Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33232Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Σπελέτας, Ματθαίος | el |
| dc.contributor.author | Speletas, Matthaios | en |
| dc.date.accessioned | 2023-10-31T07:39:12Z | - |
| dc.date.available | 2023-10-31T07:39:12Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33232 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.12987 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | Καζαντζάκη Ασκητική | el |
| dc.subject | Καζαντζάκη Αναφορά στον Γκρέκο | el |
| dc.subject | χρόνια νοσήματα | el |
| dc.subject | ανίατα νοσήματα | el |
| dc.subject | αποδοχή θνητότητας | el |
| dc.title | Πότε πεθαίνουμε; Μαθητεία σε ασθενείς με χρόνια και ανίατα νοσήματα | el |
| dc.title | When do we die? Apprenticeship in patients with chronic and incurable diseases | en |
| dc.type | conferenceItem | - |
| heal.type | conferenceItem | - |
| heal.type.en | Conference presentation | en |
| heal.type.el | Δημοσίευση σε συνέδριο | el |
| heal.dateAvailable | 2023-10-31T07:40:13Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων | el |
| heal.publicationDate | 2017-04-29 | - |
| heal.bibliographicCitation | Σπελέτας Μ. «Πότε πεθαίνουμε; Μαθητεία σε ασθενείς με χρόνια και ανίατα νοσήματα». Στο: «Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε; (ΠΠΠ). Πρακτικά 1ου Διεπιστημονικού Συμποσίου, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 28-30 Απριλίου 2017. ISBN 978-960-233-288-7». Εκδόσεις Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αποθετήριο Ολυμπιάς. Δεκέμβριος 2023. Άρθρο Σ45: σς 6. https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33232 & http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.12987 | el |
| heal.abstract | Ο θάνατος, που συνιστά το αναπόδραστο τέλος κάθε έμβιου όντος, θεωρείται, από την πλειονότητα των ανθρώπων, ότι είναι τραγικός και άνευ νοήματος. Ειδικά μάλιστα όταν είναι αποτέλεσμα ενός οξέος συμβάματος (ατυχήματος, οξείας ασθένειας). Στην πραγματικότητα η πλειονότητα των ανθρώπων, είτε ως μεμονωμένα άτομα είτε ως κοινωνίες, δεν συμφιλιώνεται ποτέ με το θάνατο, ανεξάρτητα από πολιτικές, θρησκευτικές, ή άλλες πεποιθήσεις. Στο πλαίσιο αυτό, οι περισσότερες θρησκείες αναγνωρίζουν πόσο μεγάλη σημασία έχει για τον άνθρωπο η αποδοχή και συμφιλίωση με το θάνατο, προσφέροντας κατά κανόνα μια παρηγοριά συνέχισης της ζωής. Ωστόσο, ζούμε σε εποχές «μη αποδοχής» της θνητότητάς μας. Η βελτίωση των συνθηκών ζωής και η σχετική ευμάρεια των σύγχρονων κοινωνιών οδήγησε σε έντονη αποθρησκειοποίησή τους, με αποτέλεσμα την άρνηση της συμφιλίωσης με το θάνατο. Αυτό αποτυπώνεται τραγικά και στην ανεπάρκεια των συστημάτων υγείας, ειδικά στις πιο προηγμένες τεχνολογικά κοινωνίες, να υποστηρίξουν έναν αξιοπρεπή θάνατο για τους πολίτες τους. Από την άλλη, η αναγνώριση και κατανόηση της θνητότητας συνιστά μια πρόκληση για κάθε γιατρό. Ειδικά κατά τον αρχικό του βηματισμό, όταν την αντιμάχεται και την «απορρίπτει», βασιζόμενος σε όλη την συσσωρευμένη γνώση της επιστήμης του, συνεπικορούμενος συνεχώς και με καινοτόμα εργαλεία της τεχνολογίας. Ωστόσο, σχετικά γρήγορα, συνειδητοποιεί ότι «ως άνθος μαραίνεται και ως όναρ παρέρχεται και διαλύεται πας άνθρωπος…» (Τροπάριον κατανυκτικόν, Τριώδιον). Η αποδοχή της θνητότητας, αν και στα αρχικά της στάδια πάντα τραυματική, είναι πάντα διδακτική μετά την επαφή, νοσηλεία και αντιμετώπιση ασθενών με χρόνια και ανίατα νοσήματα. Την εμπειρία αυτή θα προσπαθήσω να ψηλαφίσω, μια και ο τρόπος θεώρησης της θνητότητας, για το «πότε» και το «πώς» του θανάτου, θεωρώ ότι ταυτίζεται πάντα με το νόημα που έχει δώσει κάθε άνθρωπος στη ζωή του. Και το νόημα της θνητής μας ζωής, καθορίζει καίρια και τον τρόπο αντιμετώπισης, αλλά και την εξέλιξη, μιας χρόνιας ασθένειας, συγγενούς ή μη, ανίατης ή μη. | el |
| heal.abstract | Death, which is the inevitable end of every living being, is considered by the majority of people to be tragic and meaningless. Especially when it is the result of an acute event (accident, acute illness). In fact, the majority of people, whether as individuals or as societies, never come to terms with death, regardless of their political, religious, or other beliefs. In this context, most religions recognize how important it is for humans to accept and reconcile with death, usually offering a consolation of eternal life. However, we live in times of "non-acceptance" of our mortality. The improvement in living conditions and the relative affluence of modern societies have led to a strong de-religionization, resulting in the denial of reconciliation with death. This is also tragically reflected in the inadequacy of the health care systems, particularly in the most technologically-advanced societies, to support a dignified death for their citizens. On the other hand, the recognition and the understanding of mortality is a challenge for every physician. Especially during his initial stride, when he opposes and "rejects" it, relying on all the accumulated knowledge of his science, constantly with the assistance of innovative tools of the technology. However, relatively quickly, he realizes that "as a flower withers and a dream passes away, so is each man's flesh dissolved at death..." (Troparion, Sunday of Pharisee and Publican - Tone 2, Triodion). The acceptance of mortality, although traumatic in its initial stages, is always didactic after the contact with, hospitalization, and treatment of patients with chronic and incurable diseases. I will attempt to grasp this experience, since the way of looking at mortality, of the "when" and "how" of death, I believe that is always identified with the meaning each person has given to their life. And the meaning of our mortal life crucially determines the way of dealing with, but also the evolution of, a chronic illness, inherited or not, incurable or not. | en |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| heal.conferenceName | 1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;" | el |
| heal.conferenceItemType | full paper | - |
| Appears in Collections: | 2η Ημέρα (1ο ΠΠΠ - 29/4/2017) | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| ORISTIKO-2S45-SPELETAS-Matceos_Pote-pecenome-macitis-ascenis-aniata-PRAKTIKA-29mai2023-be.pdf | 445.08 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
