Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33170Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Νικολακάκης, Δημήτριος Η. | el |
| dc.contributor.author | Nikolakakis, Dimitrios I. | en |
| dc.date.accessioned | 2023-10-26T18:24:34Z | - |
| dc.date.available | 2023-10-26T18:24:34Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/33170 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.12926 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | ξενητεία | el |
| dc.subject | θάνατος | el |
| dc.subject | ανάσταση | el |
| dc.subject | φιλοξενία | el |
| dc.subject | ελευθερία | el |
| dc.title | O θάνατος στην Kανονική Oικονομία της Εκκλησίας | el |
| dc.title | Death according to the Canonical Oikonomia of the Orthodox Church | en |
| dc.type | conferenceItem | - |
| heal.type | conferenceItem | - |
| heal.type.en | Conference presentation | en |
| heal.type.el | Δημοσίευση σε συνέδριο | el |
| heal.classification | Θάνατος | el |
| heal.dateAvailable | 2023-10-26T18:25:34Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων | el |
| heal.publicationDate | 2017-04-28 | - |
| heal.bibliographicCitation | (2017). In 1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;" | el |
| heal.abstract | Η ψευδαίσθηση μιας άλλης πορείας, διαφορετικής από αυτήν που όρισε ο Θεός για την κίνηση του ανθρώπου από το κατ’ εικόνα στο καθ’ ομοίωση, εξαπάτησε τον άνθρωπο και οδήγησε σε ανάκληση τής κατά φύση όδευσής του προς τη ζωή που είναι ο ίδιος ο Θεός. Ο κόσμος που τον περιβάλλει παύει πλέον να είναι η κόσμια δημιουργία του Θεού. Καθίσταται το είδωλο που αντικρύζουν τα μυωπικά από την πτωτική ασθένεια μάτια του. Ο Θεός, όμως, ως αγάπη δεν αφίσταται του πλάσματός του και συνεχίζει να διαχειρίζεται οικονομικά τον άνθρωπο. Η μετοχή στο έργο της θείας οικονομίας προϋποθέτει την επώδυνη διαδικασία μετάβασης από τον παλαιό στον ανακαινισμένο εν Χριστώ άνθρωπο, δηλαδή τον θάνατο του παλαιού αμαυρωμένου ανθρώπου. Ο θάνατος δεν είναι μια στιγμή για τον άνθρωπο που επανέρχεται στην κατά φύση πορεία του προς τη ζωή. Είναι ένας καθημερινός εργώδης αγώνας ξενητείας από τον κόσμο και ξενοδοχείας του άλλου. Για την Εκκλησία, ο άνθρωπος ξενιτεύεται των δομών που ο ίδιος έπλασε, απομακρύνεται από κάθε σκιά που μαυρίζει την όρασή του, απλώνει την ύπαρξή του στον αγαπητικό βυθό του συνανθρώπου του και έτσι, επανευρίσκοντας την κατά χάρη εικόνα του, βαδίζει εκών προς τη ζωή, την καθ’ ομοίωσή του με το Θεό. Όλα αυτά δεν συνιστούν την πραγματικότητα μιας άλλης ζωής, που δεν γνωρίζουμε, αλλά τις παραμέτρους αυτής της ζωής που ο καθένας απολαμβάνει, εφόσον θέλει και επιτρέπει την επανεγκατάσταση στις κοινωνικές του αναφορές του κόσμου που ο Θεός δημιούργησε, και στην αναφορά του προς Εκείνον της εξ όλης της ψυχής και διανοίας αγάπης του. Γι’ αυτό η Εκκλησία προστάζει: Μηδείς φοβείσθω θάνατον. Μπορεί άραγε να μην φοβάται κάποιος τον θάνατο; Η απάντηση της Εκκλησίας είναι καταφατική αφού … ἠλευθέρωσε γάρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος. … Ὁ ἅδης… κατηργήθη. … Ἀνέστη Χριστός, καί ζωή πολιτεύεται. Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐν τῷ μνήματι. Χριστός γάρ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. | el |
| heal.abstract | The illusion of another way, different from the one that God has set for the man’s moving from the image to the likeness of Him, deceived man and led to the diversion of his natural route from life, which is God Himself, to the opposite side, to death. The world that surrounds him stops being the “very good” creation of God. It becomes the image that his eyes, which are myopic due to the fall of the man, see. However, God, as being love, does not stand away from His creature and continues to treats man with oikonomia. The participation in the work of the divine oikonomia requires the painful procedure of the passage from the old man to the renovated in Christ one, that is to the death of the old man. Death is not just a moment for the man who is coming back to his natural route to life. It is a daily struggle for living as a foreigner in this world (ξενητεία) and for accepting and loving his neighbor as himself (ξενοδοχεία). For the Church, man who decides to go away from the wrong decisions with him as their center, and to love his fellow-man, walks spontaneously and voluntarily towards life, towards his likeness to God. All these are not the reality of another life unknown to us. They are the parameters of the life that everyone enjoys, as long as he decides to lay before God his love with all his soul and mind, and consequently to allow his resettlement in his life and in his relationship with the neighbor of the “very good” world that He has created. That is why the Church commands: Let no one fear death. Can anyone not be afraid of death? The Church’s answer is affirmative as ... for the Death of our Saviour has set us free... Hades... was abolished. ...Christ Is Risen, and life is liberated. Christ Is Risen, and the tomb is emptied of death. For Christ having risen from the death, has be come the first fruits of those who fall asleep. | en |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| heal.conferenceName | 1o Διεπιστημονικό Συμπόσιο "Πότε Πρέπει να Πεθαίνομε;" | el |
| heal.conferenceItemType | full paper | - |
| Appears in Collections: | 1η Ημέρα (1ο ΠΠΠ - 28/4/2017) | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| ORISTIKO-1P63-Nikolakakis-Canatos-ikonomia-eklisias-PRAKTIKA-6un2023-be.pdf | 418.68 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
