1. Repository of OAI
  2. ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ "Ηπειρομνήμων"
  3. Περιοδικές Εκδόσεις
  4. Επιστημονικές Επετηρίδες Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
  5. Δωδώνη
  6. Επετηρίδα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας
  7. Τόμος 38 (2016-2017)
Ελληνικά   English  
Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/31277
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΓκατζάρας, Θανάσηςel
dc.date.accessioned2021-07-23T08:00:41Z-
dc.date.available2021-07-23T08:00:41Z-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/31277-
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.11102-
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/*
dc.subjectΑριστοτελική φιλοσοφίαel
dc.subjectΠλατωνική θεώρησηel
dc.subjectΦυσική Ακρόαση (Β' Βιβλίο από το Μετά τα Φυσικά του Αριστοτέλη)el
dc.subjectΑρχαία ελληνική φιλοσοφίαel
dc.titleΑίτια και τύχη στον Αριστοτέληel
heal.typejournalArticleel
heal.type.enJournal articleen
heal.type.elΆρθρο περιοδικούel
heal.secondaryTitleΕπιρροές και αποστάσεις από την πλατωνική θεώρησηel
heal.generalDescriptionσ. [111]-122el
heal.generalDescriptionΠερίληψη στα αγγλικάen
heal.classificationΑριστοτέλης ο Σταγειρίτης, (384-322). Μετά τα φυσικάel
heal.classificationΑριστοτέλης ο Σταγειρίτης, 384-322--Ερμηνεία και κριτικήel
heal.classificationΠλάτων, 427-347 π.Χ--Κριτική και ερμηνείαel
heal.classificationΦιλοσοφία, Αρχαία ελληνικήel
heal.dateAvailable2021-07-23T08:01:43Z-
heal.languageelel
heal.accessfreeel
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησηςel
heal.publicationDate2016-
heal.bibliographicCitationΒιβλιογραφία: σ. 122el
heal.bibliographicCitationΠεριλαμβάνει βιβλιογραφικές παραπομπέςel
heal.abstractIn this paper I compare the four Aristotelian causes in Physics, Book II with Plato’s Phaedo and his argument that there are more than one kinds of causes. I claim that in the Phaedo we find strong evidences that there is a four-fold division of cause, which is strongly related with Aristotle’s distinction of formal, material, final and efficient cause. This means that the Aristotelian distinction is based on a solid Platonic background, and it is not just a reasonable consequence of the use of natural language, as the word «λέγεται» (194b24, 195a4) implies. However, Aristotle is the first one who examines the problem in a purely abstract philosophical way, and also he contributes original ideas by elaborating specific terms on a deeper philosophical level.el
heal.publisherΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίαςel
heal.journalNameΔωδώνη: Μέρος Τρίτο: επιστημονική επετηρίδα του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων; Τόμ. 38 (2016-2017)el
heal.journalTypepeer-reviewedel
heal.fullTextAvailabilitytrue-
Appears in Collections:Τόμος 38 (2016-2017)

Show simple item record
Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Αίτια και τύχη στον Αριστοτέλη.pdf391.72 kBAdobe PDFView/Open
Show simple item record  


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons