman. Η μορφική ανάλυση αναφέρεται στη λεπτομερή εξέταση των μορφών και δομών της αρχιτεκτονικής, ανεξάρτητα από τη λειτουργία, την ιστορία ή το κοινωνικό τους περιβάλλον. Εξετάζεται δηλαδή η χρήση των βασικών γεωμετρικών σχημάτων, διακοσμητικών στοιχείων και λεπτομερειών και αναλύονται οι τρόποι με τους οποίους τα δομικά στοιχεία και οι χωρικές σχέσεις οργανώνονται και συνδέονται μεταξύ τους. Το Formal Analysis δεν περιορίζεται μόνο στη φυσική και αισθητική μελέτη των μορφών, αλλά προσπαθεί να αποκαλύψει τις υποκείμενες ιδέες και τα εννοιολογικά συστήματα που διέπουν τον σχεδιασμό τους. Στόχος είναι να κατανοηθεί η αρχιτεκτονική ως αυτοτελές γνωστικό αντικείμενο, που αναπτύσσεται μέσω της μορφής και της δομής του, ανεξαρτήτως εξωτερικών παραγόντων. Αφού πραγματοποιηθεί το Formal Analysis και αναγνωριστούν οι βασικές μορφές, η δομή, η λειτουργία και η συμβολή τους στον συνολικό σχεδιασμό της κάθε όψης, μεταποιούνται και συνθέτουν την Meta - Strada Novissima. Μία σειρά από παρεμβάσεις, εφαρμόζοντας διαφορετικές τεχνικές μετασχηματισμού: όπως την περιστροφή των μορφών, μεταποιώντας την θέση, την γωνία ή την κατεύθυνση τους, την μετατόπιση των μορφών, διαταράσσοντας την ισορροπία της σύνθεσης και δημιουργώντας νέα σημεία εστίασης και ενδιαφέροντος, την αλλαγή όγκου και επιφάνειας επηρεάζοντας την κλίμακα και την σύσταση τους, την αλλαγή στην συμμετρία και στην γεωμετρία με σχηματικές αντιθέσεις ή μετατοπίσεις. Αποκαλύπτονται έτσι νέες δυνατότητες των μορφών και νέοι τρόποι αλληλεπίδρασης και συνύπαρξης στοιχείων που προσφέρουν μια ανανεωμένη προοπτική και εκτίμηση των όψεων και της συνολικής αρχιτεκτονικής μορφολογίας. | el |
| heal.abstract | The first international architecture exhibition at the Venice Biennale in 1980 was selected due to its historical significance and immense influence on the architectural world. It marked the advent of postmodernism and the evolution of architectural practice and theory, establishing the Venice Biennale as a central platform for the exchange of ideas, trends, and diverse architectural approaches worldwide. The study of Strada Novissima, therefore, potentially allows an analysis of the shifts in architectural thought and the postmodern movement. The projects and the personalities involved provoked strong reactions with positive and negative opinions, discussions, and critiques that continue to this day. An attempt is being made to redesign and reapproach the facades of Strada Novissima by modifying the structural elements of the original forms and examining the significance and function of the concept of the facade. Additionally, the way the alterations of the facades affect the overall form is examined through a critical approach that highlights individual elements and their interactions. The aim is to enhance the detailed explanation of design principles and provide new perspectives on this iconic exhibition, commenting on the flexibility and resilience of forms to changes, the impact of modifications on the meaning and overall impact of the exhibition, and exploring the possibility of applying these theoretical models today. To ensure a more objective analysis of the facades of Strada Novissima and to avoid a more personal and subjective discussion concerning the beliefs and relationships of the selected architects, the technique of Formal Analysis a concept developed by Peter Eisenman, was chosen. Formal Analysis refers to the detailed examination of architectural forms and structures, independent of their function, history, or social context. It involves the examination of basic geometric shapes, decorative elements, and details, analyzing the way structural elements and spatial relationships are organized and interconnected. Formal Analysis is not limited to the physical and aesthetic study of forms but aims to uncover the underlying ideas and conceptual systems that govern their facades. The objective is to understand architecture as a self-contained cognitive object, developed through its form and structure, irrespective of external factors. Upon conducting Formal Analysis and recognizing the fundamental forms, structure, function, and their contribution to the overall design of each facade, these elements are transformed and compose the Meta - Strada Novissima. A series of interventions are made, applying various transformation techniques: such as rotating forms, modifying their position, angle, or direction, displacing forms, disrupting the balance of the composition and creating new focal points and interests, altering volume and surface, affecting their scale and texture, changing symmetry and geometry with formal contrasts or displacements. Thus, new possibilities of forms are revealed, and new ways of interaction and coexistence of elements are explored, offering a renewed perspective and appreciation of the facades and the overall architectural morphology. | en |
| heal.advisorName | Δημητρακόπουλος, Αριστοτέλης | el |
| heal.committeeMemberName | Δημητρακόπουλος, Αριστοτέλης | el |
| heal.committeeMemberName | Κοτζιά, Κατερίνα | el |
| heal.committeeMemberName | Ρυμενίδης, Γιώργος | el |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Πολυτεχνική Σχολή. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών | el |
| heal.academicPublisherID | uoi | el |
| heal.numberOfPages | 416 | el |
| heal.fullTextAvailability | true | - |
| Appears in Collections: | Διατριβές Μεταπτυχιακής Έρευνας (Masters) - ΑΡΧ | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Δ.Ε. Μαρία Γεωργαντάκου (2024).pdf | 126.49 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
