Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/28177
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΑσλανίδου, Ευαγγελίαel
dc.date.accessioned2017-10-05T10:03:28Z-
dc.date.available2017-10-05T10:03:28Z-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/28177-
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.2251-
dc.rightsDefault License-
dc.subjectΠεριβαλλοντική εκπαίδευσηel
dc.subjectΣυμμετοχικές μέθοδοιel
dc.subjectΘεωρία της δραστηριότηταςel
dc.subjectΕπεκτατική μάθησηel
dc.subjectΠεριβαλλοντική ευαισθητοποίησηel
dc.subjectEnvironmental Educationen
dc.subjectParticipatory methodsen
dc.subjectActivity theoryen
dc.subjectExpansive learningen
dc.subjectEnvironmental awarenessen
dc.titleΣυμμετοχικές δράσεις για τη μελέτη των σύγχρονων περιβαλλοντικών ζητημάτωνel
heal.typemasterThesis-
heal.type.enMaster thesisen
heal.type.elΜεταπτυχιακή εργασίαel
heal.secondaryTitleη περιβαλλοντική αγωγή υπό το πρίσμα της θεωρίας της δραστηριότηταςel
heal.classificationΠεριβαλλοντική εκπαίδευσηel
heal.dateAvailable2017-10-05T10:04:28Z-
heal.languageel-
heal.accessfree-
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών της Αγωγής. Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγώνel
heal.publicationDate2017-
heal.bibliographicCitationΒιβλιογραφία : σ. 105-110el
heal.abstractΣε μια εποχή κοινωνικο-οικονομικής αλλά και οικολογικής κρίσης, η ανάγκη επαναπροσδιορισμού της σχέσης του ανθρώπου με το περιβάλλον (Μουστάκας, 2013) αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα. Σύμφωνα με το νέο ορισμό της αειφορίας, στο νήμα των περιβαλλοντικών ζητημάτων υφαίνονται κοινωνικά, οικονομικά αλλά και πολιτισμικά/πολιτιστικά προβλήματα, γεγονός που αναδεικνύει τον βαθιά κοινωνικό χαρακτήρα τους αλλά και την ανάγκη μιας συλλογικής προσπάθειας για την επίτευξη των αειφόρων στόχων. Σύμμαχο, στην προσπάθεια αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών ζητημάτων, αποτελεί η εκπαίδευση, μέσω της οποίας, οι στόχοι για κοινωνική ενεργοποίηση αλλά και συμμετοχική διαχείριση, μπορούν να καταστούν εφικτοί. Η παρούσα έρευνα αποτελεί μιαπροσπάθεια επαναπροσδιορισμού των στόχων της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης με σκοπό την αλλαγή της στάσης των συμμετεχόντων. Μια σειρά εργαστηριακών μαθημάτων διεξήχθη από τον Μάρτιο ως τον Μάϊο του 2016 σε 37 τεταρτοετείς φοιτητές, στο πλαίσιο του μαθήματος Περιβαλλοντική Αγωγή, που προσφέρεται από το Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα εργαστηριακά μαθήματα σχεδιάστηκαν υπό το πρίσμα της Θεωρίας της Δραστηριότητας (Cultural and Historical Activity Theory) και του Επεκακτικού Κύκλου Μάθησης (Expansive LearningCycle) με τη χρήση των συμμετοχικών μεθόδων (Brainstoarming, DelphiTechnique, CaseStudy, RolePlay, ThreatstoSustainability, Poster) ως πολιτισμικά εργαλεία στη θεωρία της δραστηριότητας. Η παρούσα εργασία διερευνάπρώτον,τις αλληλεπιδράσεις που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου Περιβαλλοντικής Αγωγής, δεύτερον,τις απόψεις των συμμετεχόντων για τις σχέσειςτου περιβάλλοντος με άλλα κοινωνικά ζητημάτα, και τρίτον,τον τρόπο με τον οποίο η χρήση των συμμετοχικών μεθόδων κατά τη διδακτική διαδικασία οδηγεί στη χρήση συμμετοχικών λύσεων για την αντιμετώπιση ζητημάτων που σχετίζονται με την αειφορία.Το ερευνητικό υλικό αποτέλεσαν 24 αποσπάσματα βίντεο από τη διδακτική διαδικασία, οχτώ αφίσες και επτά γραπτές εργασίες,ενώ για την ανάλυση των δεδοµένων χρησιμοποιήθηκε το πακέτο λογισµικού ποιοτικής ανάλυσηςNvivo 2010,το οποίο παράγεται από την QSR International. Σε αυτό το πλαίσιο, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η χρήση των συμμετοχικών μεθόδων ως εργαλείο στη θεωρία της δραστηριότητας οδηγείστη συμμετοχικήεπίλυση των προβλημάτων που αφορούν τη φύση και ενισχύει τη συμμετοχικότητα.Συγκεκριμένα, οι συμμετοχικές τεχνικές μπορούν να λειτουργήσουν ως μια γέφυρα σύνδεσης και αναγωγής ενεργειών από το επίπεδο της τάξης στο επίπεδο της κοινωνίας. Τέλος, η συλλογική/συμμετοχική εργασία στην τάξη, οδήγησε στην αναγνώριση της πολυπλοκότητας των περιβαλλοντικών ζητημάτων καθώς οι συμμετέχοντες, μέσα από τα τελικά προϊόντα που παρήγαγαν (γραπτές εργασίες), εξέφρασαν τις πολλαπλές συνδέσεις των περιβαλλοντικών ζητημάτων με το κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.el
heal.abstractIn a time of socio-economic but also ecological crisis, the need to redefine the relationship between man and the environment (Moustakas, 2013) is a top priority. According to the new definition of sustainability, environmental issues include social, economic and cultural problems, thus highlighting their deep social nature and the need for a collective effort in order to achieve sustainable development objectives. Education plays a major role in the treatment of environmental issues. Through education, objectives for social engagement and participatory management, may become feasible. This research is an attempt to redefine the objectives of environmental education in order to change participants’ attitude. For this purpose, a series of workshops was held from March to May 2016 in 37 final-year students, within the framework of the Environmental Education course, offered by the Department of Early Childhood Education of the University of Ioannina. Workshops were designed in the context of Cultural and Historical Activity Theory and Expansive Learning Cycle, using participatory methods (Brainstoarming, Delphi Technique, Case Study, Role Play, Threats to Sustainability, Poster) as cultural tools in the Activity Theory. The paper examines first, the interactions that take place during the Environmental Education workshop, secondly, the interactions between environment and other social issues and thirdly, the way in which the use of participatory methods in the teaching process leads to the use of participatory solutions to address issues regarding sustainability.The collection of data included 24 video files, eight posters and seven assingments.Research data were analysed by the qualitative data analysis program Nvivo 2010. In this context, the findings have shown that the use of participatory methods in the classroom leads to the participative solution of the problems related to nature and enhances the participation. In particular, participatory techniques can act as a bridge of association and action-sharing from class to societal level. Finally, collective / participatory work in the classroom leads to recognition of the environmental issues complexity, as the participants expressed the multiple connections of environmental issues to social and economic level.en
heal.advisorNameΠλακίτση, Αικατερίνηel
heal.committeeMemberNameΠλακίτση, Αικατερίνηel
heal.committeeMemberNameΚώτσης, Κωνσταντίνοςel
heal.committeeMemberNameΓαβριλάκης, Κωνσταντίνοςel
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Αγωγής. Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγώνel
heal.academicPublisherIDuoi-
heal.numberOfPages124 σ.-
heal.fullTextAvailabilitytrue-
Appears in Collections:Διατριβές Μεταπτυχιακής Έρευνας (Masters) - ΠΤΝ

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Μ.Ε. ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ 2017.pdf4.55 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons