Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/31318
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΚολιός, Μάριος Δ.el
dc.date.accessioned2021-08-31T07:25:08Z-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/31318-
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.11143-
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/*
dc.subjectΜεσογειακή αναιμίαel
dc.subjectΒ-θαλασσαιμίαel
dc.subjectΑρρυθμιολογικοί δείκτεςel
dc.subjectΗλεκτροκαρδιογραφικοί δείκτεςel
dc.subjectΚαρδιακή ανεπάρκειαel
dc.subjectB-thalassemia majoren
dc.subjectArrhythmiasen
dc.subjectElectrocardiophyen
dc.subjectHeart failureen
dc.titleΜελέτη ηλεκτροκαρδιογραφικών ανωμαλιών, υπερηχοκαρδιογραφικών δεικτών και καρδιακών αρρυθμιών σε ασθενείς με ομόζυγη β-μεσογειακή αναιμίαel
dc.titleElectrocardiographic abnormalities, echocardiographic parameters and cardiac arrhythmias in β-thalassemia major patiensen
heal.typedoctoralThesis-
heal.type.enDoctoral thesisen
heal.type.elΔιδακτορική διατριβήel
heal.classificationΜεσογειακή αναιμία-
heal.dateAvailable2024-08-30T21:00:00Z-
heal.languageel-
heal.accessembargo-
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Ιατρικήςel
heal.publicationDate2021-
heal.bibliographicCitationΒιβλιογραφία: σ. 131-170el
heal.abstractΥπόστρωμα: Υπάρχει ένα αυξημένο αρρυθμιολογικό φορτίο στους ασθενείς με μείζονα β-θαλασσαιμία (ΤΜ) χωρίς εμφανή καρδιομυοπάθεια. Εκτός από τους κλασικούς αρρυθμιολογικούς και ηλεκτροκαρδιογραφικούς δείκτες, μελετήσαμε σύγχρονους δείκτες κοιλιακής επαναπόλωσης και διαταραχής του αυτόνομου νευρολογικού συστήματος, τόσο σε ηρεμία όσο και στην άσκηση. Επιπλέον, μελετήσαμε σε αυτή την ομάδα των ασθενών την εξέλιξη των ηλεκτροκαρδιογραφικών και αρρυθμιολογικών δεικτών σε βάθος 12 μηνών. Μέθοδοι: Μελετήσαμε 47 ενήλικες ασθενείς με μείζονα β-θαλασσαιμία χωρίς συστολική καρδιακή ανεπάρκεια καθώς και μία αντίστοιχη σε ηλικία και φύλο ομάδα ελέγχου. Η μέση ηλικία του πληθυσμού ήταν 36 ετών [32-43], με το 57% να είναι άρρενες. Καταγράφηκαν βασικά δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά, καθώς και ηλεκτροκαρδιογράφημα 12 απαγωγών, 24ωρη ηλεκτροκαρδιογραφική καταγραφή και όλοι οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε δοκιμασία κόπωσης σε κυλιόμενο τάπητα. Αντίστοιχος έλεγχος με ηλεκτροκαρδιογράφημα 12 απαγωγών, 24ωρη ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση και δοκιμασία κόπωσης διενεργήθηκε στους 12 μήνες. Ακολούθησε ανάλυση κλασικών ηλεκτροκαρδιογραφικών παραμέτρων καθώς και σύγχρονων αρρυθμιολογικών δεικτών εκπόλωσης και επαναπόλωσης/διασποράς (κατακερματισμός διαστήματος QRS, Τ peak-to-end, T peak-to-end/QT). Επιπλέον μελετήθηκαν δείκτες δυσλειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος όπως οι heart rate variability και heart rate recovery μετά από δοκιμασία κόπωσης. Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με β-θαλασσαιμία παρουσίασαν αύξηση του διαστήματος QTc τόσο στο ηλεκτροκαρδιογράφημα ηρεμίας όσο και στην 24ωρη [129] ηλεκτροκαρδιογραφική καταγραφή. Επιπλέον παρουσίασαν αυξημένους δείκτες σχετικούς με την ετερογένεια κοιλιακής επαναπόλωσης, όπως η διασπορά QT διαστήματος, και οι λόγοι T peak-to-end/QT. Επίσης, οι β-θαλασσαιμικοί ασθενείς είχαν αυξημένους δείκτες heart rate variability ενώ η heart rate recovery είχε εξασθενίσει σημαντικά σε σχέση με την ομάδα ελέγχου. Επιπλέον, παρουσίασαν αύξηση του Ρ κύματος και του διαστήματος QRS, ενώ ο κατακερματισμός QRS ήταν ιδιαίτερα εκσεσημασμένος. Τέλος, στους β-θαλασσαιμικούς ασθενείς παρατηρήθηκε αυξημένο φορτίο πρώιμων έκτακτων υπερκοιλιακών συστολών και επεισοδίων παροξυσμικής κολπικής μαρμαρυγής . Μετά από 12 μήνες παρακολούθησης, δεν παρατηρήθηκε σημαντική αλλαγή στους ηλεκτροκαρδιογραφικούς δείκτες, ούτε και στους δείκτες κολπικής και κοιλιακής εκπόλωσης και επαναπόλωσης, όπως και στους δείκτες λειτουργίας του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Παρόλα αυτά, παρατηρήθηκε αύξηση των υπερκοιλιακών έκτακτων συστολών. Η παρουσία παροξυσμικής κολπικής μαρμαρυγής ήταν μεγαλύτερη στους 12 μήνες παρακολούθησης (4/47 στην αρχική καταγραφή vs 8/47 στους 12 μήνες, p=0,38). Παρόλα αυτά, 5 από τους 8 ασθενείς η οποίοι διαγνώστηκαν με παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή στην 12μηνη παρακολούθηση, δεν είχαν διαγνωστεί με παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή στον αρχικό έλεγχο. Επομένως, συνολικά 9 από τους 47 ασθενείς (19%) παρουσίασαν παροξυσμική κολπική μαρμαρυγή. Σημειώνεται επίσης ότι 3 από τους 9 αυτούς ασθενείς ήταν ασυμπτωματικοί. Η μέση διάρκεια των επεισοδίων ήταν 5±2 λεπτά και ο μέσος αριθμός επεισοδίων ήταν 8±2. Συμπεράσματα: Οι ασθενείς με μείζονα β-θαλασσαιμία με διατηρημένη συστολική λειτουργικότητα, παρουσιάζουν ποικίλες ηλεκτροκαρδιογραφικές ανωμαλίες, συμπεριλαμβανομένου μεταβολές της κοιλιακής επαναπόλωσης και εκπόλωσης. Επίσης, παρατηρήθηκε διαταραχή του αυτόνομου νευρικού συστήματος [130] στην 24ωρη ηλεκτροκαρδιογραφική καταγραφή, καθώς και κατά την φάση ανάνηψης μετά από δοκιμασία κόπωσης. Αυτοί οι δείκτες δεν αλλάξανε σημαντικά μετά από βραχεία παρακολούθηση. Παρόλα αυτά, η υπερκοιλιακή εκτοπία και το φορτίο παροξυσμικής κολπικής μαρμαρυγής εξελίχθηκαν περαιτέρω. Η προγνωστική αξία των συγκεκριμένων αρρυθμιολογικών δεικτών σε αυτό το υπόστρωμα, μένει να εκτιμηθεί περαιτέρω στο μέλλον.el
heal.abstractBackground: There seems to be a significant arrhythmia burden in βthalassemia major (TM) patients without overt cardiomyopathy. Apart from conventional electrocardiographic (ECG) and arrhythmic risk markers we studied novel markers of ventricular repolarization and autonomic imbalance both at rest and after exercise testing. We also aimed to examine the evolution of electrocardiographic abnormalities and arrhythmias in this cohort of TM patients during a 12-month followup period. Methods: We studied 47 adult TM patients without systolic heart failure and 47 age and sex-matched healthy control subjects. The median age of the studied population was 36 [32-43] years, 57% men. Baseline demographic and clinical characteristics were recorded while 12-lead electrocardiograms, 24-hour ECG Holter recordings, and treadmill exercise stress tests were analyzed. We also studied this population with 12-lead electrocardiograms, 24-hour ECG Holter and treadmill exercise tests after 12 months. Classical electrocardiographic measurements as well as novel indexes of depolarization and repolarization/dispersion of repolarization (QRS fragmentation; T peak-to-end; T peak-to-end/QT) were performed. Also, indexes of autonomic dysfunction such as heart rate variability, and heart rate recovery after exercise testing were assessed. Results: TM patients exhibited increased QTc intervals in both 12-lead ECG recordings and in 24-hour Holter recordings. In addition, they had increased indexes of ventricular repolarization heterogeneity such as QT dispersion, and T peak-toend/QT ratios. Furthermore, TM patients had decreased indexes of heart rate variability while the heart rate recovery after exercise was significantly attenuated compared to controls. Also, they had increased P wave and QRS duration while the QRS fragmentation was very prevalent. Finally, premature atrial extrasystoles and paroxysmal atrial fibrillation episodes were more frequent in TM patients. After 12 months, the electrocardiographic indexes of atrial and ventricular depolarization and repolarization as well as the indexes of autonomic imbalance were not significantly changed. However, the recorded supraventricular ectopic beats increased significantly. Paroxysmal atrial fibrillation (PAF) detection was greater in 12 months (4/47 at baseline vs. 8/47 at 12 months; p=0.38). However, 5/8 patients that were diagnosed with PAF at the second evaluation did not have the arrhythmia at the initial screening. Thus, in total 9/47 (19%) of TM patients had PAF. Notably, 3/9 of these patients were asymptomatic. The mean duration of PAF was 5±2 minutes and the mean number of these episodes was 8±2. Conclusions: TM patients with preserved left ventricular systolic function have several ECG abnormalities including alterations in ventricular depolarization and repolarization. Also, cardiac autonomic dysfunction is evident in 24-hour ECG monitoring as well as in the recovery phase after exercise testing. These indexes do not significantly alter during a short-term follow-up period. However, supraventricular ectopy and AF burden further evolve. The prognostic value of specific arrhythmic risk indexes in this setting remains to be elucidated
heal.advisorNameΚαραντζόπουλος, Παναγιώτηςel
heal.committeeMemberNameΚαραντζόπουλος, Παναγιώτηςel
heal.committeeMemberNameΓουδέβενος, Ιωάννηςel
heal.committeeMemberNameΜιχάλης, Λάμπροςel
heal.committeeMemberNameΒλάχος, Αντώνιοςel
heal.committeeMemberNameΚατσούρας, Χρήστοςel
heal.committeeMemberNameΝάκα, Αικατερίνηel
heal.committeeMemberNameΚαψάλη, Ελένηel
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Ιατρικήςel
heal.academicPublisherIDuoi-
heal.numberOfPages171 σ.-
heal.fullTextAvailabilitytrue-
Appears in Collections:Διδακτορικές Διατριβές - ΙΑΤ

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Δ.Δ. ΚΟΛΙΟΣ ΜΑΡΙΟΣ Δ. 2021.pdf3.62 MBAdobe PDFView/Open    Request a copy


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons