Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/15114Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Ioannidis, K. | el |
| dc.date.accessioned | 2015-11-24T17:47:54Z | - |
| dc.date.available | 2015-11-24T17:47:54Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/15114 | - |
| dc.rights | Default Licence | - |
| dc.title | Πως ο φορμαλισμός απέκτησε το κακό του όνομα (και πως το διατηρεί) | el |
| heal.type | journalArticle | - |
| heal.type.en | Journal article | en |
| heal.type.el | Άρθρο Περιοδικού | el |
| heal.access | campus | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Καλών Τεχνών. Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης | el |
| heal.abstract | Ξεκινώ με τη διαπίστωση ότι παρά τη γενική απαξίωση που συνήθως τον συνοδεύει και που τείνει να τον αντιμετωπίζει ως υπόθεση του παρελθόντος ο φορμαλισμός στις διάφορες εκδοχές του ασκεί ακόμη γοητεία και μάλιστα ως πρακτική προσέγγισης καλλιτεχνικών έργων κι όχι απλώς ως αντικείμενο ιστοριογραφικού ενδιαφέροντος. Επιχειρώ κατόπιν μια σύντομη αναδρομή στην κριτική που δέχτηκε κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα επισημαίνοντας τη μονομέρεια που συχνά διέπει τη συγκεκριμένη κριτική ειδικά όταν καταλογίζει συλλήβδην στους φορμαλιστές μια απολιτική ή και αμοραλιστική στάση. Στον κυρίως κορμό της εργασίας εξετάζονται δύο περιπτώσεις: εκείνες του Μichael Fried και της Rosalind Krauss. Με αφετηρία τις σχετικές διακρίσεις του Richard Wollheim επισημαίνω τα κοινά χαρακτηριστικά που το έργο τους παρουσιάζει, και τούτο παρά το ότι στη βιβλιογραφία οι περιπτώσεις τους εμφανίζονται συνήθως ως πολύ διαφορετικές. Καταλήγω ότι πέρα από τη ροπή στην ουσιοκρατία που τα γραπτά τους προδίδουν εκείνο που επίσης δείχνει να τους χαρακτηρίζει είναι μια μάλλον απολιτική στάση που φαίνεται να επιβεβαιώνει τη συνήθη κριτική έναντι του φορμαλισμού. Κλείνω επισημαίνοντας την ανάγκη μιας περαιτέρω θεωρητικοποίησης του ενδιάμεσου χώρου που ανοίγεται μεταξύ έργου και θεατή. Προτείνω ότι μια νέα ανάγνωση του Riegl και ειδικά της έννοιας της aufmerksamkeit μπορεί να αποδειχτεί γόνιμη στην κατεύθυνση μιας προσέγγισης του αντικειμένου που αφενός θα διατηρεί την ικανότητα της διάκρισης που παραδοσιακά έχει μια εκ του σύνεγγυς θεώρηση, αφετέρου δεν θα αποφεύγει να θέτει κρίσιμα ζητήματα ηθικής ή και πολιτικής τάξης. | el |
| heal.publisher | Επιθεώρηση της Ένωσης Ελλήνων Τεχνοκριτικών (AICA) | el |
| heal.journalName | Τέχνη και Κριτική | el |
| heal.journalType | non peer-reviewed | - |
| heal.fullTextAvailability | TRUE | - |
| Appears in Collections: | Άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά ( Ανοικτά) - ΠΤΕΤ | |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
This item is licensed under a Creative Commons License
