Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/27962Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Δρούβη, Αντιγόνη | el |
| dc.date.accessioned | 2017-04-26T09:50:57Z | - |
| dc.date.available | 2017-04-26T09:50:57Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/27962 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.2063 | - |
| dc.rights | Default License | - |
| dc.subject | Μετεγχειρητικός πόνος | el |
| dc.subject | Ουρολογικοί ασθενείς | el |
| dc.subject | Νοσηλευτής | el |
| dc.title | Η συμβολή της νοσηλευτικής στη μετεγχειρητική αναλγησία ουρολογικών ασθενών | el |
| heal.type | masterThesis | - |
| heal.type.en | Master thesis | en |
| heal.type.el | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| heal.classification | Μετεγχειρητικός πόνος | el |
| heal.dateAvailable | 2017-04-26T09:51:57Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Ιατρικής | el |
| heal.publicationDate | 2006 | - |
| heal.bibliographicCitation | Βιβλιογραφία : σ. 64-66 | el |
| heal.abstract | Ο μετεγχειρητικός πόνος αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για τον ίδιο τον ασθενή και τον επαγγελματία υγείας και η ανεπαρκής αντιμετώπισή του παραμένει ακόμα ένα ζήτημα μεγάλης ανησυχίας. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει σημαντική πρόοδος στην αντιμετώπιση του μετεγχειρητικού πόνου. Σε αυτό βοήθησε η γνώση και η κατανόηση των μηχανισμών του πόνου, που οδήγησαν στο σχεδιασμό νέων τεχνικών και θεραπευτικών παρεμβάσεων. Ο θεμέλιος λίθος της αναλγησίας είναι τα οπιοειδή, τα οποία μπορεί να χορηγηθούν από ποικιλία οδών. Τα επιβλαβή αποτελέσματα από την ανεπαρκή αναλγησία είναι γνωστά. Η αντιμετώπιση του μετεγχειρητικού πόνου είναι ουσιώδης και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της περιεγχειρητικής φροντίδας του ασθενούς. Σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να διερευνηθεί η συχνότητα των κλήσεων του νοσηλευτή για πρόσθετη αναλγησία σε μετεγχειρητικούς ουρολογικούς ασθενείς, σε σχέση με το είδος της αναλγησίας που έλαβαν ή δεν έλαβαν κατά την διάρκεια της μετεγχειρητικής αναλγησίας τους μετά από επέμβαση διακυστικής προστατεκτομής (Δ.Π.) και ριζικής νεφρεκτομής (Ρ.Ν.). Πρόκειται για μια αναδρομική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στην Ουρολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων «Γ.Χατζηκώστα» την τελευταία πενταετία και το δείγμα αποτέλεσαν 127 συνολικά ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν στις παραπάνω επεμβάσεις. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε ομάδες ανάλογα με το είδος της επέμβασης και σε υποομάδες ανάλογα με το είδος της μετεγχειρητικής αναλγησίας που έλαβαν (cocktail ή επισκληρίδιο) ή που δεν έλαβαν (cocktail). Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με την χρησιμοποίηση του στατιστικού πακέτου SPSS-13. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα στην ομάδα των ασθενών με Δ.Π. διαπιστώνουμε ότι από το σύνολο των ασθενών που έλαβε το cocktail (56 ασθενείς), το 69,6% των ασθενών δεν έκαναν κλήση, ενώ μόλις το 30,4% έκαναν κλήση για πρόσθετη αναλγησία. Από το σύνολο των ασθενών που δεν έλαβαν cocktail (26 ασθενείς), μόλις 3,8% των ασθενών δεν έκανε κλήση στο νοσηλευτή, ενώ το 96,2% έκαναν κλήση για πρόσθετη αναλγησία. Ο αριθμός των ασθενών που έκαναν κλήση στο νοσηλευτή για πρόσθετη αναλγησία ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερος στην ομάδα που δεν έλαβε αναλγησία (cocktail) (p=0,00) ενώ ότι αφορά τον αριθμό των κλήσεων του νοσηλευτή για πρόσθετη αναλγησία και πάλι διαπιστώνουμε ότι αυτός ο αριθμός είναι στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερος στην ομάδα που δεν έλαβε (cocktail).(p=0,00). Στην ομάδα των ασθενών με Ρ.Ν. τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι για εκείνους που επιλέχθηκε η επισκληρίδιος αναλγησία (12 ασθενείς) το 83,4% των ασθενών δεν έκαναν κλήση στον νοσηλευτή, ενώ μόλις το 16,6% έκανε κλήση στον νοσηλευτή, ενώ για εκείνους που επιλέχθηκε το cocktail (33 ασθενείς) το 94% των ασθενών δεν έκαναν κλήση στο νοσηλευτή, ενώ μόλις το 6% έκαναν κλήση. Επίσης συγκρίνοντας το είδος αναλγησίας ,επισκληρίδιος ή cocktail σε σχέση με τις κλήσεις του νοσηλευτή για πρόσθετη αναλγησία διαπιστώνουμε ότι δεν αγγίζει στατιστικώς σημαντικά επίπεδα (p=0,321). Τα αποτελέσματα της παρούσης μελέτης οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η συνεχής ενδοφλέβια έγχυση αναλγητικού μίγματος cocktail με σταθερή ροή έγχυσης είναι το ίδιο αποτελεσματική με την επισκληρίδιο αναλγησία με μία τάση όπου διαφαίνεται ότι το cocktail να έχει καλλίτερη αποτελεσματικότητα χωρίς αυτή η τάση να είναι στατιστικώς σημαντική. Η επισκληρίδιος αναλγησία δεδομένου των επιπλοκών που εγκυμονεί η τοποθέτηση όσο και η χρήση της, καθιστά την χρήση συνεχούς ενδοφλέβιας έγχυσης αναλγητικού μίγματος cocktail ελκυστικότερη. Επίσης, η χρήση των αναλγητικών και ειδικότερα η ενδοφλέβια οδός χορήγησης σταθερής ροής έγχυσης, μειώνει σημαντικά την απασχόληση του νοσηλευτή προσφέροντας περισσότερο χρόνο για ουσιαστικότερη και ποιοτικότερη παροχή νοσηλευτικής φροντίδας. | el |
| heal.abstract | The postoperative pain constitutes a serious problem both for the patient and for the health professional and its insufficient addressing still remains a matter of a great concern. It is a fact that over the latest years there has been an important progress in postoperative pain management. Knowing and comprehending the mechanisms of pain, which has led to developing new techniques and therapeutic interventions, has helped towards that. Opioids still remain the cornerstone of postoperative pain treatment that can be administered in many ways. Harmful side effects from the insufficient analgesia are well known. Postoperative pain management is essential and constitutes integral part of perioperative patient care. The aim of the present study is to determine the frequency of nurse’s calls for additional analgesia in postoperative patients with urological problems, in relation with the type of analgesia received or not received during their postoperative analgesia after retropubic prostatectomy and radical nephrectomy. It is a retrospective study that was conducted in the Urology department of General Hospital of Ioannina "G.Hatzikosta" in the last five-year period and the sample consists of 127 patients that were submitted to these operations. The patients were separated in groups depending on the type of intervention and in subgroups depending on the type of postoperative analgesia they received (cocktail or epidoural analgesia ) or did not receive (cocktail). The statistical analysis of data was conducted became with the use of statistical parcel of SPSS -13. According to the results in the group of patients with R.P. we realise that from the total number of patients that received cocktail (56 patients), 69,6% did not make a call, while only 30,4% made a call for additional postoperative analgesia From the total number of patients that did not receive cocktail (26 patients),only 3,8% did not make a call to the nurse, while 96,2% made a call for additional postoperative analgesia. The number of patients that made call to the nurse for additional postoperative analgesia was statistically considerably larger in the group that did not receive analgesia (cocktail) (p = 0,00) while as to the number of calls to the nurse for additional analgesia, once again we realise that this number is statistically considerably larger in the team that did not receive (cocktail). ( p = 0,00). In the group of patients with R.N. the results of the research showed that for those who received epidoural analgesia(12 patient) 83,4% did not make a call to the nurse, while only 16,6% made a call to the nurse, for those that received cocktail (33 patient) 94% did not make call in the nurse, while only 6% made a call. Moreover, comparing the type of analgesia, epidoural or cocktail in relation with the calls to the nurse for additional postoperative analgesia we realise that it does not reach statistically important levels (p = 0,321). The results of the present study lead to the conclusion that the continuous intravenous infusion of cocktail with constant flow of infusion is equally effective to the epidoural analgesia while there is a tendency which indicates that the cocktail has better effectiveness, however, this tendency is not statistically important. Given the complications involved in the placement as well as the use of epidoural analgesia, the use of continuous intravenous infusion of cocktail proves to be more attractive. Furthermore, the use of analgetics and specifically the intravenous administration of constant flow of infusion decreases considerably the employment of the nurse offering more time for providing more essential and better quality of nursing care. | en |
| heal.advisorName | Γκούβα, Μαίρη | el |
| heal.committeeMemberName | Δαμίγος, Δημήτριος | el |
| heal.committeeMemberName | Ευαγγέλου, Άγγελος | el |
| heal.committeeMemberName | Καλφακάκου, Βασιλική | el |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Επιστημών Υγείας. Τμήμα Ιατρικής | el |
| heal.academicPublisherID | uoi | - |
| heal.numberOfPages | 66 σ. | - |
| heal.fullTextAvailability | true | - |
| Appears in Collections: | Διατριβές Μεταπτυχιακής Έρευνας (Masters) - ΙΑΤ | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Μ.Ε. ΔΡΟΥΒΗ ΑΝΤΙΓΟΝΗ 2006.pdf | 712.14 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
