Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/1109Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Δραγκιώτη, Ελένη | el |
| dc.date.accessioned | 2015-10-20T15:45:27Z | - |
| dc.date.available | 2015-10-20T15:45:27Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/1109 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.1334 | - |
| dc.rights | Default License | - |
| dc.subject | Επίδραση της υποταγής του ερευνητή στη μέθοδο | el |
| dc.subject | Ψυχοθεραπεία | el |
| dc.subject | Σφάλμα θετικής προδιάθεσης | el |
| dc.subject | Μη οικονομική σύγκρουση συμφερόντων | el |
| dc.subject | Συστηματικό σφάλμα | el |
| dc.title | Συστηματική αποτίμιση τεκμηρίων για την αποτελεσματικότητα της ψυχοθεραπείας | el |
| heal.type | doctoralThesis | - |
| heal.type.en | Doctoral thesis | en |
| heal.type.el | Διδακτορική διατριβή | el |
| heal.classification | Ψυχοθεραπεία | el |
| heal.identifier.secondary | http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/35537#page/1/mode/2up | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Σχολή Φιλοσοφική Τμήμα Ιατρικής | el |
| heal.publicationDate | 2014 | - |
| heal.bibliographicCitation | Βιβλιογραφία: 111-143 σ. | el |
| heal.abstract | Εισαγωγή: Το ερευνητικό πεδίο για τη ψυχοθεραπεία φαίνεται να είναι ευάλωτο σε αμφισβητήσεις προερχόμενες από πηγές μη οικονομικής σύγκρουσης συμφερόντων, όπως η υποταγή του ερευνητή προς μια ορισμένη θεραπεία. Μέχρι σήμερα δεν έχει πραγματοποιηθεί κάποια συστηματική προσπάθεια καταγραφής και αξιολόγησης της επίδρασης του φαινομένου στις μετα-αναλύσεις και στις τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές (ΤΚΔ). Σκοπός: Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί με συστηματικό τρόπο εάν η υποταγή του ερευνητή στη μέθοδο αναφέρεται και καταγράφεται στις δημοσιευμένες μετα-αναλύσεις και τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές αποτελεσματικότητας ψυχοθεραπευτικών παρεμβάσεων. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, με τη χρήση μετα-αναλυτικής μεθοδολογίας, εκτιμήθηκε με ποσοτικό τρόπο η επίδραση του φαινομένου στα αποτελέσματα των ερευνών στο συγκεκριμένο ερευνητικό πεδίο.Μέθοδος: Αναζητήθηκαν μετα-αναλύσεις για διάφορες μορφές ψυχοθεραπείας, τόσο στη Medline όσο και στη Βάση Δεδομένων Συστηματικών Ανασκοπήσεων της Cochrane. Κατάλληλες θεωρήθηκαν οι μετα-αναλύσεις ΤΚΔ που περιλάμβαναν έστω και μία μελέτη με ένδειξη θεραπευτικής υποταγής του ερευνητή και ήταν δημοσιευμένες είτε στη Βάση Δεδομένων της Cochrane, είτε σε υψηλού κύρους επιστημονικά περιοδικά με συντελεστή απήχησης (impact factor) >5. Στη συνέχεια, 30 κατάλληλες μετα-αναλύσεις (δημοσιευμένες μέχρι τον Ιανουάριο του 2011) από τη Βάση Δεδομένων της Cochrane αναλύθηκαν συγκρίνοντας το μέγεθος επίδρασης στις μελέτες με υποταγή του ερευνητή στη μέθοδο με εκείνο στις μελέτες χωρίς υποταγή του ερευνητή στη μέθοδο. Σε κάθε μετα-ανάλυση υπολογίστηκε ένας λόγος αναλογιών (ROR) για τις μελέτες υποταγής του ερευνητή στη μέθοδο έναντι των μελετών χωρίς υποταγή και στη συνέχεια υπολογίστηκε ο συνοπτικός λόγος αναλογιών (sROR) για όλες τις μετα-αναλύσεις χρησιμοποιώντας μοντέλα σταθερών και τυχαίων επιδράσεων. Η ετερογένεια εκτιμήθηκε με τη χρήση του δείκτη I2.Αποτελέσματα: Από ένα σύνολο 3.038 αποτελεσμάτων αναζήτησης αναγνωρίσθηκαν 146 κατάλληλες μετα-αναλύσεις, οι οποίες συνέθεταν δεδομένα από 2727 ΤΚΔ. Μόνο σε 25 από αυτές (17.2 %) υπήρχε αναφορά του φαινομένου της υποταγής του ερευνητή στη μέθοδο, ενώ μόνο σε 5 (3.5%) χρησιμοποιήθηκε κάποια στατιστική μέθοδος για τον έλεγχο της πιθανής επίδρασής του. Από το σύνολο των 1198 κατάλληλων πρωτογενών ΤΚΔ, 793 (66.3%) είχαν ξεκάθαρη παρουσία υποταγής του ερευνητή στη μέθοδο. Από τις 793 ΤΚΔ με υποταγή του ερευνητή στη μέθοδο, μόνο σε ένα μικρό αριθμό 25 μελετών (3.2%) υπήρχε αναφορά του φαινομένου, ενώ μόνο σε 1 (0.2%) διενεργήθηκε έλεγχος της επίδρασής του. Από τη Βάση Δεδομένων της Cochrane Database, αναλύθηκαν περαιτέρω 30 κατάλληλες μετα-αναλύσεις που περιλάμβαναν 240 ΤΚΔ. Το μέγεθος επίδρασης (effect size) των πειραματικών παρεμβάσεων ήταν μεγαλύτερο για τις μελέτες ψυχοθεραπείας με υποταγή του ερευνητή στη μέθοδο, έναντι των παρεμβάσεων χωρίς υποταγή του ερευνητή στη μέθοδο [sROR=1.31 (95% διάστημα εμπιστοσύνης: 1.03 έως 1.66) P=0.30, I2=53%]. H επίδραση της υποταγής του ερευνητή στη μέθοδο δεν διέφερε στατιστικά σημαντικά μεταξύ μελετών για ψυχικές διαταραχές έναντι των μελετών για σωματικές διαταραχές. Το μέγεθος επίδρασης στις μελέτες με υποταγή του ερευνητή στη μέθοδο ήταν στατιστικά σημαντικό για όλες τις μορφές ψυχοθεραπευτικών παρεμβάσεων εκτός της γνωστικής-συμπεριφοριστικής (Υποστηρικτική: sROR=1.44, 95% ΔΕ:1.01-2.05, I2=0%. Άλλες [Συμπεριφορικές τεχνικές, Οικογενειακή συστημική, Ψυχοδυναμική]: sROR=2.34, 95% ΔΕ: 1.03-1.66, I2=79%, Γνωστική: sROR=1.07, 95% ΔΕ: 0.85-1.34, I2=19%). Επιπλέον η επίδραση του φαινομένου ήταν μεγαλύτερη όταν ο συγγραφέας με υποταγή στην υπό εξέταση τεχνική δεν ήταν ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος στον κατάλογο των συγγραφέων της μελέτης. Η επίδραση της υποταγής του ερευνητή, επιπρόσθετα, ήταν πιο ισχυρή όταν ο ερευνητής είχε αναπτύξει ο ίδιος την θεραπευτική παρέμβαση. Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης αναδεικνύουν την ύπαρξη ενός σημαντικού πληροφοριακού κενού αναφορικά με την παρουσία της υποταγής του ερευνητή στη μέθοδο τόσο στις μετα-αναλύσεις, όσο και στις περιλαμβανόμενες ΤΚΔ, παρόλο που οι μετα-αναλύσεις φαίνεται να παρουσιάζουν συνολικά μία ελαφρώς καλύτερη εικόνα σε σχέση με τις πρωτογενείς ΤΚΔ. Επιπλέον βρέθηκε ότι υπάρχει μια πληθωριστική αύξηση της αναφερόμενης επίδρασης στις περιπτώσεις όπου είναι παρούσα η θεραπευτική υποταγή του ερευνητή στις ΤΚΔ ψυχοθεραπευτικών παρεμβάσεων. Από τα αποτελέσματα θεωρείται ότι το φαινόμενο της υποταγής του ερευνητή στη μέθοδο λειτουργεί με όρους μη οικονομικής σύγκρουσης συμφερόντων και συνδέεται με τη μεροληψία θετικής προδιάθεσης ή αισιόδοξων αποτελεσμάτων. Όπως και σε άλλα ερευνητικά πεδία, έτσι και στο χώρο της ψυχοθεραπευτικής έρευνας είναι απαραίτητη η εφαρμογή ξεκάθαρων τυποποιημένων αρχών και κατευθυντήριων οδηγιών, προκειμένου να περιοριστεί η επίδραση της υποταγής του ερευνητή. | |
| heal.advisorName | Δημολιάτης, Ιωάννης | el |
| heal.committeeMemberName | Ιωαννίδης, Ιωαννίδης | el |
| heal.committeeMemberName | Ευαγγέλου, Άγγελος | |
| heal.committeeMemberName | Κυριτζής, Αθανάσιος | |
| heal.committeeMemberName | Μαυρέας, Βενετσάνος | |
| heal.committeeMemberName | Τσατσούλης, Αγαθοκλής | |
| heal.committeeMemberName | Υφαντής, Θωμάς | |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Σχολή Ιατρικής Τμήμα Ιατρικής | el |
| heal.academicPublisherID | uoi | - |
| heal.numberOfPages | 173 σ. | - |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| Appears in Collections: | Διδακτορικές Διατριβές - ΙΑΤ | |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
This item is licensed under a Creative Commons License
