Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/13332
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΣκαλόνε, Νικόλαοςel
dc.date.accessioned2022-03-24T11:56:39Z-
dc.date.available2022-03-24T11:56:39Z-
dc.date.issued2022-03-24-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/teiep/13332-
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/*
dc.subjectΠατάταel
dc.subjectΟροπέδιο Λασιθίουel
dc.titleΚαλλιέργεια Καλοκαιρινής Πατάτας στο Οροπέδιο Λασιθίου.el
heal.typebachelorThesis-
heal.classificationΚαλοκαιρινής Πατάταςel
heal.dateAvailable2024-01-06T11:12:36Z-
heal.languageel-
heal.accessfree-
heal.recordProviderΤ.Ε.Ι. Ηπείρουel
heal.publicationDate2022-
heal.bibliographicCitationΣκαλόνε, Ν., 2022. Καλλιέργεια Καλοκαιρινής Πατάτας στο Οροπέδιο Λασιθίου. Πτυχιακή εργασία. Άρτα: Τ.Ε.Ι. Ηπείρου. Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής. Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων - Κατεύθυνση Φυτικής Παραγωγής.el
heal.abstractΗ πατάτα ανήκει στο είδος δικοτυλήδονου φυτού που ανήκει στο γένος Solanum της οικογένειας Solanaceae. Είναι φυτό ιθαγενές της Ν. Αμερικής (Περού) και καλλιεργούνταν από την εποχή των Ίνκας. Στην Ευρώπη το έφεραν οι Ισπανοί άποικοι. Στην Ελλάδα εισήχθη στην Κέρκυρα το 1800 και διαδόθηκε στην υπόλοιπη χώρα περίπου το 1833. Είναι φυτό μονοετές και πολλαπλασιάζεται αποκλειστικά αγενώς με χρήση πατατόσπορου. Εκτός από την υπέργεια βλάστηση (βλαστοί, φύλλα και άνθη) αναπτύσσει και σημαντική υπόγεια βλάστηση. Στην βάση των υπόγειων βλαστών εντοπίζονται οι οφθαλμοί από τους οποίους προκύπτουν οι στόλωνες, των οποίων τα άκρα διογκώνονται και μετατρέπονται τελικά στους γνωστούς κονδύλους της πατάτας. Κανένα άλλο τμήμα του φυτού δεν είναι αξιοποιήσιμο. Το κλίμα είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που καθορίζει την καλλιέργεια της πατάτας. Ευνοϊκότερο είναι το κλίμα των εύκρατων περιοχών στις οποίες δεν παρατηρούνται ακραίες θερμοκρασίες ή φαινόμενα ξηρασίας. Ιδεώδες έδαφος θεωρείται εκείνο που έχει μέση σύσταση, καλή στράγγιση, καλό αερισμό και ελαφρώς όξινο pH 5,5-6 . Το φυτό της πατάτας απαιτεί άφθονη λίπανση του εδάφους. Στις μέρες μας είναι περισσότερες από 4.000 ποικιλίες πατάτας που καλλιεργούνται σε όλο τον κόσμο, ενώ σημαντικές είναι και οι διαφορές που εμφανίζουν στο μέγεθος, χρώμα, στη γεύση και στην συμπεριφορά στο μαγείρεμα. Στην χώρα μας καλλιεργούνται ολλανδικές ποικιλίες όπως η spunta, agria και bellini οπού είναι ποικιλίες που δίνουν την μέγιστη απόδοση. Άλλες ποικιλίες όπως η Kennebec και η Noa, εισάγονται τα τελευταία χρόνια για τη μεγάλη τους ανθεκτικότητα σε παρασιτικές ασθένειες. Όλες οι ποικιλίες είναι έτοιμες για βρώση αφού ολοκληρωθεί ο βιολογικός τους κύκλος δηλαδή περίπου στις 100 ημέρες αφότου έχει πραγματοποιηθεί η σπορά. Η καλλιέργεια της πατάτας έχει πολλούς εχθρούς και ασθένειες. Ο κυριότερος εχθρός είναι ο δορυφόρος όπου καταπολεμείται σχετικά εύκολα επειδή είναι στην επιφάνεια του φυτού. Στην ασθένεια του περονόσπορου οφείλεται η σημαντική μείωση της ποιότητας αλλά και της τελικής ποσότητας των πατατών γι’ αυτό το λόγο πραγματοποιούνται προληπτικοί ψεκασμοί. Τα τελευταία χρόνια η φυτοπροστασία περιλαμβάνει και διάφορες βιολογικές μεθόδους ενώ μεγάλη έμφαση δίνεται στη χρήση καλής ποιότητας πιστοποιημένου πατατόσπορου. Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στα χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες μιας συγκεκριμένη περιοχής παραγωγής πατάτας στην Ελλάδα, το οροπέδιο Λασιθίου. Μια περιοχή 1300 στρεμμάτων σε υψόμετρο 850 μ. στον νομό Λασιθίου της Κρήτης, η οποία διαθέτει πλούσια παράδοση στην παραγωγή κονδύλων πατάτας και διατηρεί σταθερή παραγωγή εδώ και τουλάχιστον 150 έτη. Παρουσιάζονται τα κυριότερα γνωρίσματα της περιοχής, καθώς και οι δυσκολίες που συνήθως καλούνται να αντιμετωπίσουν οι γεωργοί της συγκεκριμένης περιοχής.el
heal.abstractThe potato plant belongs to the dicotyledonous plant species which belongs to the genus Solanum of the family Solanaceae. It is a native plant of South America (Peru) and has been cultivated since Inca times. It was brought to Europe by the Spanish colonists. In Greece it was introduced in Corfu in 1800 and spread to the rest of the country around 1833. Potato is an annual plant and is propagated exclusively asexually using potato seeds. Apart from the above-ground vegetation (shoots, leaves and flowers), it also develops a significant underground vegetation. At the base of the underground shoots are the buds from which the stolons emerge, the ends of which swell and eventually become the potato tubers. No other part of the plant is usable. Climate is the most important factor determining the cultivation of potatoes. The most favourable climate consists of temperate regions where there are no extremes of temperature or drought. A suitable soil is considered to be one that has an average composition, good drainage, good aeration and a slightly acidic pH of 5,5-6. The potato plant requires abundant soil fertilisation. Nowadays there are more than 4,000 varieties of potatoes grown all over the world, and there are significant differences in size, colour, taste and cooking behaviour. In our country, Dutch varieties such as spunta, agria and bellini are grown, which are the varieties that give the highest yield. Other varieties such as Kennebec and Noa have been introduced in recent years for their high resistance to parasitic diseases. All varieties are ready to eat after their biological cycle is complete, i.e. about 100 days after sowing. Potato cultivation faces many pests and diseases. The main pest is the satellite weevil, which is relatively easy to control because it is on the surface of the plant. The disease of the Peronospora is responsible for a significant reduction in both the quality and the final quantity of potatoes, which is why preventive spraying is carried out. In recent years, plant protection has included various biological methods and great emphasis has been placed on the use of good quality certified potato seed. This thesis focuses on the characteristics and peculiarities of a specific potato production area in Greece, the Lassithi plateau. An area of 1300 hectares at an altitude of 850 m in the prefecture of Lassithi, Crete, which has a rich tradition in potato tuber production and has maintained a stable production for at least 150 years. The main features of the area are presented, together with the difficulties that farmers in this area usually face.el
heal.committeeMemberNameΚαριπίδης, Χαράλαμποςel
heal.committeeMemberNameΚουτσούκης, Χαράλαμποςel
heal.academicPublisherΤ.Ε.Ι. Ηπείρου, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής, Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων - Κατεύθυνση Φυτικής Παραγωγήςel
heal.academicPublisherIDteiep-
heal.numberOfPages75-
heal.fullTextAvailabilityfalse-
Appears in Collections:Προπτυχιακές εργασίες Τμ. Τεχνολόγων Γεωπόνων - Κατεύθυνση Φυτικής Παραγωγής

Files in This Item:
There are no files associated with this item.


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons