Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33266Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Προκοπίου, Ανδρέας A. | el |
| dc.contributor.author | Prokopiou, Andreas A. | en |
| dc.date.accessioned | 2023-10-31T09:16:53Z | - |
| dc.date.available | 2023-10-31T09:16:53Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33266 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.13021 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | Ιπποκρατική ιατρική | el |
| dc.subject | Ιπποκρατικός όρκος | el |
| dc.subject | προσωποκεντρική ιατρική | el |
| dc.subject | βιοεξουσία | el |
| dc.subject | βιοπολιτική | el |
| dc.title | Ευθανασία στην Ιπποκρατική ιατρική; | el |
| dc.title | Euthanasia in Hippocratic Μedicine? | en |
| dc.type | conferenceItem | - |
| heal.type | conferenceItem | - |
| heal.type.en | Conference presentation | en |
| heal.type.el | Δημοσίευση σε συνέδριο | el |
| heal.dateAvailable | 2023-10-31T09:17:53Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων | el |
| heal.publicationDate | 2017-04-29 | - |
| heal.bibliographicCitation | Προκοπίου Α. «Ευθανασία στην Ιπποκρατική ιατρική;». Στο: «Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε; (ΠΠΠ). Πρακτικά 1ου Διεπιστημονικού Συμποσίου, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 28-30 Απριλίου 2017. ISBN 978-960-233-288-7». Εκδόσεις Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αποθετήριο Ολυμπιάς. Δεκέμβριος 2023. Άρθρο Σ13: σς 10. https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33266 & http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.13021 | el |
| heal.abstract | Η Ιπποκρατική Ιατρική προσέγγιση κατάφερε και επιβίωσε –και αυτό είναι ένα αξιοσημείωτο γεγονός– χάριν στις διαχρονικές της θέσεις και αξίες. Στον Ιπποκρατικό όρκο η ευθανασία προσδιοριζόταν ως μη επιθυμητή πράξη συμβαδίζουσα με την Ιατρική τέχνη. Στην εργασία αυτή, δεν στοχεύω να καταπιαστώ με το θέμα αυτό καθ’ εαυτό της ευθανασίας, αλλά για να υποθέσω το πιθανόν τέλος της εποχής της προσωποκεντρικής Ιπποκρατικής Ιατρικής και την αντικατάστασή της από την Βιοτεχνολογική Ιατρική που καθιερώνει τον άνθρωπο σαν αντικείμενο-εξάρτημα παρά σαν πρόσωπο. Παρακολουθώντας κάποιος τις εξελίξεις στην Βιοτεχνολογία και ερευνώντας διάφορα επιστημονικά κείμενα που αφορούν τόσον την Ιατρική όσον και την Πολιτική Θεωρία και σκέψη μπορεί να εντοπίσει μια “υπόγεια διείσδυση” της πολιτικής γενικότερα αλλά και ειδικότερα της ιδεολογίας εκείνης που κινείται γύρω από τον άξονα “εξουσία-γνώση” στην αποπροσωποποίηση του σημερινού ανθρώπου. Αυτή εκφράστηκε πρώτα από τον Foucault (1982) με τον ορισμό της έννοιας της Βιo-εξουσίας. Σαν αποτέλεσμα της έρευνας αυτής έχουν εντοπιστεί ισχυρές ενδείξεις και κίνητρα που επιβεβαιώνουν την πιο πάνω υπόθεση. Οι μετατοπίσεις στο εσωτερικό των “επιστημών του ανθρώπου” οδηγούν τελικά σε μια υποχώρηση της ίδιας της έννοιας του ανθρώπου-πρόσωπο. Αυτή η νέα κουλτούρα που ανδρώθηκε μέσα από την έννοια της Βιo-εξουσίας, δίνει την ψευδαίσθηση στο σημερινό άνθρωπο-αντικείμενο να νομίζει ότι είναι η προσωπική του επιλογή, το είδος και η χρονική στιγμή του θανάτου του, ενώ στην ουσία εξυπηρετεί άθελα του, αλλότρια συμφέροντα πέρα από το πραγματικό δικό του όφελος. Η ευθανασία παρόλο που ήταν καλά γνωστή σαν επιλογή από αρχαιοτάτων χρόνων, εν τούτοις δεν καθιερώθηκε ευρέως σαν λυτρωτική επιλογή. Σήμερα όμως λόγω της νέας μορφής που πήρε η Ιατρική μέσω της Βιοτεχνολογίας και της Βιο-εξουσίας έχει τροχιοδρομήσει μια νέα αντίληψη για το Πότε Πρέπει να Πεθαίνει ο σημερινός Άνθρωπος. | el |
| heal.abstract | The Hippocratic Medical approach succeeded and survived – and this is a remarkable fact – thanks to its timeless positions and values. In the Hippocratic Oath, euthanasia was defined as an undesirable act consistent with the medical art. In this paper, I do not aim to grapple with the issue of euthanasia per se, but to hypothesize the possible end of the era of person-centered Hippocratic Medicine and its replacement by Biotechnological Medicine which establishes the human as object-appendage rather than like a person. By following the developments in Biotechnology and researching various scientific texts concerning Medicine as well as Political Theory and thought, one can detect an "underground penetration" of politics in general and in particular of the ideology that moves around the "power-knowledge" axis. In the depersonalization of today's man. This was first expressed by Foucault (1982) with the definition of the concept of Biopower. As a result of this research, strong indications and motivations have been identified that confirm the above hypothesis. The shifts within the "sciences of man" ultimately lead to a retreat of the very concept of man-person. This new culture, masculinized through the concept of Bio-power, gives the illusion to today's man-object that it is his personal choice, the kind and time of his death, when in fact he unwittingly serves other interests beyond his actual self-interest. Although euthanasia was well known as an option from ancient times, it was not widely established as a redemptive option. Today, however, due to the new form that Medicine has taken through Biotechnology and Biopower, a new perception of “When the modern Man Must Die” has been launched. | en |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| heal.conferenceName | 1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;" | el |
| heal.conferenceItemType | full paper | - |
| Appears in Collections: | 2η Ημέρα (1ο ΠΠΠ - 29/4/2017) | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| ORISTIKO-2S13-PROKOPIU-Efcanasia-Ipokratiki-iatriki-PRAKTIKA-31mai2023-be.pdf | 516.21 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
