Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/37982Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Ζαΐρης, Μιχαήλ Ν. | - |
| dc.date.accessioned | 2024-06-18T10:34:04Z | - |
| dc.date.available | 2024-06-18T10:34:04Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/37982 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.17689 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | Αγγειοπλαστική | el |
| dc.subject | Αγγειοτασΐνη I | el |
| dc.subject | Stent | en |
| dc.title | Πολυμορφισμός του γονιδίου του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης I και μακροπρόθεσμη πρόγνωση μετά αγγειοπλαστική των στεφανιαίων αγγείων με τοποθέτηση Stent | el |
| dc.type | masterThesis | * |
| heal.type | doctoralThesis | - |
| heal.type.en | Doctoral thesis | en |
| heal.type.el | Διδακτορική διατριβή | el |
| heal.classification | Ασθένειες της στεφανιαίας -- Θεραπεία | - |
| heal.dateAvailable | 2024-06-18T10:35:04Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας | el |
| heal.publicationDate | 2004 | - |
| heal.abstract | Σκοπός Σκοπό της παρούσας μελέτης αποτέλεσε η διερεύνηση της πιθανής σχέσης του ID γενετικού πολυμορφισμού του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασΐνης I με τη μακροχρόνια πρόγνωση των ασθενών που υποβάλλονται σε διαδερμική διαυλική αγγειοπλαστική των στεφανιαίων αρτηριών με τοποθέτηση stent. Μέθοδος Σε σύνολο 346 διαδοχικών ασθενών που υποβλήθηκαν σε επιτυχή διαδερμική διαυλική αγγειοπλαστική των στεφανιαίων αρτηριών με τοποθέτηση stent, πραγματοποιήθηκε γενετική ανάλυση για τον καθορισμό των ID γονότυπων του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης I. Η επίπτωση κλινικής και αγγειογραφικής (εντός του stent) επαναστένωσης καθώς και της προόδου της στεφανιαίας νόσου, κατά τον πρώτο χρόνο αποτέλεσαν τους πρωτογενείς στόχους της μελέτης. Το σύνθετο τελικό σημείο του καρδιακού θανάτου, εμφράγματος του μυοκαρδίου ή επανεισαγωγής λόγω ασταθούς στηθάγχης μέχρι το τέλος των τεσσάρων ετών της προοπτικής παρακολούθησης, αποτέλεσε το δευτερογενή στόχο της μελέτης. Αποτελέσματα Η γενετική ανάλυση έδειξε ότι από τους 346 ασθενείς οι 72 (20,9%), 153 (44,2%) και 121 (34,9%) είχαν τους γονότυπους II, ID και DD αντίστοιχα. Οι τρεις γονοτυπικές ομάδες δεν διέφεραν σε στατιστικά σημαντικό βαθμό μεταξύ τους σε οποιοδήποτε από τα κλινικά ή αγγειογραφικά χαρακτηριστικά. Από το σύνολο των 294 ασθενών με νέα αγγειογραφία κατά το πρώτο έτος, 95 (95/294, 32.3%) είχαν αγγειογραφική επαναστένωση στη περιοχή του stent ενώ 48 (48/294, 71 72 16.3%) ασθενείς πρόοδο της στεφανιαίας νόσου. Δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά στη συχνότητα επαναστένωσης (Ρ=0.9) ή προόδου της στεφανιαίας νόσου (Ρ=0.5) μεταξύ των 3 γονοτυπικών ομάδων. Κατά τη μακροχρόνια προοπτική παρακολούθηση (μέση διάρκεια σε μήνες 30±10, εύρος από 1 έως 50) κατέστη δυνατό να ληφθούν κλινικές πληροφορίες από 337 ασθενείς (337/346, 97.4%). Κατά την περίοδο αυτή 48 (48/337, 14.2%) ασθενείς υπέστησαν μη θανατηφόρο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου με ή χωρίς ανάσπαση του ST, ενώ 31 (31/337, 9.2%) απεβίωσαν από καρδιακά αίτια. Δεν υπήρχε στατιστικώς σημαντική διαφορά στην επίπτωση των παραπάνω τελικών στόχων μεταξύ των τριών γονοτυπικών ομάδων (Ρ=0.9). Συμπεράσματα Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης έδειξαν ότι ο ID γονιδιακός πολυμορφισμός του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης I δεν σχετίζεται με την πιθανότητα μακροχρόνιων θανατηφόρων ή μη στεφανιαίων ισχαιμικών επιπλοκών, ούτε με την πιθανότητα αγγειογραφικής επαναστένωσης εντός του stent ή προόδου της στεφανιαίας νόσου μετά από διαδερμική διαυλική αγγειοπλαστική των στεφανιαίων με τοποθέτηση stent. Κατά αυτό τον τρόπο η ταυτοποίηση του γονιδίου αυτού δεν κρίνεται σκόπιμη, προκειμένου να γίνει διαστρωμάτωση κινδύνου τέτοιων ασθενών. | el |
| heal.abstract | Purpose The purpose of this study was to investigate the possible association between the ID gene polymorphism of angiotensin converting enzyme I and long-term prognosis following successful coronary stenting. Methods Three hundred and forty-six consecutive patients, who underwent successful coronary stenting, were genotyped. The primary study endpoint was the incidence of the angiographically documented either in-stent restenosis, or progression of coronary atherosclerosis during the first year. Additionally the composite of cardiac death and new non-fatal myocardial infarction during the four years of follow-up, was the secondary study endpoint. Results Genetic analysis showed that out of the 346 patients 72 (20,9%), 153 (44,2%) and 121 (34,9%) had the genotypes II, ID και DD respectively. There were no significant differences concerning both the clinical and angiographic characteristics, among the three groups. During the first year 294 patients underwent repeat angiographic study while in this cohort the incidence of in-stent restenosis and progression of coronary atherosclerosis was 32.3% (95/294) and 16.3% (48/294) respectively. There was no significant difference in the incidence of in-stent restenosis (P=0.9) or progression of atherosclerosis (P=0.5) among the 3 genotypic groups. During the long-term follow-up (mean duration in months 30±10, range 1 through 50) clinical information was obtained from 337 patients (337/346, 97.4%). During this period 48 (48/337, 14.2%) patients 73 suffered a new non-fatal myocardial infarction with or without ST elevation, and 31 (31/337, 9.2%) died due to cardiac reasons. There was no significant difference in the composite of non-fatal myocardial infarction and cardiac death among the 3 study groups (P=0.9). Conclusions The results of the present study suggest that the ID gene polymorphism of angiotensin converting enzyme I is not associated with the incidence of in-stent restenosis or progression of coronary atherosclerosis following successful coronary stenting. Additionally this polymorphism is not associated with the long-term fatal or non-fatal coronary events in this setting. Subsequently, routine determination of ID gene polymorphism for the prediction of long-term outcome is not recommended. | en |
| heal.advisorName | Σιδερής, Δημήτριος | el |
| heal.committeeMemberName | Γεωργάτος, Σπυρίδωνας | el |
| heal.committeeMemberName | Ελισάφ, Μωυσής | el |
| heal.committeeMemberName | Σιδερής, Δημήτριος | el |
| heal.committeeMemberName | Γουδεβένος, Ιωάννης | el |
| heal.committeeMemberName | Μιχάλης, Λάμπρος | el |
| heal.committeeMemberName | Τσελέπης, Αλέξανδρος | el |
| heal.committeeMemberName | Κωλέττης, Θεόφιλος | el |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Ιατρικής | el |
| heal.academicPublisherID | uoi | - |
| heal.numberOfPages | 109 | - |
| heal.fullTextAvailability | true | - |
| Appears in Collections: | Διδακτορικές Διατριβές - ΙΑΤ | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Δ.Δ. ΖΑΙΡΗΣ Ν. ΜΙΧΑΗΛ 2004.pdf | 3.04 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
