Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/30906Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Κοντάκος, Παναγιώτης | el |
| dc.date.accessioned | 2021-04-22T09:48:38Z | - |
| dc.date.available | 2021-04-22T09:48:38Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/30906 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.10741 | - |
| dc.rights | CC0 1.0 Universal | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/ | * |
| dc.subject | Αρχαιολογία | el |
| dc.subject | Τόπος | el |
| dc.subject | Μυθολογία | el |
| dc.subject | Νεωτερικότητα | el |
| dc.subject | Γηγενής | el |
| dc.subject | Γενεαλογία | el |
| dc.subject | Apparatus | other |
| dc.subject | Υπέρβαση | el |
| dc.subject | Παράβαση | el |
| dc.subject | Τέμενος | el |
| dc.title | Η Τομή : διερεύνηση της έννοιας του τόπου στα ομώνυμα έργα των Michel Foucault – Χρήστου Παπούλια, Ετεροτοπίες και Υπερτόπος | el |
| dc.title | The Cut : Investigating the concept of topos in the homonymous works of Michel Foucault – Christos Papoulias, Heterotopias and Hypertopos | en |
| heal.type | bachelorThesis | el |
| heal.type.en | Bachelor thesis | en |
| heal.type.el | Προπτυχιακή/Διπλωματική εργασία | el |
| heal.generalDescription | 134 σ. | el |
| heal.classification | Foucault, Michel. Ετεροτροπίες | other |
| heal.classification | Παπούλιας, Χρήστος. Υπερτόπος | el |
| heal.classification | Παπούλιας, Χρήστος. Εριχθόνειο Μουσείο Ακροπόλεως | el |
| heal.dateAvailable | 2021-04-22T09:49:39Z | - |
| heal.language | el | el |
| heal.access | free | el |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών | el |
| heal.publicationDate | 2020-10-27 | - |
| heal.bibliographicCitation | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές | |
| heal.abstract | Συχνά, η νεωτερικότητα χαρακτηρίζεται ως συνείδηση της ασυνέχειας. Αυτή η ρήξη (πρώτη ερμηνεία του τίτλου) με το συνεχές του χρόνου, αποτέλεσε τη βάση για μια ενδελεχή παρατήρηση του παρόντος (Charles Baudelaire), που με την σειρά της αποτελεί ικανή συνθήκη μετασχηματισμού, ενός τρόπου σκέψης, μιας μεθόδου, των εργαλείων και των μηχανισμών του λόγου (discours), όπου λόγος είναι το πλαίσιο του διανοητού – της συνείδησης, ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα πράγματα (Foucault). Ο μοντερνισμός αυτοπροσδιορίζεται ως επίπονη επεξεργασία του παρόντος, που δεν σχετίζεται με την ανακάλυψη μιας κρυμμένης αλήθειας, ως απόρροια ενός ιστορικού γίγνεσθαι, αλλά με την επινόηση ή επανερμηνεία του ιδίου. Εκκινώντας από αυτή τη στάση, η ερευνητική εργασία αντλεί από το έργο του Foucault (Οι λέξεις και τα πράγματα, Η αρχαιολογία της γνώσης), τον μηχανισμό (apparatus) σκέψης και άρα τη μεθοδολογία που αυτή θα διατρέξει για να καταλήξει στην προς διαχείριση έννοια του τόπου, και την εκδίπλωση των αρχών και των συνεπειών ενός αυτόχθονου μετασχηματισμού του ιδίου, ως έτερος και υπερ τόπος. Πεδίο - τόπο προς διερεύνηση, θα αποτελέσει η ίδια η γραφή των υποκειμένων, (Michel Foucault - Χρήστος Παπούλιας) όπως προκύπτει από το αλληλό-παρατιθέμενο έργο τους. Η τομή, είτε αυτή αποτελεί ερμηνευτικό εργαλείο, μέσω μιας αρχαιολογίας της γνώσης (Foucault), είτε προθετική χειρονομία χωροθεσίας (δεύτερη ερμηνεία του τίτλου) του εριχθόνειου μουσείο (Παπούλιας), αποτελεί κοινό έδαφος των δύο (τρίτη ερμηνεία του τίτλου), και θα προσεγγιστεί ως οριακή κατάσταση, ως κατώφλι προς μια ετεροτοπολογία για την συστηματική περιγραφή «διαφορετικών» χώρων, «άλλων» τόπων, με την έννοια ενός είδους αμφισβήτησης, τόσο μυθικής όσο και πραγματικής του χώρου στον οποίο ζούμε (ετεροτοπίες). Νοητικός ή και γλωσσικός τόπος, αλλά ταυτόχρονα και υλικός, τόσο η ετεροτοπική όσο και η υπερτοπική προσέγγιση αποτελεί περισσότερο μια κίνηση, ένα πέρασμα προς το διαφορετικό, το μη κανονικό, παρά μια παγιωμένη τελεολογική κατάσταση. Η ερευνητική εργασία φιλοδοξεί να λειτουργήσει ως διάγραμμα (Deleuze), μια μηχανή που κάνει τους άλλους (τα άλλα) να μιλούν, όχι για να αναπαραστήσει αλλά για να μετασχηματίσει το ήδη αναπαριστώμενο, σαν μια υπέρθεση χαρτών ή λόγων που θα καταστήσει ορατό αυτό που είναι αόρατο, μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται πολύ στην επιφάνεια των πραγμάτων (Foucault). | el |
| heal.abstract | Modernity is often characterized as a consciousness of discontinuity. This rup¬ture (first interpretation of the title) with the continuum of time, formed the basis for a thorough observation of the present (Charles Baudelaire), which is a capable condi¬tion of transformation, of a way of thinking, of a method, of tools and mechanisms of logos (discours). Where logos is the context of the mental, of consciousness, the way people perceive things (Foucault). Modernism is also defined as a persistent process of the present, not related to the discovery of a potential hidden narrative, but as an invention or reinterpretation of the always same. Starting from this point, the research draws from Foucault’s vocabulary (“Les Mots et les Choses”, “L’ Archéologie du savoir”), the mechanism (apparatus) of thought and therefore the methodology it will run through, to examine the concept of topos, while hoping to reveal and unfold the principles and consequences of an indigenous transformation of what is told, both different and transcendent. Research’s field will be the writing of the subjects themselves, M. Foucault - Chr. Papoulias, as it emerges from two different thoughts standing side by side. The section, whether it is an interpretive tool, through an archeology of knowledge (Foucault), or intentional architecture gesture (second interpretation of the ti¬tle) of the Erichthonian Museum (Papoulias), is most of all a common ground based on the subjectivity of their common space, which is the language itself (third interpreta¬tion of the title), and will be approached as a borderline situation, as a threshold to a heterotopology for systematic description of “different” places, “of other spaces”, both mythical and real of the space in which we live in (heterotopias). Mental or linguis¬tic, but at the same time self-referential to its materialistic nature, both heterotopic as hypertopic, the approach of the section, is more like a moving line, a passage to the different, the perverted• rather than one established teleological situation. The research paper aspires to function as a diagram (Deleuze), a machine that makes others speak, not to represent but to transform what is already told, like a superimposition of maps or words which will make visible what is invisible, just be¬cause it is very much on the surface of things (Foucault). | en |
| heal.advisorName | Πάνος, Απόστολος | el |
| heal.committeeMemberName | Πατσαβός, Νικόλοας | el |
| heal.committeeMemberName | Κριαρά, Μαρία | el |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών | el |
| heal.academicPublisherID | uoi | el |
| heal.fullTextAvailability | true | - |
| Appears in Collections: | Ερευνητικές εργασίες φοιτητών - ΑΡΧ | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Tomi_EreunitikiErgasia_FinalEdit_Kontakos.pdf | 9.6 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
