Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/39601
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΜοσχονάς, Ηρακλής Χ.el
dc.date.accessioned2025-11-11T12:36:21Z-
dc.date.available2025-11-11T12:36:21Z-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/39601-
dc.rightsCC0 1.0 Universal*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/*
dc.subjectΑθηροθρόμβωσηel
dc.subjectΑθηροσκλήρωσηel
dc.subjectΑιμοπετάλιαel
dc.subjectΘρόμβωσηel
dc.subjectΛευκοκύτταραel
dc.subjectΟυδετερόφιλα Λευκοκύτταραel
dc.titleΜηχανισμοί Αλληλεπίδρασης Αιμοπεταλίων-Λευκοκυττάρων: Ρόλος Στην Αθηροθρόμβωσηel
dc.typedoctoralThesis*
heal.typedoctoralThesisel
heal.type.enDoctoral thesisen
heal.type.elΔιδακτορική διατριβήel
heal.classificationΚλινική Βιοχημείαel
heal.dateAvailable2025-11-11T12:37:21Z-
heal.languageelel
heal.accessfreeel
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημώνel
heal.publicationDate2025-10-14-
heal.abstractΘεωρητικό Υπόβαθρο: Τα ουδετερόφιλα λευκοκύτταρα συνιστούν αναπόσπαστο τμήμα της γενικής ανοσίας, στρατολογούμενα κατά την παρουσία παθογόνων μικροοργανισμών, αλλά και σε συνθήκες ασηπτικής φλεγμονής. Τα ουδετερόφιλα, κατά την ενεργοποίησή τους, παράγουν ουδετεροφιλικά δίκτυα χρωματίνης (neutrophil extracellular traps, NETs), δηλαδή γενετικό υλικό εμπλουτισμένο σε πρωτεΐνες των ουδετεροφίλων, το οποίο απελευθερώνεται, παγιδεύει και εξουδετερώνει τα παθογόνα. Παρά το γεγονός αυτό, τα τελευταία 20 χρόνια, σωρεία μελετών έχουν παράσχει ισχυρές ενδείξεις ότι τα NETs συμβάλλουν στην παθοφυσιολογία πληθώρας νόσων, όπως είναι τα αυτοάνοσα νοσήματα, ο καρκίνος, ο σακχαρώδης διαβήτης, αλλά και η αθηροσκλήρωση και η θρόμβωση. Ανάμεσα στους παράγοντες που πυροδοτούν την παραγωγή των NETs είναι και τα αιμοπετάλια, των οποίων ο ρόλος στην αθηροθρόμβωση είναι γνωστός εδώ και δεκαετίες. Αν και στη διεθνή βιβλιογραφία έχει περιγραφεί μέχρι σήμερα, ως ένα βαθμό, η συνεργατική δράση των αιμοπεταλίων, των ουδετεροφίλων και των NETs ως προς τους παθοφυσιολογικούς μηχανισμούς της αθηροθρόμβωσης, η σχέση αυτή δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας Διδακτορικής Διατριβής ήταν η διαλεύκανση των μοριακών μηχανισμών που διέπουν την αλληλεπίδραση των αιμοπεταλίων και των λυκοκυττάρων, με έμφαση στα ουδετερόφιλα, στο πλαίσιο της παθοφυσιολογίας της αθηροθρόμβωσης. Υλικά και Μέθοδοι: Στο πλαίσιο της παρούσας Διατριβής, πραγματοποιήθηκε απομόνωση ανθρώπινων ουδετεροφίλων από ολικό αίμα υγειών εθελοντών, τα οποία ενεργοποιήθηκαν παρουσία ή απουσία διαφόρων διεγερτικών παραγόντων, όπως είναι τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια, τα PMPs, καθώς και κλασσικοί αγωνιστές των ουδετεροφίλων. Ταυτόχρονα, η ενεργοποίηση των ουδετεροφίλων ανεστάλη παρουσία ή απουσία ανασταλτικών παραγόντων όπως είναι η τικαγρελόρη. Διερευνήθηκε, ακόμη, ο ρόλος των υποδοχέων CD162 και TLR-4 των ουδετεροφίλων, στην επαγόμενη από αιμοπετάλια και PMPs ενεργοποίηση των ουδετεροφίλων. Πραγματοποιήθηκε δοκιμασία χημειοτακτισμού με το θάλαμο Boyden, ανοσοφθορισμός για τον ημιποσοτικό προσδιορισμό των NETs και την οπτικοποίησή τους, ενώ ο ποσοτικός προσδιορισμός τους πραγματοποιήθηκε με τη χρήση ELISA έναντι της συζευγμένης στο DNA μυελοϋπεροξειδάσης των ουδετεροφίλων και των NETs. Σε άλλα πειράματα, αντίστροφα, τα NETs ενεργοποίησαν τα αιμοπετάλια, και η ενεργοποίηση αυτή ανεστάλη παρουσία τικαγρελόρης. Στα πειράματα αυτά, παρασκευάστηκαν πλυμένα αιμοπετάλια και πραγματοποιήθηκε συσσωρευομετρία οπτικής διαπερατότητας. Αποτελέσματα: Το fMLP προκάλεσε ισχυρή επαγωγή του χημειοτακτισμού των ουδετεροφίλων. Ακόμη, τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια προκάλεσαν ισχυρή επαγωγή του χημειοτακτισμού των ουδετεροφίλων, είτε αυτά είχαν προενεργοποιηθεί εντός του συσσωρευομέτρου είτε είχαν ενεργοποιηθεί in situ. Η τικαγρελόρη ανέστειλε στατιστικά σημαντικά τόσο τον επαγόμενο από το fMLP χημειοτακτισμό των ουδετεροφίλων όσο και τον επαγόμενο από τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια χημειοτακτισμό των ουδετεροφίλων, είτε εντός του συσσωρευομέτρου είτε in situ. Μεταξύ όλων των αγωνιστών που δοκιμάσθηκαν, μόνο το PMA και το AA προκάλεσαν ισχυρή επαγωγή των NETs. Επιπλέον, τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια προκάλεσαν ισχυρή επαγωγή των NETs, είτε αυτά είχαν προενεργοποιηθεί εντός του συσσωρευομέτρου είτε είχαν ενεργοποιηθεί in situ. Η τικαγρελόρη ανέστειλε στατιστικά σημαντικά την επαγόμενη από τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια νέτωση, είτε εντός του συσσωρευομέτρου είτε in situ, αλλά δεν είχε επίδραση στην επαγόμενη από το PMA ή το AA νέτωση. Τα PMPs προκάλεσαν ισχυρή επαγωγή των NETs, και η νέτωση αυτή επίσης ανεστάλη στατιστικά σημαντικά από την τικαγρελόρη. Η χρήση των αντισωμάτων κατά των υποδοχέων CD162 και TLR-4 προκάλεσε εξασθένιση της επαγόμενης από ενεργοποιημένα αιμοπετάλια και PMPs, νέτωσης. Τέλος, τα NETs προκάλεσαν στατιστικά σημαντική συσσώρευση των αιμοπεταλίων, η οποία ανεστάλη στατιστικά σημαντικά από την τικαγρελόρη. Σε όλα τα παραπάνω πειράματα, η βιωσιμότητα των ουδετεροφίλων, καθώς και η καθαρότητα του δείγματος ήταν > 95%. Συμπεράσματα: Τα παραπάνω αποτελέσματα καταδεικνύουν έναν κεντρικό ρόλο των αιμοπεταλίων και των PMPs στην παθοφυσιολογία της αθηροθρόμβωσης, καθώς διαμεσολαβούν την ενεργοποίηση των ουδετεροφίλων και τη νέτωση διαμέσου των υποδοχέων CD162 και TLR-4 των ουδετεροφίλων.el
heal.advisorNameΤσελέπης, Αλέξανδρος Δ.el
heal.committeeMemberNameΤσελέπης, Αλέξανδροςel
heal.committeeMemberNameΤζάκος, Ανδρέαςel
heal.committeeMemberNameΣτάκος, Δημήτριοςel
heal.committeeMemberNameΔούλιας, Πασχάλης-Θωμάςel
heal.committeeMemberNameΤενοπούλου, Μαργαρίταel
heal.committeeMemberNameΚαλαντζή, Καλλιρόηel
heal.committeeMemberNameΧατζημιχαήλ, Ελευθερίαel
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Χημείαςel
heal.academicPublisherIDuoiel
heal.numberOfPages135el
heal.fullTextAvailabilitytrue-
Appears in Collections:Διδακτορικές Διατριβές - ΧΗΜ



This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons