Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/38208
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΤάγαρη, Ευανθία Βασιλικήel
dc.date.accessioned2024-07-16T09:39:51Z-
dc.date.available2024-07-16T09:39:51Z-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/38208-
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.17914-
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/*
dc.subjectΛευκόχρυσος(ΙΙ)el
dc.subjectΜονολειτουργικάel
dc.subjectΚυτταροτοξικάel
dc.subjectΠυριδίνεςel
dc.titleΜονολειτουργικά Κυτταροτοξικά Σύμπλοκα του Pt(II)el
dc.typemasterThesisen
heal.typemasterThesisel
heal.type.enMaster thesisen
heal.type.elΜεταπτυχιακή εργασίαel
heal.dateAvailable2024-07-16T09:40:51Z-
heal.languageelel
heal.accessfreeel
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημώνel
heal.publicationDate2024-07-04-
heal.abstractΣτην παρούσα ερευνητική εργασία, συντέθηκαν και χαρακτηρίστηκαν τρία μονολειτουργικά σύμπλοκα του Pt(II) με τον γενικό τύπο [Pt(en)(L)Cl]NO3, όπου η ομάδα en = αιθυλενοδιαμίνη και L = πυριδίνη στο σύμπλοκο (1), την 2-μεθυλοπυριδίνη στο σύμπλοκο (2) και την 2-φαινυλοπυριδίνη στο σύμπλοκο (3). Οι μελέτες υδρόλυσης που πραγματοποιήθηκαν με στόχο τον προσδιορισμό των αντίστοιχων σταθερών για τα σύμπλοκα (1) και (2), έδειξαν ότι η αύξηση του ογκώδους του βοηθητικού υποκαταστάτη L οδηγεί στην μείωση του ρυθμού υδρόλυσης της εκάστοτε ένωσης. Το σύμπλοκο (3) εμφάνισε ξεχωριστή συμπεριφορά, με αποτέλεσμα την αδυναμία προσδιορισμού της σταθεράς υδρόλυσής του. Παρά τις ομοιότητες που εντοπίστηκαν όσον αφορά την κινητική των συμπλόκων (1) και (2) σε υδατικό μέσο με το phenanathriplatin, η κυτταροτοξική δράση τους ήταν ελάχιστη εναντίον της κυτταρικής σειράς καρκίνου του πνεύμονα, Α549. Για την ίδια καρκινική σειρά, μόνο το σύμπλοκο (3) επέδειξε αξιοσημείωτη κυτταροτοξικότητα με τιμή IC50 = 41,11±2,1 μΜ. Η μελέτη αλληλεπίδρασης του DNA αποκάλυψε ότι τα σύμπλοκα (1) και (2) συνδέονται με τη νουκλεοβάση, γουανοσίνη, μέσω του N7, με αποτέλεσμα την αύξηση του πληθυσμού της διαμόρφωσης σακχάρου 3Ε (C3’-endo). Ωστόσο, η στερεοχημική παρεμπόδιση που παρατηρήθηκε μεταξύ της μεθυλικής ομάδας της πυριδίνης και του σακχάρου της γουανοσίνης στο σύμπλοκο (2), επηρέασε σημαντικά την ισορροπία των διαμορφωμερών 3Ε (C3’-endo) και 2Ε (C2’-endo). Τέλος, το σύμπλοκο (3) και συγκεκριμένα η σχετική θέση μεταξύ του 9-MeGH8 και του φαινυλικού δακτυλίου της 2-φαινυλοπυριδίνης, υπέδειξε ότι Ν-ετεροκυκλικοί υποκαταστάτες με εκτεταμένο αρωματικό σύστημα και κατάλληλο προσανατολισμό μπορούν να ενισχύσουν την κυτταροτοξική δράση αυτού του τύπου συμπλόκων.el
heal.advisorNameΓαρούφης, Αχιλλέαςel
heal.committeeMemberNameΜαλανδρίνος, Γεράσιμοςel
heal.committeeMemberNameΧατζηκακού, Σωτήριοςel
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Χημείαςel
heal.academicPublisherIDuoiel
heal.numberOfPages102el
heal.fullTextAvailabilitytrue-
Appears in Collections:Διατριβές Μεταπτυχιακής Έρευνας (Masters) - ΧΗΜ

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ_ΤΑΓΑΡΗ_V4.pdf3.05 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons