Please use this identifier to cite or link to this item:
https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/29498Full metadata record
| DC Field | Value | Language |
|---|---|---|
| dc.contributor.author | Αντωνιάδου-Λάππα, Λαμπρινή | el |
| dc.date.accessioned | 2019-09-05T10:37:38Z | - |
| dc.date.available | 2019-09-05T10:37:38Z | - |
| dc.identifier.uri | https://olympias.lib.uoi.gr/jspui/handle/123456789/29498 | - |
| dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26268/heal.uoi.521 | - |
| dc.rights | Default License | - |
| dc.subject | Φουκώ | el |
| dc.subject | Εξουσία | el |
| dc.subject | Χειραφέτηση | el |
| dc.subject | Foucault | en |
| dc.subject | Power | en |
| dc.subject | Emancipation | en |
| dc.title | Εξουσία και χειραφέτηση στη σκέψη του Michel Foucault | el |
| dc.title | Power and emancipation on Foucault's thought | en |
| heal.type | masterThesis | - |
| heal.type.en | Master thesis | en |
| heal.type.el | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| heal.classification | Foucault, Michel, 1926-1984 | en |
| heal.dateAvailable | 2019-09-05T10:38:39Z | - |
| heal.language | el | - |
| heal.access | free | - |
| heal.recordProvider | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας | el |
| heal.publicationDate | 2019 | - |
| heal.bibliographicCitation | Βιβλιογραφία: σ. 146-151 | el |
| heal.abstract | Ο Michel Foucault, όντας ως επί το πλείστον φιλόσοφος είναι παράλληλα και ένας κοινωνικός ακτιβιστής. Η παρούσα εργασία στοχεύει αφενός στην ανάδειξη του πολύπλευρου ενδιαφέροντος του φιλοσόφου, ο οποίος μπορεί να είχε κατά τα λεγόμενα του ίδιου ένα ενσυνείδητα περιορισμένο ερευνητικό αντικείμενο, -την κατασκευή και οριοθέτηση του υποκειμένου μέσα από τις εξουσιαστικές πρακτικές και τις μορφές γνώσης-, αλλά ερεύνησε την πρότασή του σε πολλούς τομείς του κοινωνικού επιστητού, και αφετέρου στοχεύει στην ανάδειξη μιας διαφορετικής από τις τετριμμένες παρουσιάσεις του προσώπου του Foucault. Ο φιλόσοφος δεν νοείται ως ο κλασικός μηδενιστής, όπως έχει χαρακτηριστεί πολλάκις, αλλά ως ένας άνθρωπος ο οποίος προσπάθησε με το έργο του και κατ’ επέκταση με την ίδια του τη ζωή να βρει μια ελπίδα για το υποκείμενο και τη μορφή του. Στα πρώτα δύο κεφάλαια της εργασίας παρουσιάζονται οι κάθε λογής εξουσιαστικές μορφές, οι εγκλεισμοί σε ιδρύματα ειδικά σχεδιασμένα για φρενοβλαβείς, οι τρόποι αντιμετώπισής τους από τις δυνάμεις και οι εν γένει προσπάθειες εκμηδένισης της ανθρώπινης ουσίας τους. Παρόλα αυτά δεν εκλείπουν τα παραδείγματα που κατάφεραν να «σπάσουν» τις επιβεβλημένες πρακτικές, προβαίνοντας σε μια μορφή αγώνα και αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο ότι όσο κατασκευασμένη και αν είναι η ύπαρξη μας, πάντα υπάρχει περιθώριο ελευθερίας. Αντίστοιχα θέματα πραγματεύονται και τα επόμενα κεφάλαια, το τρίτο και το τέταρτο, με την φυλακή από τη μεριά της να αναδημιουργεί (αντί να «σωφρονίζει») εγκληματίες, οι οποίοι όμως πολλές φορές αντιδρούν στην πειθαρχία και την υπακοή που τους επιβάλλεται, και τον τομέα της λογοτεχνίας από την άλλη μεριά, που ενώ θέτει συγκεκριμένους γλωσσικούς κανόνες, υπάρχουν μερίδες ατόμων έτοιμες να αποδομήσουν το όριο της γλώσσας και να την αφήσουν στην διαφάνειά της. Κατ’ επέκταση να αφήσουν τον ίδιο τον άνθρωπο στην διαφάνειά του, αποδιώχνοντας συστολές, νόμους και απαγορεύσεις. Τα επόμενα κεφάλαια της εργασίας, που ακολουθούν την μεταστροφή της σκέψης του Foucault από ένα υποκείμενο πλήρως κατασκευασμένο είτε σωματικά, είτε εσωτερικά, είτε στην προκειμένη περίπτωση σεξουαλικά (κεφάλαιο πέντε), σε έναν εαυτό που έχει χειραφετητικά περιθώρια (κεφάλαιο έξι), μελετούν τις τεχνικές που ακολουθούσαν τα άτομα στους κλασικούς και ελληνορωμαϊκούς χρόνους με σκοπό να επιμεληθούν τους εαυτούς τους. Όλες οι τεχνικές, η καθεμιά βασισμένη στη δική της εποχή και στους δικούς της ηθικούς θεσμούς, αποτελούν απόδειξη της δυνατότητας του υποκειμένου να δημιουργεί την εν δυνάμει αυτονομία του. Έπειτα στο έβδομο κεφάλαιο παρατίθενται οι τρόποι του Foucault, οι οποίοι είναι εμπνευσμένοι από τον Kant και τον Baudelaire, για έναν εαυτό δημιουργημένο με βάση τις αισθητικές αξίες. Όπως επισημαίνεται στον επίλογο της εργασίας, από την ανάλυση αυτή, είτε την άμεση με τις αρχαίες τεχνικές της ύπαρξης, είτε την έμμεση με τα συγκεκριμένα παραδείγματα που ξέφυγαν από τα κανονιστικά πλαίσια, δεν εννοείται ότι ο Foucault ξαφνικά εντόπισε μια χαμένη ουσία του υποκειμένου, όμως αναμφίβολα αναδεικνύονται κάποιες υποκειμενικές μορφές, εν δυνάμει ενεργητικές και αυτόβουλες οι οποίες, ειδικά στην σύγχρονη εποχή που τείνει να μας καθιστά, ίσως πιότερο από ποτέ, καθηλωτικά εφησυχασμένους, λειτουργούν ως μία ελπιδοφόρα διέξοδος. Για αυτό η σκέψη και η δράση του Foucault παραμένουν όχι μόνο αναλλοίωτες στο χρόνο, αλλά αποτελούν μία πρόκληση για το σήμερα. | el |
| heal.abstract | Michel Foucault is not only a philosopher, but also a social activist. The following dissertation not only illustrates the philosopher's multifaceted interest, which in his own words encloses a consciously limited research object, -the subject's cultivation and limitation by structural practices and forms of knowledge- and the tests conducted by Foucault himself on his proposal in many areas of social sciences, but also is aimed to introduce a different aspect of the philosopher's interpretations. The philosopher is not the classic nihilist, as it is widely believed, but is predominantly a man who tries with his work and subsequently with his own life to achieve the most pleasing outcome for the subject and its form. In the first two chapters of the thesis are presented all kinds of structural forms, committals in institutions especially designed for the insane, ways of treating the hospitalized subjects and consequently the methods to annihilate their human hypostasis. However, there are several examples of subjects that have achieved to "break" the imposed practices, engaging in forms of struggle and thus exemplifying that there are always opportunities for freedom, even when their existence is constructed under very rigid standards. Moreover, the following chapters, the third and the fourth, provide further information on such issues and expand the analysis on the following duality: placing the prison, on the one hand, as the creator of criminals and not as a mean to conform; these criminals frequently respond to the discipline and obedience imposed on them. On the other hand, concerning the field of literature, which is characterized by a rigid framework of rules, there is a proportion of people willing to break these rules and expose the full potentials of language. As a consequence, this liberation can be extended on the human nature, leaving the man free from prohibitions, boundaries and rules. The changing in Foucault's thinking is described in the fifth chapter, in which the subject totally structured either physically or mentally (in this case sexually) is becoming a being with self-defined limits (chapter six). In addition, the sixth chapter provides a detailed presentation of the methods used during the Classical and Greco-Roman times for edification and self-improvement. All these methods prove that the subject can cultivate his autonomy and its method is based on a specific time period and its contemporary moral precepts. In the next chapter, the ways that Foucault defined as the beginning of the creation of a self based on aesthetic principles are thoroughly explained. It is worth mentioning that the aforementioned ideas were formed under the influence of Kant’s and Baudelaire’s work. Finally, in the conclusion, using either the direct approach derived from the ancient techniques of existence or the inverse with the specific examples of subjects that escaped from the influence of societal institutions, it is not sufficient to prove that Foucault suddenly identified an essence missing from the subject. Nevertheless, this analysis lends credence to the conclusion that there are some subjective forms, potentially active and autonomous which could be the optimal answer to the prevailing apathy. All the aforementioned arguments prove bluntly that Foucault's thinking is unaffected by time and still challenging. | en |
| heal.advisorName | Μαρκουλάτος, Ιορδάνης | el |
| heal.committeeMemberName | Πρελορέντζος, Ιωάννης | el |
| heal.committeeMemberName | Μαρκουλάτος, Ιορδάνης | el |
| heal.committeeMemberName | Ράντης, Κωνσταντίνος | el |
| heal.academicPublisher | Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Φιλοσοφική Σχολή. Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας | el |
| heal.academicPublisherID | uoi | - |
| heal.numberOfPages | 154 σ. | - |
| heal.fullTextAvailability | true | - |
| Appears in Collections: | Διατριβές Μεταπτυχιακής Έρευνας (Masters) - ΦΠΨ | |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| Μ.Ε. ΑΝΤΩΝΙΑΔΟΥ-ΛΑΠΠΑ ΛΑΜΠΡΙΝΗ 2019.pdf | 1.86 MB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License
