Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/37662Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Τρικαλινός, Θωμάς | el |
| dc.date.accessioned | 2024-05-20T06:55:07Z | - |
| dc.date.available | 2024-05-20T06:55:07Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/37662 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.17370 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | Επιδημιολογία | el |
| dc.subject | Γενετική | el |
| dc.subject | Νοσήματα | el |
| dc.title | Διαγνωστικές δοκιμασίες γενετικών μετά - αναλύσεων | el |
| dc.type | masterThesis | * |
| heal.type | doctoralThesis | el |
| heal.type.en | Doctoral thesis | en |
| heal.type.el | Διδακτορική διατριβή | el |
| heal.classification | Γενετική ανάλυση | - |
| heal.dateAvailable | 2024-05-20T06:56:07Z | - |
| heal.language | el | el |
| heal.access | free | el |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας | el |
| heal.publicationDate | 2005 | - |
| heal.abstract | Η πρόδος της ιατρικής γενετικής μπορεί να εξατομικεύσει την πρόγνωση σε σύνθετα συνήθη νοσήματα και να βελτιστοποιήσει τη θεραπευτική αντιμετώπισή τους. Η προοπτική αυτή πρέπει να εξεταστεί λαμβάνοντας υπόψη ότι διαφορετικές μελέτες πάνω στις ίδιες γενετικές συσχετίσεις φτάνουν σε συμπεράσματα που δεν είναι συνεπή μεταξύ τους. Εξετάσαμε πόσο συχνά οι μεγάλες μελέτες διαφέρουν από τις μικρότερες πέρα από την τύχη, και αν αυτό συμβαίνει πιο συχνά όταν πρώιμες και μεταγενέστερες μελέτες πάνω στην ίδια γενετική συσχέτιση διαφωνούν μεταξύ τους. Μελετήσαμε 55 μετα- αναλύσεις (579 μεμονωμένες μελέτες) πάνω σε διάφορες γενετικές συσχετίσεις και εφαρμόσαμε σε αυτές τρεις διαφορετικές στατιστικές δοκιμασίες που ελέγχουν κατά πόσο το μέγεθος της γενετικής σχέσης διαφέρει συστηματικά μεταξύ μικρών και μεγάλων μελετών. Στατιστικά σημαντική ετερογένεια παρατηρήθηκε σε 26 (47%) μετα-αναλύσεις. Το μέγεθος της γενετικής σχέσης διάφερε μεταξύ μικρών και μεγαλύτερων μελετών σε 10 (18%), 20 (36%) και 21 (38%) μετα-αναλύσεις, ανάλογα με το πιο από τα τρία στατιστικά τεστ χρησιμοποιήθηκε. Τυπικά οι μεγαλύτερες μελέτες εκτιμούσαν πιο συντηρητικούς (πιο μικρούς) γενετικούς κινδύνους από ότι η μετα-ανάλυση όλων των μελετών (ρ=0.005). Σε 14 μετα-αναλύσεις (26%) η προτεινόμενη γενετική σχέση ήταν ισχυρότερη στις πρώτες παρά στις κατοπινές μελέτες. Μόνο σε 9 περιπτώσεις (16%) η γενετική συσχέτιση επικυρώθηκε από όλες τις μελέτες δίχως στατιστικά σημαντική ετερογένεια ή ένδειξη για συστηματικά σφάλματα. Σε λίγες μετα-αναλύσεις παρατηρηθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ μικρών και μεγαλύτερων μελετών και πρώτων και μεταγενέστερων μελετών ταυτόχρονα. Τόσο η γνήσια ετερογένεια όσο και τα συστηματικά σφάλματα μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα των μελετών γενετικών συσχετήσεων. Με βάση τα παραπάνω, οι γενετικοί παράγοντες κινδύνου για τα συνήθη σύνθετα νοσήματα πρέπει να ερμηνεύονται προσεκτικά και κατά προτίμηση με δεδομένα μεγάλης κλίμακας. Πολλές φορές οι ερευνητές αποδίδουν μεγάλη έμφαση στο κατά πόσο ένα εύρημα είναι στατιστικά σημαντικό (τιμές Ρ < 0.05), παρότι η προγνωστική σημασία των πρώιμων στατιστικά σημαντικών («θετικών») ευρημάτων είναι αμφιλεγόμενη. Εξετάσαμε 55 αθροιστικές μετα-αναλύσεις (579 μελέτες) με σκοπό να ανιχνέυσουμε αν είναι δυνατό να προβλευθεί η ενδεχόμενη επικύρωση ή διάψευση γενετικών συσχετίσεων χρησιμοποιώντας μόνο τις πρώιμες μελέτες. Τα χαρακτηριστικά των πρώιμων μελετών που ελέγξαμε ήταν: ύπαρξη ή απουσία στατιστικά σημαντικών αποτελέσματα στις πρωτοδημοσιευμένες μελέτες, παρουσία ή απουσία τουλάχιστον μιας στατιστικά σημαντικής μελέτης μεταξύ (>3) πρώιμων μελετών, και παρουσία ή απουσία στατιστικά πολύ σημαντικών ευρημάτων μεταξύ των πρώιμων μελετών. Σε 35 συχετίσεις υπήρχαν «θετικές» πρώτες μελέτες, και σε 15 συσχετίσεις η πλειονότητα των πρώιμων μελετών ισχυρίστηκαν στατιστιστικά σημαντική σχέση. Ο μέσος ρυθμός δημοσίευσης των κατοπινών μελετών ήταν 1.71 φορές μεγαλύτερος όταν υπήρχαν «θετικές» πρώτες μελέτες. Όσον αφορά την ικανότητα των πρώτων ή πρώιμων μελετών να διαχωρίσουν τις γενετικές σχέσεις που επικυρώθηκαν από την κατοπινή έρευνα από εκείνες που καταρρίφθηκαν, η ευαισθησία και η ειδικότητα των πρώτων μελετών ήταν 0.65 και 0.38, αντίστοιχα. Όταν χρησιμοποιήθηκαν τουλάχιστον τρεις πρώιμες μελέτες, η ευαισθησία και η ειδικότητα έγιναν 0.40 και 0.73, αντίστοιχα. Η ειδικότητα και η ευαισθησία των πρώιμων στατιστικά πολύ σημαντικών ευρημάτων ήταν ακόμα χειρότερη (0.20 και 0.82). Συμπεραίνουμε ότι αν και «θετικά» ευρήματα στις πρωτοδημοσιευμένες μελέτες αποτελούν ισχυρό κίνητρο για να εξεταστεί μια γενετική συσχέτιση από πολλές ερευνητικές ομάδες, ούτε οι πρώτες, ούτε ένα δείγμα πρώιμων μελετών μπορούν να διαχωρίσουν τις γενετικές σχέσεις που θα επικυρωθούν από αυτές που θα καταρριφθούν. Αντίστροφα, πολλές πραγματικές γενετικές συσχετίσεις μπορεί να χαθούν αν βασιστεί κανείς σε «αρνητικά» αποτελέσματα πρώιμων μελετών (οι οποίες πιθανότατα θα έχουν και μικρή στατιστική ισχύ). | el |
| heal.abstract | Advances in human genetics may individualize prognosis and optimize the management of complex diseases. However, different studies on the same genetic association sometimes find discrepant results. We assessed how often large studies arrive at different results than smaller studies and whether this occurs more frequently when subsequent research disagrees with early findings on specific genetic associations. We examined 55 meta analyses (579 study comparisons) o f various genetic associations and estimated 3 diagnostics testing whether the magnitude o f the genetic effect differs in large vs. smaller studies. Significant between-study heterogeneity was seen in 26 (47%) meta-analyses. The magnitude o f the genetic effect differed significantly in large vs. smaller studies in 10 (18%), 20 (36%), and 21 (38%) meta-analyses with the 3 diagnostics, respectively. Typically the largest studies yielded more conservative results than the complete meta analysis including all studies (p=0-005). In 14 meta-analyses (26%) the proposed association was significantly stronger in the first studies than in subsequent research. Only in 9 meta-analyses (16%) the genetic association was formally statistically significant and replicated without any significant hint o f heterogeneity or bias. There was little concordance between first vs. subsequent discrepancies and large vs. small discrepancies. Genuine heterogeneity and bias may affect the results o f genetic association studies. Genetic risk factors for complex diseases should be evaluated cautiously and preferably, when appropriate, with large-scale evidence. Numerous genetic association studies for complex diseases are performed. Investigators place emphasis on formal statistical significance (P-values < 0.05), but the predictive ability o f early statistically significant (“positive”) findings is unclear. We scrutinized 55 cumulative meta-analyses of genetic associations (579 studies), in order to assess whether having statistical significance in the earliest (first) published study or in at least half among several (at least 3) early-published studies, or high statistical significance in early studies had any predictive ability for establishing or refuting the presence o f the genetic association in subsequent research. In 35 associations, a first study was “positive” and in 15 associations more than half o f the early-published reports were “positive”. The average publication rate o f subsequent studies increased 1.71-fold with a “positive” first report. When compared against the summary results o f subsequent research, sensitivity and specificity were 0.65 and 0.38 for the first reports, and 0.40 and 0.73, respectively, when at least three early studies were considered. Early-published studies also had poor predictive ability, when we considered higher levels o f statistical significance (0.20 and 0.82, respectively). We conclude that although “positive” findings in the very first reports provide strong incentive for conducting more studies on a putative genetic epidemiological association, the statistical significance or even the magnitude of the effect o f early studies cannot adequately predict eventual establishment o f an association. Conversely, many genuine epidemiological associations would be missed, if research were abandoned after early underpowered “negative” studies. | en |
| heal.advisorName | Ιωαννίδης, Ιωάννης | el |
| heal.committeeMemberName | Ιωαννίδης, Ιωάννης | el |
| heal.committeeMemberName | Δημολιάτης, Ιωάννης | el |
| heal.committeeMemberName | Αλαμάνος, Ιωάννης | el |
| heal.committeeMemberName | Γουδέβενος, Ιωάννης | el |
| heal.committeeMemberName | Παυλίδης, Νικόλαος | el |
| heal.committeeMemberName | Τσατσούλης, Αγαθοκλής | el |
| heal.committeeMemberName | Γαλάρης, Δημήτριος | el |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Ιατρικής | el |
| heal.academicPublisherID | uoi | el |
| heal.numberOfPages | 102 | el |
| heal.fullTextAvailability | true | - |
| Appears in Collections: | Διδακτορικές Διατριβές - ΙΑΤ | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Δ.Δ. ΤΡΙΚΑΛΙΝΟΣ ΘΩΜΑΣ (2005).pdf | 52.94 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
