Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/31152Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Κιμουρτζής, Παναγιώτης | el |
| dc.contributor.author | Μανδυλαρά, Άννα | el |
| dc.date.accessioned | 2021-06-18T08:12:45Z | - |
| dc.date.available | 2021-06-18T08:12:45Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/31152 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.10980 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | Δημόσιες εορτές | el |
| dc.subject | Σχέση εθνικών εορτών και ιστορικών γεγονότων | el |
| dc.subject | Δημόσιες εορτές ως συμβολισμοί του κράτους | el |
| dc.subject | Βασιλεία Όθωνα και δημόσιες εορτές στην Ελλάδα | el |
| dc.title | Δημόσιες εορτές στην Ελλάδα, 1830-1860 | el |
| heal.type | journalArticle | el |
| heal.type.en | Journal article | en |
| heal.type.el | Άρθρο περιοδικού | el |
| heal.secondaryTitle | Γένεση του κρατικού συμβολισμού | el |
| heal.generalDescription | σ. [217]-240 | el |
| heal.generalDescription | Περίληψη στα γαλλικά | el |
| heal.classification | Εορτές--Ελλάδα--Ιστορία | el |
| heal.dateAvailable | 2021-06-18T08:13:45Z | - |
| heal.language | el | el |
| heal.access | free | el |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης | - |
| heal.publicationDate | 2008-2013 | - |
| heal.bibliographicCitation | Βιβλιογραφία: σ. 232-233 | el |
| heal.bibliographicCitation | Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές παραπομπές | el |
| heal.abstract | FETES COMMEMORATIVES EN GRECE, 1830-1860 GENESE DU SYMBOLISME D ’ETAT. Le pouvoir symbolique des fetes officielles qu’inaugura et qu’instaura la Monarchie absolue d’Othon etait un pouvoir dependant c’est-a-dire modifie et legitime, une forme parmi Ies autres formes de pouvoir: politique, economique, social, culturel. Notre etude s’est orientee vers les fetes considerees comme un ensemble, comme une resultante d’une volonte unique de la Monarchie de «decrire» a ses sujets, d’une maniere festive, le protocole intangible, a savoir la hierarchie, la reunion de la nation et de l’Eglise autour du trone royal. Cette volonte n’est bien sur pas sortie tout armee de la tete des conseillers de la Regence et d’Othon lui-meme, mais elle a evolue a travers le succes qu’avait le spectacle. C’est pourquoi chaque fete pouvait avoir une tonalite particuliere. Cependant, il semble qu’elles tiraient toutes leur sens du besoin pressant qu’avaient les Grecs de se reunir autour du pouvoir du roi de Grece choisi par les «Puissances». Telle que l’etat de la recherche se presente jusqu’a maintenant, en ce qui concerne le rituel des fetes, les elements constants l’emportent sur les renseignements isoles. Mais nous ne savons encore que peu de choses sur le besoin collect if de celebrations et de fetes populaires. Comme l’observe Mona Ozouf, le sens voulu l’a emporte sur le sens du vecu dans 1’historiographie des fetes; en effet, les historiens pretent un caractere tout-puissant aux desseins des organisateurs et aux commentaires par lesquels ils les soutiennent. Mais il est necessaire de recourir aussi au fond d’elan spontane de la fete, quelque glace qu’il nous soit rendu par la langue conventionnelle des rapports. Les deux fetes «nationales», le 25 mars et le 3 septembre ont bien sur, comme toutes les fetes nationales, un rapport particulier a l’histoire. Elies se rapportent toutes deux a des evenements historiques, mais elles s’efforcent d’enregistrer une seule et unique image, une seule version de l’histoire, une seule et unique «probabilite» parmi toutes les histoires possibles, contradictoires et conflictuelles. La commemoration consiste-t-elle a bannir l’histoire? Surement oui, dans le cas du 3 septembre, et sans doute aussi dans le cas du 25 mars, et pas uniquement. Finalement, ce n’est pas contradictoire de constater dans la fete a la fois l’insertion dans le temps et la fuite vers l’extratemporel. De ίβςοη certaine, la fete ne tolere pas le changement. Elle tente de le neutraliser a travers la formalisation; elle s’efforce sans cesse de remedier a son flou imprevisible. Consiste-telle done en une immense entreprise de redressement de l’histoire ? | fr |
| heal.tableOfContents | 1. Οι δημόσιες εορτές ως συμβολισμοί του Κράτους: μια συγκριτική προσέγγιση | el |
| heal.tableOfContents | 2. Συγκρότηση Κράτους και συμβολισμοί της εξουσίας στην Ελλάδα κατά την Οθωνική περίοδο | el |
| heal.tableOfContents | 3. Οι Δημόσιες εορτές: συνοπτική παρουσίαση και ερμηνευτικές προσεγγίσεις | el |
| heal.tableOfContents | 4. Πρώτα συμπεράσματα | el |
| heal.publisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας | el |
| heal.journalName | Δωδώνη: Ιστορία και Αρχαιολογία: επιστημονική επετηρίδα του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων; Τόμος 38-42 (2008-2013) | el |
| heal.journalType | peer-reviewed | el |
| heal.fullTextAvailability | true | - |
| Appears in Collections: | Τόμος 38-42 (2008-2013) | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Δημόσιες εορτές στην Ελλάδα, 1830-1860 Γένεση του κρατικού συμβολισμού.pdf | 2.61 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
