Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/31075Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Ξανθοπούλου, Μαριάννα | el |
| dc.date.accessioned | 2021-06-01T06:26:37Z | - |
| dc.date.available | 2021-06-01T06:26:37Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/31075 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.10904 | - |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States | * |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/ | * |
| dc.subject | Βιοϊατρική | el |
| dc.subject | Θειοαμίδια | el |
| dc.title | Εφαρμογές των θειοαμιδίων στη βιοϊατρική | el |
| heal.type | doctoralThesis | - |
| heal.type.en | Doctoral thesis | en |
| heal.type.el | Διδακτορική διατριβή | el |
| heal.secondaryTitle | σύνθεση και μελέτη νέων οργανοκασσιτερικών (IV) ενώσεων των θειοαμιδίων με πιθανή βιολογική δράση | el |
| heal.classification | Βιοϊατρική | - |
| heal.identifier.secondary | https://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/29913#page/1/mode/2up | - |
| heal.dateAvailable | 2021-06-01T06:27:39Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Χημείας | el |
| heal.publicationDate | 2006 | - |
| heal.bibliographicCitation | Βιβλιογραφία: σ. 417-430 | el |
| heal.abstract | Η παρούσα διατριβή περιλαμβάνει τη σύνθεση, το χαρακτηρισμό και τη μελέτη συμπλόκων ενώσεων του κασσιτέρου(IV) με βιολογικά ενεργούς υποκαταστάτες, τα θειοαμίδια Ο χαρακτηρισμός τους έγινε με χρήση φασματοσκοπικών μεθόδων (IR. Raman, MOssbauer, 'Η-, 1JC-, ,,,9Sn-NMRt UV), καθώς και με κρυσταλλογραφία ακτίνων X Οι ενώσεις που χρησιμοποιήθηκαν ως υποκαταστάτες για την παρασκευή των σύμπλοκων ενώσεων ττου μελετήθηκαν ανήκουν στην οικογένεια των θειοαμιδίων και είναι οι εξής: 2-mercaptothiazoline C3H5NS2 (1). 2-mercaptobenzo-1,3-thiazole C7H5NS2 (2). 2-mercapto-5-chloro-benzo-1.3-thiazole C7H4CINS2 (3). 2-mercaptobenzimidazole C7HeN2S (4), 2-mercapto-5-methyl-benzimidazole CeHeN^ (5), 2-mercaptobenzoxazole C7H5NOS (6). 2-mercapto-pyridine C5H5NS (7), 2-mercaptonicotinic acid (2-mercapto-pyndine-3-carboxylic acid) Ce,H;,N02S (8), 2-mercapto-benzoic acid CrHeOyS (9), που δεν ανήκει στα θειοαμίδια. 2-mercaptopyrimidine C4H4N2S (10). 2-mercapto-4-methyl-pyrimidine C&H5N2S (11) Παρασκευάστηκαν τα δι-μέθυλο-, δι-βούτυλο-, διφαίνυλο-, τριφαίνυλο- και τριβούτυλο-κασσιτερικά παράγωγα των υποκαταστατών αυτών σε αναλογίες μετάλλου υποκαταστάτη 1:2 (για τα δι-οργανοκασσιτερικά παράγωγα). 1:1 (για τα τρι-οργανοκασσιτερικά παράγωγα και τα δι-οργανοκασσιτερικά παράγωγα των υποκαταστατών 2* mercaptonicotinic acid και 2-mercapto-benzoic acid) και 2:1 (για τα τριφαίνυλο παράγωγα των υποκαταστατών 2-mercaptonicotmic acid και 2-mercapto-benzoic acid). Σε όλες τις περιπτώσεις η ένταξη του θειοσμιδικού υποκαταστάτη γίνεται μέσω του εξωκυκλικού ατόμου S και δευτερευόντως από το ετεροκυκλικό Ν. Έγινε μελέτη της αντικαρκινικής και αντιμεταστατικής δραστικότητας των ενώσεων που συντέθηκαν, καθώς επίσης και του πιθανού μηχανισμού της αντικαρκινικής τους δραστικότητας. Η μελέτη της αντικαρκινικής δράσης των ενώσεων αυτών έγινε με δύο τρόπους. Ο πρώτος αφορά την μελέτη των ενώσεων αυτών in vitro, σε καλλιέργειες καρκινικών κυττάρων Sarcoma. HeLa. HL-60, BGC-823 και Bel-7402, καθώς και μελέτη και in vivo της πιο δραστικής έναντι των καλλιεργειών των λυομυοσαρκωματικών κυττάρων. Όλες οι ενώσεις που μελετήθηκαν προκαλούν κυτταρικό θάνατο σε σχετικά μικρές συγκεντρώσεις. Τα τριφαίνυλο παράγωγα των υποκαταστατών 2-mercaptobenzo-1.3-thiazole, 2-mercapto-5-chloro-benzo-1.3-thiazole και 2-mercaptopyrimidine παρουσιάζουν μεγαλύτερη κυτταροτοξικότητα έναντι των καλλιεργειών καρκινικών λυομυοσαρκωματικών κυττάρων σε σύγκριση με τα αντίστοιχα δι-οργανοκασσιτερικά ανάλογα και το cis-Platin Μεταξύ των τρι-οργανοκασσιτερικών παραγώγων των υποκαταστατών που μελετήθηκαν, πιο δραστικό έναντι των καλλιεργειών αυτών εμφανίζεται το παράγωγο του 2-mercaptonicotinic acid, ενώ δεύτερο στη σειρά είναι το πσράγωγο του 2-mercapto-5-chloro-benzo-1.3-thiazole. Γενικά οι ενώσεις με υποκαταστάτες παράγωγα της 2-mercaptopyrimidine εμφανίζουν μεγαλύτερη αντικαρκινική δραστικότητα από τις αντίστοιχες ενώσεις με υποκαταστάτες παράγωγα του 2-mercaptobenzothiazole. Τέλος, Το τριφαίνυλο-παράγωγο T0U 2-mercaptomcotimc acid, ως η ένωση που παρουσιάζει ιη μεγαλύτερη κυπαροτοξικότητα, μελετήθηκε και in vivo σε επίμυες και εμφανίζει τιμή LD50 80mg/kg βάρους. Ο δεύτερος τρόπος μελέτης περιλαμβάνει τη μελέτη της επίδρασης των ενώσεων στην υπεροξείδωση των λιπαρών οξέων και στην καταλυτική δράση του ένζυμου λπτοξυγενάση, που είναι πολύ βασικό για το καρκινικό κύτταρο, αφού ελέγχει βασικές μεταβολικές του πορείες. Οι ενώσεις των οποίων η επίδραση μελετήθηκε στην υπεροξείδωση του ελαϊκού οξέος, απουσία ενζύμου, δρουν ως ενεργοποιητές της Η σειρά δραστικότητας για τα παράγωγα της 2-mercaptopyrimidine είναι Mc2>Bu2>Ph2 και Ph3>Ph2 Η σειρά δραστικότητας των παραγώγων του 2-mercapto-5-chloro-benzothiazole στην ενεργοποίηση τα υπεροξείδωσης είναι αντίθετα Me2<Bu2<Ph2 και Ph3<Ph2 Αν και ο προτεινόμενος στη βιβλιογραφία μηχανισμός δράσης των οργανοκαοσιτερικών ενώσεων στην υπεροξείδωση του ελαϊκού οξέος μπορεί να εξηγήσει τη σειρά δραστικότητας των παραγώγων της 2-mercaptopyrimidine. αφού περιλαμβάνει το σχηματισμό ριζών R* και η σειρά δραστικότητας των παραγώγων αυτών ακολουθεί τη σειρά δραστικότητας των ριζών (Me*>Bu«>Ph·). δεν μπορεί να εξηγήσει τη σειρά δραστικότητας των παραγώγων του 2-mercapto-5-chk>ro-benzothiazole Φάσματα ESR των ενώσεων αυτών υποδεικνύουν τη συμμετοχή του υποκαταστάτη στο σχηματισμό ριζών, και έΙΥόμένως ή δράΟτικόΐητα των οργανοκαοσιτερικών ενώσεων μπορεί να θέιυρηθεί όίι οφείλεται στην παραγωγή ριζών R· ή ριζών (R„SnUJ·. Επίσης, όλες οι ενώσεις που μελετήθηκαν, αναστέλλουν την καταλυτική δράση της λιποξυγενάσης και εμποδίζουν την υπεροξείδωση του λινελαϊκού οξέος σε υδροπεροξυλινελαϊκό οξύ σε συγκεντρώσεις ττολύ μικρότερες από τις συγκεντρώσεις που αναστέλλουν τη δράση του ενζύμου οι αντίστοιχοι υποκαταστάτες και το cis-Platin Στην περίπτωση αυτή οι ενώσεις με υποκαταστάτες παράγωγα του 2-mercaptobenzothiazole είναι πιο δραστικοί αναστολείς της λιποξυγενάσης από τις ενώσεις με υποκαταστάτες παράγωγα της 2-mercaptopyridine. Η γενική σειρά δρασιικότητας των ενώσεων του ίδιου θειοαμιδικού υποκαταστάτη είναι μεταξύ των δι-οργανοκασσιτερικών παραγώγων: Me2<Bu2<Ph2 και μεταξύ δι- και ιρι-φαινυλο-παραγώγων: Ph3<Ph2 Εξαίρεση οποιελούν τα παράγωγα ίου 2-mercaptomcotmic acid και της 2*mercaptopynmidine, όπου τα τρι-φαινυλο-παράγωγα είναι πιο δραστικοί αναστολείς της λιποξυγενάσης από τα δι-φαινυλο-ανάλογά τους. Επιπλέον ο μηχανισμός με τον οποίο αναστέλλουν οι ενώσεις αυτές το ένζυμο είναι μικτός, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και με θεωρητικούς υπολογισμούς. Προσδιορίστηκαν θεωρητικά τα σημεία στα οποία γίνεται η πρόσδεση του υποστρώματος S και των ενώσεων-αναστολέων I πάνω στο ένζυμο Ε στα συμπλοκα ES, ΕΙ και ESI και βρεθηκε να είναι διαφορετικά. Τέλος, για να διαπιστωθούν οι αντιμεταστατικές τους ιδιότητες μελετήθηκε η επίδρασή τους στη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων, κυττάρων που υποβοηθούν τη μετάσταση των καρκινικών κυττάρων μέσω του αίματος. | el |
| heal.abstract | The present thesis comprises the synthesis, characterization and study of organotin(IV) complexes of the biological active ligands, thioamides. The complexes were characterized by spectroscopic methods (IR. Raman, Mdssbauer, ’Η-, 13C-, mSn-NMR, UV), and and X-ray crystallography. The compounds that were used as ligands for the synthesis of the complexes were the thioamides 2-mercaptothiazoline C3H5NS2 (1), 2-mercaptobenzo-1.3-thiazole 07Η5Ν$2 (2). 2-mercapto-5-chloro-benzo-1.3-thiazole C7H4CINS2 (3). 2-mercaptobenzimidazole C7H6N7S (4), 2-mercapto-5-methyl-benzimidazole C„HBN2S (5). 2-mercaptobenzoxazole C;H5NOS (6). 2-mercapto-pyhdine C5H5NS (7), 2- mercaptonicotinic acid (2-mercapto-pyridine-3-carboxylic acid) C6H5N02S (8). 2-mercapto-benzoic acid C/HgOtS (9), which is not a thioamide ligand, 2-mercaptopyrimidine C4H4N2S (10), 2-mercapto-4-methyl-pyrimidine CsH«,N2S (11). Di-methyl, di-butyl-, di-phenyl-, tri-phenyl- and tributyi-tin(IV) derivatives of these ligands were synthesized in metal-to-ligand molar ratios 1:2 (concerning di-organotin(IV) derivatives). 1:1 (concerning tri-organotin(IV) derivatives and di-organotin(IV) derivatives of 2-mercaptonicotinic acid and 2-mercapto-benzoic acid) and 2:1 (concerning tri-organotin(IV) derivatives of 2-mercaptonicotinic acid and 2-mercapto-benzoic acid). In all cases the complexation of the thioamide ligand to the metal center occurs via hexocyclic S and heterocyclic N. The thesis also includes the study of anticancer activity of the synthesized compounds. Some of the complexes were screened in vitro against Sarcoma. HeLa. HL-60. BGC-823 and Bel-7402 cell lines. Additionally, the most active compound was studied in vivo. All tested compounds were found to cause cell death in low concentrations. The tri-phenyltin derivatives of 2-mercaptobenzo-1,3-thiazole. 2-mercapto-5-chloro-benzo-1.3-thiazote and 2-mercaptopyrimidine were found to be more active against cultures of Sarcoma cancer cells compared to the corresponding di-organotin derivatives and cis-Platin Between the tested tri-organotin(IV) derivatives, the tri-phenyltin derivative of 2* mercaptonicotinic acid shows the highest antitumor activity against Sarcoma cancer cells, and the triphenyl derivative of 2-mercapto-5-chloro-benzothiazole is the second more active compound. Generally, the compounds that contain ligands-derivatives of 2-mercaptopyrimidine show higher anticancer activity compared to those containing ligands-derivatives of 2-mercaptobenzothiazole. Moreover, the tri-phenyltin derivative of 2-mercaptonicotinic acid, as the compound that shows the higher antitumor activity against sarcoma cancer cells, was tested in vivo in rats and the value of LDM is 80mg/kg. Furthermore, the influence of the synthesized organotin(IV) compounds upon the peroxidation of fatty acids, oleic and linoleic, was studied in absence and presence of the enzyme Lipoxygenase, an essential for cancer cell enzyme, that controls vital metabolic pathways. All tested compounds were found to promote the peroxidation of oleic acid in the absence of the enzyme. The activity succession of the derivatives of 2-mercaptopyrimidine is Me2>Bu2>Ph2 and Phj>Ph2. On the contrary, the activity succession upon the peroxidation of oleic acid for the derivatives of 2-mercapto-5-chloro-benzothiazole is Me2<Bu2<Ph2 and Pbj<Ph2. Even though the proposed mechanism of action of the organotin(IV) derivatives upon the peroxidation of oleic acid interpret the activity succession of 2-mercaptopynmidine organotin derivatives, which contains the formation of R* radicals, because they follow the activity succession of free radicals (Me*>Bu*>Ph·), it does not explain the activity succession of 2-mercapto-5-chloro-benzothiazole organotin derivatives The ESR spectra of these compounds indicate the participation of the ligand to the formation of the radicals, and therefore the activity of organotin derivatives can be attributed to the formation of R* or [RnSnLradicals. Also, all tested compounds were found to inhibit the activity of the eazyme upon the catalytic peroxidation of linoleic acid to hyroperoxylinoleic acid, in lower concentrations comparing to those of the corresponding ligands and cis-Platin The 2-mercaptobenzothiazole organotin derivatives are more active lipoxygenase inhibitors than the 2-mercaptopyridme organotin derivatives. The general activity succession of compounds containing the same thioamide ligand is Mo2<Bu2<Ph2 and among tn- and di-phenyl organotin(IV) derivatives Phj<Ph2 The 2-mercaptonicotinic acid and της 2-mercapto-pyrimidine organotin(IV) derivatives are exemptions to this succession, as the tri-phenyl derivative is better inhibitor of LOX than the corresponding di-phenyl derivative. The mechanism of inhibition is mixed, which is also confirmed by theoretical calculations. The biding sites of both the substrate S and the organotin inhibitors I on the enzyme E were theoretically determined at ES, El and ESI complexes and found to be different. In order to ascertain the anti-metastatic properties of organotin compounds, their influence upon the aggregation of platelets, which are cells that assist the metastasis of cancer cells, was also studied. | en |
| heal.advisorName | Χατζηκακού, Σωτήριος | el |
| heal.committeeMemberName | Χατζηκακού, Σωτήριος | el |
| heal.committeeMemberName | Χατζηλιάδης, Νικόλαος | el |
| heal.committeeMemberName | Περλεπές, Σπυρίδων | el |
| heal.committeeMemberName | Κόβαλα-Δεμερτζή, Δήμητρα | el |
| heal.committeeMemberName | Χαραλαμπόπουλος, Κωνσταντίνος | el |
| heal.committeeMemberName | Λουλούδη, Μαρία | el |
| heal.committeeMemberName | Καρκαμπούνας, Σπυρίδων | el |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Χημείας | el |
| heal.academicPublisherID | uoi | - |
| heal.numberOfPages | 478 σ. | - |
| heal.fullTextAvailability | false | - |
| Appears in Collections: | Διδακτορικές Διατριβές - ΧΗΜ | |
Files in This Item:
There are no files associated with this item.
This item is licensed under a Creative Commons License
