Please use this identifier to cite or link to this item: https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/30328
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorΚουτσοτόλης, Αλέξανδροςel
dc.date.accessioned2020-11-20T14:48:32Z-
dc.date.available2020-11-20T14:48:32Z-
dc.identifier.urihttps://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/30328-
dc.identifier.urihttp://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.10216-
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/*
dc.subjectΔιάβρωσηel
dc.subjectΚράματα αλουμινίουel
dc.titleΣυμπεριφορά κραμάτων και σύνθετων AI σε διάβρωση αποφλοίωσης σε συνθήκες δεδομένης επιφανειακής τραχύτηταςel
heal.typemasterThesis-
heal.type.enMaster thesisen
heal.type.elΜεταπτυχιακή εργασίαel
heal.classificationΔιάβρωση-
heal.classificationΚράματα αλουμινίου-
heal.dateAvailable2020-11-20T14:49:32Z-
heal.languageel-
heal.accessfree-
heal.recordProviderΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικώνel
heal.publicationDate2016-
heal.bibliographicCitationΒιβλιογραφία: σ. 153-156el
heal.abstractΣτην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή μελετάται η συμπεριφορά διαφόρων τύπων κραμάτων αλουμινίου σε διάβρωση αποφλοίωσης. Πιο συγκεκριμένα μελετάται η συμπεριφορά σε διάβρωση αποφλοίωσης των κραμάτων αλουμινίου 1050, 2024, 7075 και οι μηχανισμοί διάβρωσης αυτών των δομών, καθώς και των σύνθετων υλικών μεταλλικής μήτρας καθαρού Αl 1050 τα οποία ενισχύθηκαν με κεραμικά σωματίδια TiC, σε κατάσταση λειασμένης επιφάνειας για προσομοίωση υποβαθμισμένης επιφάνειας λόγω έκθεσης σε συνθήκες φθοράς. H διπλωματική εργασία περιλαμβάνει τη μεταλλογραφική προετοιμασία των δοκιμίων, κεφάλαιο πολύ σημαντικό για την ακρίβεια των πειραματικών αποτελεσμάτων που προκύπτουν στη συνέχεια. Ακολουθεί το πειραματικό σκέλος το οποίο ασχολείται με την εκτενή μεταλλογραφική μελέτη της βλάβης διάβρωσης και την μελέτη των επιφανειών για την αναγνώριση των φυσικών μηχανισμών της βλάβης σε δοκίμια λειασμένα για διαφορετικούς χρόνους έκθεσης σε διαβρωτικό περιβάλλον. Διαδικασία που περιγράφεται εκτενώς στα πρότυπα ASTM – G34, ASTM – G46 και ASTM – G67. Επιπλέον παρουσιάζονται τα κύρια αποτελέσματα της πειραματικής διαδικασίας από τα οποία συμπεραίνουμε ότι η βλάβη διάβρωσης συσσωρεύεται βαθμιαία και εξελίσσεται σε συνάρτηση με το χρόνο έκθεσης από τρημματική σε διάβρωση αποφλοίωσης. Παρατηρείται στις επιφάνειες που μελετώνται η ύπαρξη ψαθυροποιημένων περιοχών κάτω από το στρώμα διάβρωσης κάτι το οποίο αποδίδεται στην προσρόφηση υδρογόνου στις ψαθυροποιημένες αυτές ζώνες που παράγεται κατά τη διαδικασία της διάβρωσης. Όσο αναφορά τη συμπεριφορά σε φθορά των σύνθετων υλικών μεταλλικής μήτρας παρατηρείται η μείωση του ρυθμού φθοράς με αύξηση του ποσοστού ενίσχυσης. Αναφέρεται ότι η μελέτη που πραγματοποιήθηκε συνοδεύεται από μελέτη των αποτελεσμάτων με τη χρήση του οπτικού μικροσκοπίου. Η μεταλλογραφική ανάλυση της άνω επιφάνειας των δοκιμίων, έδειξε ότι η βλάβη διάβρωσης στους πρώτους χρόνους έκθεσης έχει την μορφή τρημμάτων, ενώ μετά την ανάπτυξη της περικρυσταλλικής προσβολής ξεκινά η διάβρωση αποφλοίωσης. Η βλάβη διάβρωσης γίνεται πιο έντονη με την πάροδο του χρόνου έκθεσης. Πιο συγκεκριμένα η βλάβη διάβρωσης στην άνω επιφάνεια των δοκιμίων, μετά από 2ώρες είναι ήπια τρημματική διάβρωση, 8ώρες είναι έντονη τρημματική διάβρωση, ενώ μετά από 16 ώρες και 24 ώρες έκθεσης ξεκινάει η διάβρωση αποφλοίωσης. Οι τομές που πραγματοποιήθηκαν στην άνω επιφάνεια, ανέδειξαν ότι το σχήμα των τρημμάτων ήταν γενικώς ακανόνιστο, αλλά παρατηρήθηκε ότι μετά από 8 ώρες στο διάλυμα αποφλοίωσης τα βαθύτερα τρήμματα ήταν υποσκαμμένα. Η διάβρωση εξελίχθηκε από τρημματική σε αποφλοίωση σε χρόνο έκθεσης μεταξύ 12 και 16 ωρών στο διαβρωτικό διάλυμα αποφλοίωσης. Πιο συγκεκριμένα, αναπτύχθηκε περικρυσταλλική προσβολή στο κάτω μέρος της βλάβης. Μετά από 24 ώρες έκθεσης η αποφλοίωση και η περικρυσταλλική προσβολή ήταν πιο έντονη. Για όλες τις περιπτώσεις έκθεσης, μετρήθηκε το μέσο βάθος όλων των τρημμάτων και των περιοχών αποφλοίωσης, το μέγιστο βάθος τους, η διάμετρος αλλά και η πυκνότητά τους. Με βάση την ποσοτικοποίηση των χαρακτηριστικών της βλάβης διάβρωσης, μπορεί να χαρακτηριστεί η εξέλιξη της βλάβης διάβρωσης από την έναρξη της με την μορφή τρημμάτων, έως και την ανάπτυξη της αποφλοίωσης. Πιο συγκεκριμένα[28]:  Κατά την μετάβαση από 2 ώρες σε 4 ώρες έκθεσης, όπου η βλάβη διάβρωσης χαρακτηρίζεται ως τρημματική, παρατηρείται αύξηση της πυκνότητας των τρημμάτων, αλλά και σημαντική αύξηση της διαμέτρου των βαθύτερων τρημμάτων. Το βάθος προσβολής δεν αυξάνεται σημαντικά, και γενικότερα παρατηρείται μια τάση για δημιουργία νέων τρημμάτων παρά για αύξηση των γεωμετρικών χαρακτηριστικών των ήδη υπαρχόντων. Μετά από 8 ώρες έκθεσης, η διάμετρος αλλά και το βάθος των τρημμάτων αυξάνονται σημαντικά και φαίνεται ότι η διαβρωτική προσβολή εκτείνεται τόσο κατά το βάθος όσο και κατά την επιφάνεια του υλικού. Αντίθετα, ο ρυθμός αύξησης της πυκνότητας των τρημμάτων έχει μειωθεί. Όταν το υλικό εκτέθηκε για 12 ώρες στο διάλυμα αποφλοίωσης, όλα τα χαρακτηριστικά της διάβρωσης αυξήθηκαν. Παρατηρήθηκε όμως ιδιαίτερη αύξηση της διαμέτρου των τρημμάτων, γεγονός που καταδεικνύει την συνένωση τους. Ταυτόχρονα αυξήθηκε και η πυκνότητα των τρημμάτων.  Κατά την μετάβαση από 12 ώρες έκθεσης σε 16, παρατηρήθηκε ραγδαία αύξηση του μέσου βάθους προσβολής αλλά και της διαμέτρου των τρημμάτων. Πλέον, τα τρήμματα έχουν συνενωθεί γύρω από τα βαθύτερα, δημιουργώντας περιοχές αποφλοίωσης. Αυτό αντικατοπτρίζεται από το γεγονός ότι δεν έχει αυξηθεί σημαντικά το μέγιστο βάθος προσβολής μεταξύ 12 και 16 ωρών έκθεσης. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και από τη σύγκριση των χαρακτηριστικών της διάβρωσης μετά από 16 και 24 ώρες έκθεσης. Η διάμετρος των περιοχών αποφλοίωσης αυξήθηκε σημαντικά σε σχέση με την αύξηση του βάθους προσβολής. Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι το μέσο και το μέγιστο βάθος προσβολής στις περιπτώσεις όπου αναπτύχθηκε διάβρωση αποφλοίωσης δεν διαφέρουν σημαντικά[22]. Η βλάβη διάβρωσης ξεκινά υπό μορφή τρημμάτων και εξελίσσεται σε αποφλοίωση μετά την ανάπτυξη περικρυσταλλικής διάβρωσης. Το σχήμα των τρημμάτων και των περιοχών αποφλοίωσης βρέθηκε να είναι ακανόνιστο. Τέλος η μελέτη μας περιλαμβάνει το διάγραμμα κυκλικής ποτενσιοδυναμικής πόλωσης για το καθαρό Αl 1050. H μεθοδολογία που αναπτύχθηκε στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή (μεταλλογραφική προετοιμασία δοκιμίων – πειραματικό μέρος – διάβρωση αποφλοίωσης – χρήση οπτικού μικροσκοπίου – εξαγωγή συμπερασμάτων) οδηγεί στην ασφαλέστερη εκτίμηση των διαβρωμένων δομών και στην αναγκαιότητα ύπαρξης μιας διαδικασίας ελέγχου [1], [2], [3], [4], [5] προς αποφυγή τέτοιων επιθετικών μορφών διάβρωσης.el
heal.advisorNameΛεκάτου, Αγγελικήel
heal.committeeMemberNameΛεκάτου, Αγγελικήel
heal.committeeMemberNameΚαράντζαλης, Αλέξανδροςel
heal.academicPublisherΠανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σχολή Θετικών Επιστημών. Τμήμα Μηχανικών Επιστήμης Υλικώνel
heal.academicPublisherIDuoi-
heal.numberOfPages180 σ.-
heal.fullTextAvailabilitytrue-
Appears in Collections:Διατριβές Μεταπτυχιακής Έρευνας (Masters) - ΜΕΥ

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
Μ.Ε. ΚΟΥΤΣΟΤΟΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 2016 .pdf8.58 MBAdobe PDFView/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons